De basis van alle goddelijke religies is liefde. Sommige mensen die in de naam van Allah (God) verschijnen om de godsdienst te proberen manipuleren zoals het hen uitkomt, moedigen soms terrorisme, oorlogen, slachtpartijen en liefdeloosheid aan. Ongeacht welke religie deze mensen menen te verdedigen, het zijn ofwel bedriegers, ofwel onwetenden. Want Allah wil van zijn dienaren geen onrechtvaardig wangedrag, maar liefde, vreedzaamheid en vriendschappelijkheid.
De reden waarom we deze informatie geven is het volgende: sommige christenen introduceren hun eigen religie als een godsdienst van liefde, maar zijn van mening dat het jodendom, en vooral de islam gebaseerd zijn op angst. Maar dit is een ernstige misvatting. Alle goddelijke religies, vooral de islam, prediken liefde en vriendschap, en nodigen de mensen uit tot vrede en broederschap. Want dit is wat Allah van ons eist. De essentie en basis van de godsdienst is liefde.
Onze christelijke broeders hebben uiteraard gelijk als ze in de heiligheid van de liefde geloven. Echter, sommige van hen interpreteren het begrip liefde helemaal verkeerd. Uitgaande van de idee dat liefde niet verzoend kan worden met vrees, zetten ze de Godsvrees uit hun leven. Deze houding is inderdaad heel gevaarlijk.
De echte betekenis van de vrees voor Allah
Alvorens te vertellen welke gevaren kunnen voortvloeien uit de misvattingen over dit onderwerp, is het van groot belang dat de echte betekenis van de vrees voor Allah gekend is. De meerderheid van de mensen begrijpt het begrip Godsvrees verkeerd, en beweert dat dit een onvrijwillig, en dus ongeldig, geloof zou brengen. Maar dit is niet zo. Godsvrees betekent: zich overgeven aan Allah met een vrees die van ontzag en respect komt, en houdingen en gedachten waarover Allah niet tevreden zou zijn, vermijden vanwege het diepe respect voor Hem.
De liefde en vrees voor Allah vormen een geheel. Een persoon die Allah liefheeft, is erg bang om handelingen te verrichten die Allah zouden beledigen, en om Zijn welbehagen te verliezen. Dit is de Godsvrees ervaren door iemand die Hem liefheeft. Een persoon die Allah werkelijk liefheeft, blijft Allah trouw met passie, genegenheid en liefde, ongeacht wat de omstandigheden brengen, welke moeilijkheden hij meemaakt, en welke beproevingen hij doorstaat. Geen omstandigheid, gebeurtenis, of moeilijkheid kan zijn liefde overschaduwen of tegenhouden. Dat iemand die zich met zo een liefde aan Allah heeft overgegeven, bang is om iets te doen dat Allah zou mishagen, is een gevolg van deze diepe liefde. Deze angst motiveert onophoudelijk degene die Allah steeds liefheeft. Het geeft hem vreugde. Het is onmogelijk dat zo iemand achteloos is over zijn gebeden, opzettelijk gebrekkig is in zijn dienstbaarheid aan Allah, of roekeloos zonden pleegt. Iemand met zo een oprecht geloof zal gedurende heel zijn leven alles doen om Allah te behagen.
De noodzaak van de toorn van Allah over de ongelovigen
Al-Muntaqim (degene die wraak neemt), een van de mooie namen van Allah, wordt door sommige mensen verkeerd geïnterpreteerd of opzettelijk verdraaid. De toorn van Allah is enkel bedoeld voor verachtelijke mensen, hypocrieten, degenen die bedrog plegen in de naam van Allah, en de ongelovigen. Voor de gelovigen daarentegen is er een algeheel vertrouwen en rust. Allah heeft in een vers van de Koran geopenbaard dat voor echte gelovigen, met inbegrip van de christelijke, geen vrees zal komen:
Voorzeker, de gelovigen en de Joden en de Sabianen en de Christenen die in Allah en de laatste Dag geloven en goede daden verrichten - over hen zal geen vrees komen, noch zullen zij treuren. (Soera el-Maidah, 69)
Omdat een ware gelovige Allah kent en Hem kan waarderen zoals het hoort, weet hij dat hij een dienaar van Allah is, en dat hij voor zover hij Allah probeert te behagen, ver is van Zijn toorn. Allah neemt enkel wraak van de onrechtvaardigen. Dit is de wet van Allah. Een mens is enkel erg bang voor de toorn van Allah, indien hij onrechtvaardige daden pleegt. Maar als hij weldaden doet voor het welbehagen van Allah, vertrouwt hij Allah en is hij gerust.
De titel van Allah al-Muntaqim is een grote zegen voor de gelovigen. Bijvoorbeeld, iemand die een klein meisje mishandelt en haar dan vermoordt, bestraft zien worden in het hiernamaals, zien dat de rechtvaardigheid zich manifesteert, is ongetwijfeld een grote zegening. De mishandelaar bestraft zien worden in het hiernamaals is ook een grote zegen voor het mishandeld kind. Dus net zoals het Paradijs een zegening is voor de ware gelovigen, is de Hel waar de onrechtvaardigen gestraft worden, ook een zegening. Het Paradijs en de Hel zijn plaatsen waar de oneindige rechtvaardigheid van Allah in het hiernamaals tot uiting komt. Zowel degenen die profeten probeerden te onderdrukken, als degenen die de profeet Jezus (vzmh) verraadden, als degenen die onschuldige kinderen en mensen vermoordden, zullen de rechtvaardigste straf krijgen als een vereiste van de mooie naam van onze Heer al-Muntaqim. Op aarde hebben ze uiteraard de mogelijkheid om zich te bekeren met oprecht berouw, maar dat degenen die daar te arrogant voor zijn, deze straf krijgen, stelt degenen die blootgesteld werden aan hun wreedheid, en degenen die het zagen, gerust. Daarom moet ook de titel al-Muntaqim van Allah vreugde geven aan echte gelovigen die een geweten hebben.
Godsvrees is van essentieel belang om een goede dienaar van Allah te zijn en om het Paradijs te verdienen
Wat we hierboven uitgelegd hebben, zijn grote feiten die een gelovige motiveren. Iemand die Allah echt liefheeft en daarom bang is om Hem te mishagen, bekijkt de gebeurtenissen helemaal anders. Een dergelijke persoon pleegt geen zonden, negeert de te verrichten gebeden niet, en verwaarloost de stem van zijn geweten niet. Kortom, alles wat hij moet doen voor Allah, doet hij zorgvuldig. Zo iemand luistert naar zijn geweten, is niet egoïstisch, hij is heel zijn leven lang zelfopofferend en genadig. Zo’n persoon schaadt nooit anderen, en is erg bang om iets te doen waarvoor hij niet in staat zal zijn rekenschap af te leggen voor Allah. Hij brengt heel zijn leven door met de wetenschap dat hij voor alle momenten rekenschap zal moeten afleggen aan Allah, en dat Allah hem elk moment ziet. Hij is er zich steeds bewust van dat het echte leven niet op aarde, maar in het hiernamaals is, en leeft met de vreugde, blijheid en opwinding van het liefhebben van Allah zoals het hoort. Deze vreugde komt gedurende heel zijn leven op geen manier tot een einde.
Met de volgende woorden wordt Godsvrees in het evangelie beschreven, en worden christenen uitgenodigd tot Godsvrees:
... Wandelt in vreze den tijd uwer inwoning. (1 Petrus, 1:17)
Wij dan, wetende den schrik des Heeren, bewegen de mensen tot het geloof, en zijn Gode openbaar geworden; doch ik hoop ook in uw gewetens geopenbaard te zijn. (2 Korintiërs, 5:11)
... en Uw toorn is gekomen, en de tijd der doden, om geoordeeld te worden, en om het loon te geven Uw dienstknechten, den profeten, en den heiligen, en dengenen, die Uw Naam vrezen, den kleinen en den groten; en om te verderven degenen, die de aarde verdierven. (Openbaring, 11:18)
… door dewelke wij welbehaaglijk God mogen dienen, met eerbied en godvruchtigheid. (Hebreeën, 12:28)
Indien iemand niet bang is om geen goede dienaar van Allah te zijn, beweert dat hij Allah liefheeft, maar heel weinig voor Allah doet, en ondanks dit alles beweert dat zijn liefde voor Allah voldoende zal zijn voor zijn verlossing in het Hiernamaals, dan is dit niet de oprechtheid die verwacht wordt door Allah. Zo’n persoon mist het meeste fundamenteel element dat het moet aanmoedigen om zijn gebeden te verrichten, en een betere dienaar van Allah te worden, dus Godsvrees. Deze mens denkt niet na of wat hij voor Allah doet al dan niet voldoende is, beleeft niet de geestestoestand tussen vrees en hoop, en veronderstelt dat liefde voor Allah voldoende is om het Paradijs te verdienen. Dit is net de toestand waarin sommige christenen die Godsvrees verwerpen en denken dat het liefhebben van Allah voldoende is, zich nu bevinden. Bijgevolg moeten deze christelijke broeders opnieuw nadenken over de betekenis van Godsvrees zoals het hierboven beschreven is, en zich houden aan de oproep in het evangelie om Allah te aanbidden "met eerbied en godvruchtigheid".
