Möminin qapısında gözləyən ən önəmli təhlükələrdən biri şirkdir. Mömin bütün iradəsini, gücünü, diqqətini toplayıb şirk bataqlığına düşməkdən özünü xilas etməlidir. Çünki şirk içində olmağın, Allah'ı unudub insanları və hadisələri Allah'dan müstəqil düşünməyin qarşılığı Allah qatında çox böyükdür. Allah bir ayədə bu şəkildə bildirir:
Şübhə yoxdur ki, Allah Özünə şərik qoşanları əfv etməz, amma istədiyi şəxsin bundan başqa olan günahlarını bağışlar. Allah'a şərik qoşan şəxs, əlbəttə, böyük günah etmiş olur. (Nisa surəsi, 48)
Allah Ona şərik qoşmağı əsla bağışlamaz. Bundan başqa olan günahları isə dilədiyi kimsə üçün bağışlar. Allaha şərik qoşan şəxs, şübhəsiz ki, (haqq yoldan) çox azmışdır. (Nisa surəsi, 116)
Möminlər şirk qoşmaq deyildiyi zaman bunu təkcə «Allah'dan başqasını ilah etmək və bütlərə sitayiş etmək» olaraq düşünməməlidirlər. İnsanlara mənlik vermək, hadisələri, deyilən sözləri insanlara aid etmək və yaşadığımız hər hadisənin Allah'ın nəzarətində olduğunu unutmaq da şirkdir. Mömin Allah'ı unutduqda, qədəri unutduqda şirkə girər və bu təvəkkülsüzlük olaraq özünü biruzə verər. Kədər, sıxıntı, narahatlıq, stress təvəkkülsüzlüyün və gizli şirkin ortaya çıxma formasıdır. Bədən təvəkkülsüzlük zamanı xəstələnir, ruh isə daima əzab çəkir. Allah'ı unutmaq, hadisələrin Allah'ın nəzarətində baş verdiyini unutmaq insana əzab olaraq geri qayıdır.
Gün ərzində yaşadığınız hadisələri düşünün. İş yerində sizə pis davranan müdiriniz, sizə nankorluq etdiyini düşündüyünüz dostunuz və ya sizdən inciyən uzaq qohumunuz… Bunlar Allah'dan müstəqil hərəkət edirlər? Yaxud səhər işə gedərkən işləməyən maşınınız, işə gedərkən yanlış yola girməyiniz, təyyarəyə gecikməyiniz, istədiyiniz işə qəbul olunmamağınız, uşağınızın ağır xəstəliyə tutulması, ən yaxın dostunuzu avtomobil qəzasında itirməyiniz və ya çox sevdiyiniz dostunuzdan incidici sözlər eşitməyiniz... Bunlar kimi sadalaya biləcəyimiz, hər gün başınıza gələn yüzlərlə hadisə Allah’dan müstəqil baş verir? Yoxsa yaşadığınız hər şey saniyəsinə qədər Allah’ın müəyyən etdiyi plana görə baş verir?
Gözlərimizin önündən qədər (tale) görüntüləri axıb gedir, yoxsa insanlar hadisələri idarə edir?
Bu zaman mömin bütün diqqətini Allah'a verib düşünməlidir. Yaşadığımız heç bir hadisə Allah'ın bilgisindən və təqdirindən kənar baş vermir. Mömin bu bilgini qəlbinə möhkəm yeritməlidir. İnsanların özlərinə aid heç bir gücləri yoxdur.
Pis söz söyləmək, nankorluq etmək, anlayış göstərməmək, haqsızlıq etmək kimi özlərinə aid iradələri yoxdur. Hər insan saniyəbəsaniyə qədərdə özü üçün Allah tərəfindən müəyyən edilən sözü deyər və Allah'ın müəyyən etdiyi addımı atar. Mömin bu hadisələri kənardan seyr edərək imtahan olunduğunu bilib qədərə təslimiyyəti bütün qəlbində hiss etməlidir. Hadisələri və ya insanları düşünmək əvəzinə hadisələrin hikmətini qavramalı və hər an imtahan olunduğunun fərqində olmalıdır. Həyat mömin üçün bir imtahan, sınaq yeridir.
…Biz bu günləri (bu hadisələri) insanlar arasında növbə ilə dəyişdiririk ki, Allah iman gətirən şəxsləri (başqalarından) ayırd etsin və içərinizdən şəhidlər (şahidlər) seçsin. Allah zülmkarları sevməz! (Ali İmran surəsi, 140)
Şirk, qədərə qarşı dirənməyin adıdır. Halbuki qədər heç bir zaman dəyişməz. İstədiyiniz tədbiri alın, istədiyiniz qədər cəhd edin yenə də olacaq olan hadisə baş verər. Çünki bütün yaşadıqlarımız və yaşayacaqlarımız daha biz doğulmadan öncə qədərimizdə müəyyən edilmişdir. İnkar edənlər və Allah'a təslim olmayanlar şirk içində yaşadıqlarından hadisələri və insanları gözlərində çox böyüdürlər. Allah'ı unutduqca insanların gözündə dəyərləri artır. Gözləri o dərəcədə kor olur ki, Allah'ın gücünü və qüdrətini görə bilmirlər. Bir hadisə olduqda həmin anda «bunu mənə bu insan etdi» deyə şikayətlənirlər. Halbuki nəinki o hərəkəti etmək, Allah'dan xəbərsiz əlini belə qaldırmağa gücü çatmaz. Allah'dan xəbərsiz ağzından bir söz belə çıxmaz. İnkar edənlərin yaşadıqları bu şirk içindəki həyatın əsası kədər, bədbinlik, üsyan və ağlamaqdır. İnsan şirk içində yaşamağın qarşılığını həyatı boyunca əzab çəkərək, ağlayaraq və kədərlənərək çəkər.
Yas Allah’a üsyan etməyin digər adıdır. Mömin isə daima başına gələn imtahanlarda çox böyük xeyir olduğunu düşünər. Çünki hər mömin bu dünyaya cənnətə girmək məqsədilə ruhunu tərbiyələndirmək üçün gəlir. Bütün həyatı boyunca əmək verərək ruhunu gözəlləşdirir, imanını dərinləşdirir. İmanda dərinləşməyin ən gözəl yolu şübhəsiz ki, hər hadisədə Allah'a yönəlməkdir. Mömin imanda dərinləşməyə başladığında önündəki görünməyən pərdələr bir-bir açılar. Hadisələr və insanlar əhəmiyyətini itirər və tək həqiqət olan Allah'ın birliyini bütün hüceyrələrinə qədər hiss edər.
Şirk olmadıqda möminin həyatına bərəkət, hüzur və xoşbəxtlik hakim olur. Bu səbəbdən mömin bütün gücündən istifadə edərək hadisələrdən və insanlardan uzaqlaşaraq gün içində dərin-dərin Allah'ı düşünməli, yalvara-yalvara dua edib Ona yönəlməlidir. Bu şəkildə dünya həyatını da təvəkkül və təslimiyyətlə cənnətə çevirəcək. Allah'ı nə qədər çox sevdiyini və Onu bir an belə unutmadığını yaşadığı hər saniyə göstərəcək. Cəhənnəmdən, cəhənnəm odundan necə qorxursa, cəhənnəmə girməkdən necə çəkinirsə şirkə girməkdən də o qədər qorxacaq. Allah'a təslim olma qətiyyətindən ölüm anı gözlərini yumanadək əsla güzəştə getməyəcək. Allah'ın istədiyi kimi dərin imanla yaşayıb dərin imanla cənnətin qapılarından girəcək…
Səhər-axşam yalvararaq, qorxaraq, səsini qaldırmadan ürəyində Rəbbini yad et və qafillərdən olma! (Əraf surəsi, 205)
Adnan Oktarın News Rescue’da nəşr edilən məqaləsi:
http://newsrescue.com/one-must-always-direct-ones-thoughts-to-god/