In de 20e eeuw waren een groot aantal nieuwe ontdekkingen met betrekking tot hemelse verschijnselen in het heelal. Één van deze entiteiten, die pas onlangs is ontdekt, wordt gevormd wanneer een ster al zijn brandstof heeft verbruikt en ineenstort, en uiteindelijk in een zwart gat verandert met een oneindige dichtheid en een nul volume, en een enorm krachtig magnetisch veld. We zijn niet in staat om de zwarte gaten te zien, zelfs met de meest krachtige telescoop, omdat de zwaartekracht zo sterk is dat het licht niet eruit kan vrijkomen. Echter, een dergelijke ingestorte ster kan door middel van het effect ervan in de omgeving worden waargenomen. In Soera al-Waqi'a, vestigt Allah de aandacht hierop, door te zweren op de positie van de sterren:
Ik zweer bij het vallen van de sterren. En voorwaar, dat is zeker een geweldige eed, als jullie dat begrepen! (Qur’an, 56:75-76)
De term "zwarte gat" werd voor het eerst gebruikt in 1969 door de Amerikaanse natuurkundige John Wheeler. Eerder, dachten we dat we in staat waren om alle sterren te zien. Echter, bleek later dat er sterren zijn in de ruimte waarvan we niet in staat zijn om hun licht waar te nemen. Omdat, het licht van deze ingestorte sterren verdwijnt. Licht kan niet ontsnappen uit een zwart gat, omdat het zo'n hoge concentratie van de massa in een kleine ruimte heeft. De enorme zwaartekracht vangt zelfs de snelste deeltjes, d.w.z. de fotonen. Bijvoorbeeld, de laatste fase van een typische ster, is drie keer de massa van de zon, eindigt na het uitbranden, en zijn implosie als een zwart gat wordt zijn doorsnede slechts 20 km! Zwarte gaten zijn "zwart" dat wil zeggen gesluierd met directe observatie. Desondanks openbaren ze zich indirect, door de enorme zuigkracht die hun zwaartekracht uitoefent op andere hemellichamen. Net als de beschrijvingen van de Dag des Oordeels, kan onderstaand vers ook wijzen op deze wetenschappelijke ontdekking over de zwarte gaten:
Wanneer dan de sterren gedoofd worden, (Qur’an, 77:8)
Bovendien, veroorzaken sterren met een grote massa ook vervormingen die in de ruimte kunnen worden waargenomen. Zwarte gaten, leiden echter niet alleen tot vervormingen in de ruimte, maar scheuren ook gaten erin. Dit is de reden waarom deze ingestorte sterren bekend staan als zwarte gaten. Dit feit kan in het vers een verwijzing zijn over de sterren, en dit is een ander belangrijk onderdeel van de informatie waaruit blijkt dat de Koran het woord van Allah is:
Bij de hemel en de verlichtende ster. En wat doet jou weten wat de verlichtende ster is? De doordringende ster. (Qur’an, 86:1-3)
