Het communisme is zo in leven, dat terwijl het niet openlijk genoemd wordt over een deel van Noord Amerika, Noord Europa en bijna heel het Midden Oosten heerst. We hoeven de Zuid Amerikaanse landen, China en Noord Korea niet eens op te noemen, want deze worden officieel communistisch geregeerd. Door deze communistische Marxistische heerschappij is er bijna over heel de wereld terreur. De genen die hun ogen sluiten tegenover deze overduidelijke Marxistische dreigingen proberen nog steeds in langdurige discussieprogramma's oplossingen te vinden tegen terrreur. Maar op hetzelfde moment geven ze hun kinderen een dialectische opleiding in de scholen van hun eigen landen. Hun eigen kinderen leren op de scholen van de staat de leugen dat twee tegengestelde ideeën altijd moeten strijden met elkaar, dat de geschiedenis bestaat uit deze ideeënstrijd en door deze strijd maatschappijen vooruitgang en welvaart ervaren. De terroristen krijgen net als onze kinderen deze opleiding. Deze opleiding wordt gegeven in communistische en kapitalistische landen. Op deze manier boekt de Marxistische mentaliteit, dat oorlog verplicht, vooruitgang op een sluwe wijze, maar met zekere stappen in bijna alle landen.
We moeten niet vergeten dat het kapitalisme niet een klap is voor het Marxisme. Integendeel, het kapitalisme is volgens Marx een essentiële sleutel voor de overgang naar het communisme. Het communisme wacht in een hinderlaag om neer te storten op sommige mensen en samenlevingen die onder het effect van het kapitalisme principes als egoisme, ongeloof, immortaliteit en onmenselijkheid hebben geaccepteerd. De laatste crisis was als een medicijn voor het communisme. De omgeving is klaar voor Marxisten en communisten. Degene die dit willen zien, kunnen de buitengewone verwarringen in de wereld nader bekijken.