ŞEİRLƏRLƏ, ŞƏKİLLƏRLƏ, MÜXTƏLİF SİMVOLLARLA GİZLİ MESAJLAR VERMƏK KEÇMİŞDƏN BƏRİ AZĞIN İNANCLARIN İSTİFADƏ ETDİYİ BİR ÜSULDUR
Keçmişdən bəri azğın dinlər, azğın inanclar, gizli təşkilatlar, gizli quruluşlar tərəfdarlarıyla görüşərlərkən ya simvolik şeirlərlə danışarlar, ya simvolik şəkillərlə danışarlar, yaxud müxtəlif tabloların içinə gizlənmiş gizli işarələrlə danışarlar. Bu keçmişdən bəri bilinən bir həqiqətdir. Məsələn, gümüş qulplu qab vardır, baxsan içində şeytani bir simvol və yaxud bir çay stəkanının qulpunda şeytani bir simvol var. Bu, insanların şüuraltını davamlı gördüyü əşyayla təsir etmək üçün edilən bir üsuldur. Məsələn, adamın mürəkkəbli qələminə şeytani bir fiqur qoyur. Adam hər gördüyündə şeytanı xatırlamış olur. Məsələn, hər gördüyündə din əleyhinə bir ifadəni görmüş olur. Məsələn, saray tikdirir, sarayda memarlıq tərzində öz inancını ifadə edən simvollardan istifadə edir.
Bunu xalq bilməz. Xalq bilməyincə münafiqun və münafıqat, müşrikun və müşrikat, kafirun və kafirat, mücrimun və mücrimat kefə gəlir. Deyir: "Bax, onlar anlaya bilmir, ancaq biz anlayırıq. Biruzə vermədən xəbərləşirik, öz aramızda işarələrlə danışırıq, çünki onların başı işləmir" deyirlər haşa, "bizim başımız işləyir." Şeytanlıqda baş işləsə nə olar, işləməsə nə olar? Yolun şeytanlıq, murdardır. Bununla cəhənnəmin dərin qatına düşərsən. Və Allah dünyada da bəlanı verər, daha da alçaldar, daha şərəfsiz, soysuz hala gətirər, daha da nursuzlaşdırar. Səni dördüncü boyutdan izləyən var, elə deyil? Bundan xəbərin var? "Yox" -deyir. Yazığın yazığısan sən onda. Onu sənə etdirən kimdir? Allahdır. Niyə etdirir? Sənin mövqeyini sənə göstərmək üçün və müsəlmanların mübarizə gücünü artırmaq üçün etdirir.
MÖMİN ÜÇÜN MÜNAFİQİ TUTMAQ AĞIL GİMNASTİKASIDIR
Münafiqi tutmaq, münafiqi izləmək, hər oyununun üstünü açmaq möminin ağlını inkişaf etdirər. Bunu etmək möminin ibadətidir, cənnətini genişlədər, qürurudur. Münafiqin alçaldılması, alçaq-rüsvay olması cəhənnəminin dərinləşməsi deməkdir.
MÜNAFİQ HİYLƏGƏR, LOVĞA VƏ ÜSYANKARDIR. ƏXLAQSIZLIQ ETMƏK ÜÇÜN FÜRSƏT AXTARAR
Hər səs-küyü öz əleyhinə zənn edər. İtaət, hörmət münafiqin qəbul etməyəcəyi bir şeydir. Ruhu belə lağım kimi qaynayar. "Görəsən bu gün nə pislik etsəm, nə əxlaqsızlıq etsəm, nə oyun etsəm?" deyə qaynayar.
MÜNAFİQİN BİR İSTİQAMƏTİ DƏ ÖZÜNÜ MƏSUM GÖSTƏRMƏSİDİR
Münafiq özünü çox yaxşı, haqlı, keyfiyyətli, seçmə, ən yaxşı göstərmək istəyər. Hər şeyin ən yaxşısının özündə olduğunu iddia edər. Amma ətrafını narahat etmək üçün bu cür lağım kimi də qaynayar. Münafiqin bir günü, bir saatı belə normal keçməz. Davamlı murdarlıq, pislik, əxlaqsızlıq edər. Allah onu o halıyla davamlı əzər. Mənəvi gərginlikdən davamlı çökər, davamlı daha da yaşlanar, daha da bitkin olar. Allah həm cəhənnəmini genişlədər, həm dünyasını məhv edər. Ona görə hökumətin başına gələnlər də, qarşılaşdığı hadisələr də həmişə münafiqlərdən qaynaqlanır.
MÜNAFİQ KİNDARDIR. HƏMİŞƏ FİTNƏNİ AXTARAR. FİTNƏKARLARLA ƏMƏKDAŞLIQ EDƏR. NORMAL, DÜRÜST MÜSƏLMANDAN XOŞLANMAZ
Harada belə cinsi pozğun, həyasız, əxlaqsız, xaraktersiz insan varsa gedər onları axtarıb tapar. Onlarla sirdaş olar, onlarla dost olar, onlarla əlaqədə olar. Küfrə qarşı çox yaltaqdır, çox uyğun, hörmətli və itaətlidir. Müsəlmanlara qarşı anarxist, azğın, həyasız, davakar, fürsət gözləyən və namərd bir quruluşu vardır. İt xarakterlidir, yəni hər cür imkanı istifadə etmək istəyər. Məsələn, normal oturduğun halda söhbətdə, orada da pislik etmək istəyər. Oturmasında, qalxmasında hər hərəkətində bir pislik və çirkinlik göstərər. Yəni içində Rəhmani bir duyğu olmaz. Şeytani duyğuya sahib olduğu üçün, sanki şeytanın müsəlmanlar arasında gəzməsi kimidir.
MÜNAFİQ MÜSƏLMANDAN HEÇ XOŞLANMAZ. ƏN DİNDARINA ƏN ÇOX NİFRƏT BƏSLƏYƏR, ƏN ÇOX ÇALIŞANA ƏN ÇOX NİFRƏT EDƏR
Münafiq müsəlmanın ən faydalı olanından ən çox nifrət edər. İslama ən çox qatqısı olana ən çox qəzəb, kin bəsləyər. Münafiq bu cür kin dolu bir lağım torbası kimidir. Həmişə müsəlmanları gərəksiz şeylərlə məşğul etmək istəyər.
DARVİNİST, MATERİALİST, ATEİST, RUMİ, HOMOSEKSUAL, HİYLƏGƏR, MÜSƏLMANLARA QARŞI HƏYASIZ, AMMA KÜFRƏ QARŞI İTAƏTKAR OLMAQ MÜNAFİQLƏRİN ORTAQ CƏHƏTLƏRİNDƏNDİR
Baxın! Münafiq ittifaqlarına baxırıq, həmişə eyni ağıldadırlar; Darvinist, materialist, ateist, Rumi, homoseksual, çirkin, hiyləgər, gizli işarələr verən, gizli dil istifadə edən, gizli söhbətlər aparan, gizli yazılar yazan, həmişə gizlilikdən xoşlanan, müsəlmanlara zərər verməyə, küfrə də fayda verməyə cəhd göstərən, müsəlmana qarşı həyasız, küfrə qarşı itaətkar, müsəlmana qarşı hiyləgər, küfrə qarşı açıq, şəffaf, sirdaşdırlar. Məsələn, münafiq əsla müsəlmanı sirdaş etməz, amma məsələn, bir ateist homoseksualı sirdaş edər. Onunla dost olar. Hər şeyini onunla paylaşar. Çünki alçaq, vicdansız olduğunu ona göstərər. Məsələn, birinin ateist, dinsiz yaxud din əleyhdarı olduğunu gördükdə: "Bu çox namərd, alçaq, öz dininə, öz insanlarına düşmən, mürtəd və azğın və vəfasız bir insandır. O zaman mən bununla dost ola bilərəm, güvənə bilərəm. Çünki bunun müsəlmanlıqla həqiqətən əlaqəsi yoxdur" deyir. Çünki belə tiplər münafiqə çox güvənər. Amma eyni zamanda da iyrənər və nifrət edərlər. Amma istifadə etmək üçün də çox ideal görərlər. Münafiqin küfrə və əhli-dəlalətə göstərdiyi hörmət və sevgi təsvir ediləcək kimi deyil. Şeytana qarşı yüksək səviyyədə hörmətcil, itaətkar, vəfalı və sadiqdir. Və heyrandır, itaətkardır. Müsəlmana qarşı da həmişə anarxist, qarışıqlıq çıxaran, davakar, fürsətçi və alçaq ruhludur. Amma münafiqlər olmasa cihadın həyəcanı olmaz.
MÜNAFİQİN OLMADIĞI BİR MÜHİTDƏ MÜSƏLMAN CİHADIN LƏZZƏTİNİ TAM DADA BİLMƏZ
Mübarizənin ləzzətini tam dada bilməz. Şeytanı məğlub etmənin zövqünü tam dada bilməz. Onun üçün müsəlman şeytan ovçusudur, yəni münafiq ovçusudur. Münafiqə, şeytana aman verməz. Küfr o qədər deyil, küfr daha açıq, müəyyəndir. Yəni küfrlə mübarizə açıq şəkildə ola bilər. Amma münafiq hiyləgər, gizli, oyunbaz və qaranlıq olduğu üçün onu tutmaq bir zəka oyunudur, ağıl işidir. Dərin ağıl tələb edir. O da ağıllı insana zövq verər. Yəni bu, münafiqlə bir şahmat matçı kimidir. Usta bir mübarizədir. Kafirlə şahmat matçı kimi mübarizəyə ehtiyac yoxdur. Kafirlə mübarizə birbaşadır, yəni adam onsuz da qarşındadır, izah edərsən. Ya razılaşar ya da razılaşmaz. Amma münafiq elə deyil.
KÜFR BİRBAŞA ÇİRKİNLİK TƏQDİM EDƏR, MÜNAFİQ İSƏ GÖZƏLLƏ ÇİRKİNİ QARIŞDIRARAQ ORTAYA QOYAR
Münafiqin günü, ayı, dəqiqəni, saniyəni fövqəladə istifadə etmə qabiliyyəti vardır. O da şeytanın nə qədər dəqiq və diqqətli olduğunu göstərir. Şeytan bir saniyəni belə boşa xərcləmək istəməz. Münafiq də bir saniyəsini belə boşa xərcləmək istəməz. Yəni mütləq bir pislik etmək istəyər. Və yaxşının yanına pisi də qoyar. Yəni məsələn, gözəl bir yeməyin yanına zəhər də qoyar. Gözəl bir sözün yanında pis söz də deyər. Gözəl bir cismin yanına murdar bir cismi də qoyar. Qarışıq edər, yəni münafiqin xüsusiyyəti pisliyi birbaşa təqdim etmək deyil. Gözəllə çirkini qarışdırar. Murdarlıqla təmizliyi qarışdırar. Bu onun tələsidir, yemləmə üsuludur. Bilməyən bu tələyə düşər. Amma küfrdə elə deyil. Küfrdə çirkinlik birbaşa təqdim edilər və anlaşılar, görülər. Amma münafiq elə deyil, yəni onun maskası çox sıx, dolaşıq bir xüsusiyyət göstərər. Yəni o maskanın içində onu sezmək xüsusi qabiliyyət, ağıl tələb edir. Onun üçün Rəsulullah (s.ə.v.) dövründə də münafiqlərin bilinməsi çox çətin idi. Yəni təsbit edilmiş üç yüz münafiq vardı. Doqquz yüz müsəlmandan üç yüzü münafiq idi. Yəni ağlasığmaz bir gücdür.
MÜNAFİQ RAZILIĞA GƏLƏN DEYİL. BAĞLAYICI, ƏNGƏL TÖRƏDƏN, ÇIXILMAZ YOLA SALAN, NƏTİCƏNİ HEÇ VAXT QƏBUL ETMƏYƏCƏK CİZGİDƏ OLAR
Yəni münafiqin hər yeri çıxışı olmayan küçə kimidir, razılığa gələn deyil. Məsələn, "belə" deyərsən; oradan bağlayar, "elə" deyərsən; oradan bağlayar. "Yana" deyərsən; oradan bağlayar. "Başqa" deyərsən; bağlayar, yəni münafiqin məmnun qalması mümkün deyil. Hər yerdə bir pislik edər. Məsələn, onun lehinə etdiyin bir şeydən də pislik çıxarar. Müsəlman onu düzəltsə, onu düzəltdiyi yerdən də bir pislik çıxarar. Yəni ruhunu şeytana satdığı üçün fasiləsiz davam edər. Məsələn, Peyğəmbər (s.ə.v)-lə döyüşə çıxacaq: "Evim açıqda qalıb" deyir. Baxın! Çıxılmaz yola saldı görürsünüzmü? Peyğəmbərimiz (s.ə.v.): "Yaxşı" deyir. Münafiq: "Ev xalqın ilə lazım olan şəkildə maraqlanıb həll edəcəyəm." "Döyüşməyi bilmirəm" deyir. Səhabələr: "Yaxşı, biz sənə döyüşməyi öyrədək. Gəl, bax, belə tutacaqsan, belə edəcəksən öyrədirlər. İndi döyüşə çıxaq" deyildiyində: "Hava çox istidir" deyir. Yəni əxlaqsızlıq edəcək deyə, hər şeyi çıxılmaz yola götürür. "O zaman axşama doğru sərində gedək" deyildiyində: "O zaman da hava soyuq olar" deyir. Bəs nə istəyirsən? Bəlanımı axtarırsan? Yəni münafiq çox alçaqdır. Həmişə hər sözü çıxılmaz yola götürər. Onun üçün münafiq olduğunda möminin savabı çox yüksək olur.
Münafiq şərt qoyucudur, məsələn, deyir ki; "Əgər ailəmlə əlaqədar mövzu həll olsa döyüşə çıxaram." "Yaxşı, buyur" deyirsən. "Mənə döyüşməyi öyrətsəniz döyüşə çıxaram." deyir. "Yaxşı, öyrədək" deyirsən. Amma bilərəkdən əxlaqsızlıq edir, yəni bilmədiyindən deyil. Ailəsiylə əlaqədar da problem yoxdur, sırf əxlaqsızlıq olsun deyə edər. "Əgər sərin havada aparsanız, o zaman qəbul edərəm" deyir. Sərin havada aparırsan. O zaman da: "Üşüdüm" deyir. "Mənim isinməyimi təmin etsəniz o zaman edərəm" deyir. Şərt qoyucudur və bağlayıcıdır.
MÜNAFİQ MÖMİNƏ QİDADIR. MÖMİN DƏ MÜNAFİQƏ ZƏHƏRDİR
Münafiq olmadan nə olar? Əlbəttə, daha sakit, miskin bir mühit olar. Savab çox az olar. Münafiq olduğunda mömində beyin, fəaliyyət inkişaf edər, ürəklərə inşirah gələr, şövq gələr, cəsarəti artar, səyi artar, tədbir gücü artar, sənətçi gücü artar, müdafiə etmə gücü artar, sağlamlığı, səhhəti artar. Münafiq möminə qidadır. Mömin də münafiqə zəhərdir. Möminin üzünə baxar, canı yanar. Zənginliyini görər, canı yanar, yəni çökər. Paltarını gördüyündə canı yanar. Danışıqlarını gördüyündə canı yanar. Ehtişamını, hakimiyyətini gördüyündə canı yanar. Həyat ona zəhər olar. Dəhşət acı çəkər. Necə ki, Allah ayədə buyurur: "…qəzəbinizlə ölün..." (Ali-İmran surəsi, 119) Yəni onda dağıdıcı, yandırıcı, məhv edici bir təsir yaradar. Mömində də hüzur, cavanlaşma, güclənmə olar, tam tərsi təsir edər. Bu Allahın bir möcüzəsidir, heyrətlənəcək bir şeydir.
MÜBAHİSƏ, MÜNAQİŞƏ VƏ ÇƏKİŞMƏ, QARIŞIQLIQ ÇIXARMAQ MÜNAFİQİN ƏN TƏMƏL XÜSUSİYYƏTİDİR
Məsələn, bir yerdə oturursan, orada mütləq qarışıqlıq çıxarmaq istəyər. Mütləq çəkişmə və münaqişə çıxarmaq istəyər. Münafiqə cavab vermək kifayət deyil. Şeytanın təsirində olduğu üçün yeni bir mövzu daha çıxarar. Ona cavab versən yeni bir mövzu daha çıxarar, ona cavab versən yeni bir mövzu daha çıxarar. Yəni o şeytanın sonsuzluğa açılan o çirkli, qaranlıq, dibsiz dərinliyində, o cəhənnəm quyusunda daima irəliləyər. Hər etdiyi əxlaqsızlıq onu cəhənnəm quyusunda bir az daha da dərinə aparar. Mömini isə bir az daha yüksəldər. Etiraz etmək, anarxist ruhlu olmaq, sorğulamaq, qışqır-bağır salmaq münafiqin xüsusiyyətidir. Şeytanın xüsusiyyətinə baxdığımızda bunu görürük.
MÜNAFİQİN BÖYÜKLÜK İDDİASININ UCU-BUCAĞI YOXDUR VƏ ÇOX NALAYİQ, MƏNTİQSİZ, BOŞ İDDİALARLA TƏKƏBBÜRÜNÜN ARXASINCA QAÇAR
Məsələn, münafiq hər xidmətini böyüklüyə görə edər. Məsələn, bir şey etmək istədiyində, böyüklüyünü göstərmək üçün edər, mənfəət üçün, yaltaqlıq üçün edər. Allah rizası üçün etməz. Yəni özünə "böyük, uca" deyilməsi üçün edər. Məsələn, başqa bir insanın "müvəffəqiyyətli" olduğu söylənildiyində, münafiq buna dözə bilmir. Bu ona çox ağır gəlir, yəni ona söyülmüş kimi gəlir. Bir müsəlmanın müvəffəqiyyətindən bəhs edildiyində, o artıq ətinə basmış kimi dəhşət acı çəkər. Münafiq bir tək özünün ucaldılmasını istəyər, xəstədir.
MÜNAFİQ ÇOXBİLMİŞ BİR DÜNYA GÖRÜŞÜNƏ MALİKDİR. HƏR ŞEYDƏ MÜSƏLMANLARDAN AYRI OLMAQ İSTƏYƏR
Məsələn, deyilənin əksini etmək, bir şey deyildiyində dərhal əksini söyləmək, ziddiyyət münafiqin təməl xüsusiyyətidir. Məsələn, Allah "səcdə etməlisən" deyir. Münafiq isə mütləq zidd hərəkət edəcək, çoxbilmişlik, lovğalıq, tərslik edəcək. "Xeyr" deyir. Niyə? Məni atəşdən yaratdın deyir. Mən daha üstünəm, onu da palçıqdan yaratdın, atəş torpaqdan daha üstündür deyir. Münafiqin axmaqlığını görürsən? Halbuki ikisini də yaradan Allahdır. Ayrıca atəşin üstünlüyü deyə bir şey yoxdur. Torpağın da sıraviliyi deyə bir şey yoxdur. Çoxbilmişlik, tərslik, çəkişmə, mübahisə, ziddiyyət, hər şeyə etiraz münafiqin təməl xüsusiyyətidir. Möminə də itaatkarlıq, mehribanlıq, məmnuniyyət, hüzur, Allaha itaətkarlıq ən mükəmməl şəkildə təzahür edər. Münafiq şeytanı bir instinktlə, hər şeydə müsəlmanlardan ayrı olmaq istəyər, çünki müsəlmanları bəyənmədiyi üçün yeməsi, içməsi, paltarı, hədəfləri, düşüncəsiylə, hər şeyiylə, həyat şəkliylə müsəlmanlardan fərqli olmaq istəyər, halbuki müsəlmanlar ümmət xarakteri göstərir, bir-birlərinə bənzəyir. Münafiq şeytanidir, yəni onda yaxşı olan hər şeyin zidd vardır.
MÜNAFİQ BİR VƏZİFƏ İSTƏDİYİNDƏ PİSLİK ETMƏK ÜÇÜN İSTƏYƏR
Qarışıqlıq çıxarmaq üçün istəyər, çünki bir hərəkətlənməyə ehtiyacı vardır ki, çirkinlik edə bilsin. Onun üçün hz. Musa (ə.s) münafiqi passivləşdirir. Deyir ki: "Sən ömrün boyunca mənə toxunma!" passivləşdirir. Çünki hara getsə, nə etsə münafiq bir əxlaqsızlıq, alçaqlıq edər.
MÜNAFİQLƏR MÖMİNLƏRİN HƏMİŞƏ ƏLEYHİNƏDİR. ƏSL QƏZƏBLƏRİ İSƏ HAŞA ALLAHA VƏ PEYĞƏMBƏRƏDİR
Məsələn, münafiq hər mühitdə müsəlmanlara ağzından lağım kimi nifrət qusar. Münafiqin ağzından daima bir lağım axışı vardır, lağım kimi nifrətini və kinini qeybət şəklində qusar. Həmişə müsəlmanların əleyhindədir. Hamısına ayrı-ayrı nifrətlərini, kinini ifadə edər. Amma əsl nifrəti haşa Allahadır və Peyğəmbər (s.ə.v)-ədir. Amma təbii ki, onu söyləyə bilməz. Onu söylədiyində münafiq hökmündən çıxıb kafir hökmünə girəcəyi üçün, münafiqliyi daha ləzzətli, şeytani bir ləzzət gördüyü üçün onu buraxmaz. Onu ancaq dostlarıyla gizlicə meydana gətirdiyi mühitlərdə edər. Məsələn, harama halal deyər, halala haram deyər. Allahı inkar etdiyini, dinsizliyini çox güvəndiyi münafiqlərin yanında söyləyər; müsəlmanın yanında söyləməz. Hər qeybət etdiyində şeytana daha yaxınlaşar, cəhənnəmi daha dərinləşər, hər qeybət edilən möminin də üzü parlayar, işıqlanar, evində oturduğu halda mənəvi mövqeyi yüksələr. Məsələn, münafiq möminə qeybət edir, münafiqin qeybətindən müsəlmanın xəbəri olmur; heç bir şey etmədiyi halda otursa belə mənəvi mövqeyi yüksəlir. Savabı çox yüksəlir. Çünki münafiq batdıqca tərs mütənasib olaraq mömin yüksəlir. Allah elə bir sistem qurmuşdur. Onun cəhənnəmi dərinləşdikcə möminin də cənnəti yüksəlir.
PEYĞƏMBƏRİMİZ (S.Ə.V.) AXIRZAMAN MÜNAFİQLƏRİNİN ƏN AZĞIN, ƏN ALÇAQ MÜNAFİQLƏR OLACAĞINI SÖYLƏYİR
Abdullah Cəfəri Sadiq (ə.s) belə buyurdu; "Və xalqın ən ədəbsizləri -əxlaqsızları- olduğunda, ən soysuzları zühur etdiyində Mehdi (ə.s)-ın zühuru baş verəcək." Ən xaraktersizləri çıxdığında Mehdi (ə.s) ortaya çıxacaq.
