Sinds het begin van de Syrische burgeroorlog, heeft Turkije steeds weer een belangrijk feit aan de wereld en vooral aan de NAVO-leden uitgelegd:deze oorlog is zowel een bedreiging voor de integriteit van Turkije als voor de Syrische bevolking.
Naarmate de oorlog vorderde, bleek dat waar Turkije voor vreesde terecht was. De PKK, een terroristische groepering die al 40 jaar terroristische aanslagen uitvoert op Turkse grond, die het leven heeft gekost van 40.000 Turkse burgers , en op weg was om een stalinistisch regime te stichten in het zuidoosten van Turkije, versterkte zijn inspanningen in combinatie met de escalerende oorlog. Deze keer werden de rekruten getraind door professionals, hun wapens werden geleverd door het Westen. Naarmate de gebeurtenissen vorderden, vond de couppoging van 15 juli plaats in Turkije in 2016 en het werd duidelijk dat de terroristische groep FETO steun had geboden aan de PKK.
De Verenigde Staten zijn nog steeds onze bondgenoot, maar desalniettemin de verwachingen niet heeft waargemaakt. De aanhoudende protesten van Turkije hebben geen resultaten opgeleverd.
De terroristische groep is van plan deze nieuwe positie te gebruiken om gemakkelijker toegang te krijgen tot de wapens van communistische kringen, en probeert een bloederige staat op te bouwen,wat niet alleen een bedreiging zal zijn voor Turkije, maar ook het Midden-Oosten en zelfs de VS, die zijn beschermende kracht is geweest. Nadat de protesten en eisen van Turkije onbeantwoord bleven, had Turkije geen andere keuze dan een militaire campagne in Afrin te starten, wat het centrum was van al deze plannen.
Turkije startte de Afrin-operatie, Operatie Olijf Tak, in overeenstemming met resoluties 1624 (2005), 2170 (2014) en 2178 (2014) van de VN-Veiligheidsraad over terrorismebestrijding, en het 51e punt van het VN-handvest over het recht op zelfverdediging. Alle structuren waar Turkije zich aan dient te houden, evenals de landen die zijn aangesloten bij de NAVO en de VN, waren op de hoogte van de campagne. Het doel ervan is gedefinieerd als het elimineren van de PKK / PYD-dreiging in de regio, die met de dag sterker werd en zich innestelde.
Turkije, vóór en tijdens de campagne,herhaalde haar respect voor de territoriale integriteit van Syrië en benadrukte nadrukkelijk dat het doel beslist geen 'bezetting' was. Het is ook duidelijk dat de campagne vanaf het begin met het medeweten van Rusland heeft plaatsgevonden. In feite is de territoriale integriteit van Syrië altijd een cruciaal punt geweest in de onderhandelingen die door beide landen zijn gevoerd.
Bovendien hebben de Turkse autoriteiten duidelijk verklaard dat de Turkse inlichtingendienst, MIT, in contact was met het Syrische regime om de territoriale integriteit van laatstgenoemde te waarborgen. Tijdens de operatie, hebbenTurkse vliegtuigen herhaaldelijk flyers gedropt over Afrin-dorpen, die een oproep tot eenheid hebben gedaan aan het volk van Afrin en hen ervan verzekerd hebben door te zeggen: "Afrin behoort toe aan de bevolking van Afrin ."
Zoals welbekend is, is de Syrische oorlog veelal met vliegtuigen bevochten door veel van de betrokken landen. Coalitie krachten, met name Amerikaanse jagers ,hebben de afgelopen zeven jaar luchtaanvallen uitgevoerd tegen het land, terwijl Rusland, de beschermheilige van het Syrische regime, ook luchtaanvallen uitvoert, evenals het Syrische regime.
Het is duidelijk dat Turkije, het op één na grootste leger in de NAVO heeft,in staat is om zijn campagne uit te voeren met uitsluitend straaljagers. Bijgevolg is het duidelijk dat de PKK / PYD niet in staat zou zijn terug te vechten tegen luchtbombardementen en dat door dergelijke bombardementen toe te passen, Afrin binnen enkele dagen kan worden gezuiverd van terroristische groeperingen, of zelfs enkele uren. Bovendien zou een dergelijke optie eventuele Turkse verliezen voorkomen.
Echter, vanaf toen dit artikel geschreven werd hebben we 43 martelaren gehad in Afrin, en elke dag ontvangen we nieuws van weer een andere. Dit komt omdat de campagne grotendeels een grondoperatie is, de enige reden daarvoor is om burgerslachtoffers te voorkomen.
Het Turkse leger heeft de wereld duidelijk verzekerd dat alle doelen grondig worden gecontroleerd voordat ze worden getroffen, en benadrukt dat alleen terroristische doelen en hun schuilplaatsen,posities, wapens en uitrusting werden vernietigd,en dat de 'uiterste zorg en gevoeligheid' werd getoond om burgers of het milieu niet te schaden.Tegelijkertijd zijn religieuze, culturele, historische en archeologische vindplaatsen,evenals openbare voorzieningen,niet het doelwit geweest van de Turkse strijdkrachten sinds het allereerste begin van deze operatie.
Gedurende deze zeven jaar van de Syrische oorlog, is Turkije altijd vastbesloten geweest om burgers te beschermen, zowel binnen de grenzen van Syrië als daarbuiten. Op dit punt,zou het nuttig zijn om op te merken dat Turkije degene was die de Syrische vluchtelingen verwelkomde, die door EU-autoriteiten uit EU-wateren zijn verdreven en die door prikkeldraadafsluitingen buiten de EU zijn gehouden.
Columnisten zoals Robert Fisk,die bekend staat om zijn aversie tegen Turkije, zijn voorspelbaar geweest in de voorhoede van de campagne tegen de gaande operatie van Turkije in Afrin. Zijn recente artikel in The Independent is volledig gebaseerd op desinformatie.
In het licht van al deze details,is het belangrijk om de volgende vraag te stellen:wat zouden de Westerse landen doen als ze zich in de positie van Turkije zouden bevinden? Zouden ze achterover leunen en kijken hoe de bloedigste terreurgroep van de wereld een staat langs hun grens stichtte? Of zouden ze binnen een paar uur met hun straaljagers het gebied volledig verpletteren? Of zouden ze doen wat Turkije deed en een gevoelige grondcampagne starten die enkele maanden zou duren en ongetwijfeld tot verliezen en hoge kosten zou leiden? Laten we deze vraag beantwoorden door de Turkse presidentiële woordvoerder Ibrahim Kalin te citeren:"De Afrin-operatie vertegenwoordigt een oprechtheidstest voor de Westerse landen."
Artikel van de heer Adnan Oktar in The Jerusalem Post (Israel):
http://www.jpost.com/Opinion/The-rightful-struggle-of-Turkey-The-Afrin-operation-544919
