Waarom de wereld gevaarlijker is geworden voor kinderen
Er blijkt een toename te zijn over de hele wereld van het aantal kinderen die leed ondergaan. Als je bijvoorbeeld naar het afgelopen jaar kijkt, was het wederom een conflict gestuurd jaar en de kinderen hebben het meest hieronder te lijden. Erger nog, hun leed was niet beperkt tot voorspelbare conflictregio's zoals Syrië of Jemen. Tientallen landen waren het arena van brute kindermishandeling. Herinner je je de Centraal-Afrikaanse Republiek nog? Oekraïne? Zuid Soedan? In deze en vele andere regio's zag men een toename waarbij steeds meer kinderen in de frontlinie van conflicten werden geplaatst.
Volgens de directeur van UNICEF, Manuel Fontaine, "... zijn kinderen het doelwit en worden ze blootgesteld aan aanvallen en bruut geweld in hun huizen, scholen en speelplaatsen. Terwijl deze aanvallen doorgaan ... kunnen we niet gevoelloos blijven. Zo'n bruutheid kan niet “de nieuwe norm” zijn. '
Helaas is zo'n gruwel voor veel mensen over de hele wereld gewoon geworden. In de 1000 dagen van gevechten in Yemen verloren minstens 5.000 kinderen hun leven of raakten gewond. Op dit moment hebben 11 miljoen kinderen humanitaire hulp nodig en 385.000 zijn ernstig ondervoed in de mate waarbij ze de dood tegemoet zien, tenzij ze onmiddellijk worden behandeld. De situatie wordt verergerd door wat wordt omschreven als de ergste cholera-epidemie van de geschiedenis. Volgens Unicef wordt gemiddeld elke 35 seconden een kind geinfecteerd. Uit een ander rapport van dezelfde organisatie bleek dat twee miljoen Jemenitische kinderen niet naar school gaan, en meer dan drie miljoen kinderen zijn in de oorlog geboren.
In Syrië moesten na drie jaar geweld drie miljoen kinderen naar andere landen vluchten, duizenden zijn onderweg omgekomen en duizenden anderen zijn ten prooi gevallen aan mensenhandelcomplotten in Europa en elders. Wat de situatie in Syrië betreft, hebben bijna zes miljoen kinderen humanitaire hulp nodig – mits ze niet als menselijke schilden zijn gebruikt, of specifiek het doelwit waren van sluipschutters. Kinderen van veel andere landen hebben soortgelijke rampen doorstaan, waaronder Afghanistan, Oost-Oekraïne, de Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR), de Democratische Republiek Congo, Zuid-Soedan, Somalië en Myanmar.
In de 21e eeuw zou je verwachten dat de wereld een veiliger plek is voor onze kinderen, en niet meer lijkt op de vreselijke dagen van de twee wereldoorlogen van de 20e eeuw. Het is bijna ongelofelijk om te horen dat kinderen specifiek worden aangevallen door sluipschutters in Syrië, of in stukken gehakt in de CAR (Centraal- Afrikaanse Republiek) of levend verbrand in Myanmar. Het onaanvaardbare en ondenkbare gebeurt echter en de meest onschuldige, de meest kwetsbaren, de meest waardevolle leden van onze samenlevingen zijn het slachtoffer. Het is duidelijk dat onze leiders dringend actie moeten ondernemen en deze wreedheden moeten stoppen. We moeten niet vergeten; dat bij iedere seconde van uitstel, ergens in de wereld een kind gewond raakt of gedood wordt.
Artikel van de heer Adnan Oktar in Hindustan Times (India):