BAV Davası’nda Bozma Gerekçeleri (6)

Kamuoyunda Bilim Araştırma Vakfı Davası olarak bilinen dava hakkında Yerel Mahkeme tarafından karar verilmiş bulunup, dosya şu an itibariyle temyiz incelemesi amacıyla Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin huzurunda bulunmaktadır. Dosyada yer alan bozma gerekçelerinden bazıları şunlardır:

Yargıtay 8. Ceza Dairesi, bozma ilamında, 4422 sayılı yasanın ihlalinden söz etmiş ve bu iddiasını sanıklara yüklediği birkaç isnada dayandırmıştır. Sayın Daire’nin “4422 ihlali” nitelemesini dayandırdığı bu isnatlar, davamızın bozma öncesindeki aşamalarında hiç tartışılmamış iddialardır. Bu nedenle sanıklar Yerel Mahkemeden bu isnatların araştırılmasını, bu konulardaki iddia ve savunma kanıtlarının toplanmasını talep etmişlerdir.

Toplamda 2 dosya celbi, 3 kuruma müzekkere yazılması, 1 uzman bilirkişi dinlenmesi ve 40 savunma tanığından ibaret olan savunma talepleri Yerel Mahkeme tarafından “yerinde görülmediğinden” şeklinde bir ifadeyle toptan reddedilmiştir.

Bir Mahkeme’nin savunma kanıtlarını toplamaması ve bunu yaparken de makul bir gerekçe göstermemesi savunma hakkına aykırıdır.

Anayasamız’ın 141/3. maddesi “Bütün mahkemelerin her türlü kararları gerekçeli olarak yazılır” hükmünü amirdir. Bu kural CMK.nun “kararların gerekçeli olması” başlıklı 34. maddesinde de aynen tekrarlanmış, CMK.nun 221/1f maddesinde istemlerin reddi halinde bunun gerekçesinin duruşma tutanağında gösterilmesi gerektiği ifade edilmiştir.

AİHM de savunmanın esaslı taleplerinin reddedilmesi halinde bunun gerekçelerinin ayrıntılı olarak gösterilmesi gerektiğini, aksinin savunma hakkı ihlali olacağını belirtmektedir.

Bu nedenle BAV Davası’nda mahkemenin savunma kanıtlarını toplamaması ve buna dair makul bir neden göstermemesi BOZMA GEREKÇESİDİR.

TCK.nun “Takdiri İndirim Nedenleri” başlıklı 62. maddesi, hakime, cezada indirim yapma yetkisi verir. Bu hususta daha çok sanığın kişiliği, sosyal durumu ve yargılama sırasında gösterdiği tutum ve davranışları dikkate alınır. Suçun veya cezanın ağırlığı ve meydana gelen zararın fazlalığı gibi hususlar 62. maddenin tatbikine engel olmaz.

Yerel Mahkeme BAV Davası’nda bu maddeyi uygulamamıştır. Buna gerekçe olarak da hakimler hakkında bazı sanıklarca yargı mercilerine yapılan şikayetler gösterilmiştir. Hakimler kendileri aleyhinde yapılan başvurular için “hakaret” ve “iftira” deyimlerini kullanmışlar ve ceza indirimi uygulamamışlardır.

Oysaki hakimler hakkında yargıya başvuran kişiler başka, hakimlerin cezalarında indirim uygulamadığı kişiler başkadır. Suç ve cezaların şahsiliği ilkesine göre bir insan kendisinin işlemediği bir suçtan cezalandırılamaz. Kaldı ki “iftira” ve “hakaret”       suçlamaları hiçbir biçimde kesin hükme dayanmayan sübjektif kabullerden ibarettir. Ortada daha bir yargı kararı yokken Yerel Mahkeme’nin bunları gerekçe yaparak indirim uygulamaması BOZMAYI GEREKTİRİR.

Yargılama boyunca mahkemeye yönelik hiçbir menfi tutumu olmayan sanıklar hakkında başka kişilerin davranışları bahane edilerek ceza indirimi yapılmaması açık bir BOZMA SEBEBİDİR.

BAV Davası sanıkları Yerel Mahkeme heyetiyle çeşitli konular nedeniyle husumetli hale gelmişlerdir. Sanıklar, hakimler hakkında şikayette bulunmuşlar ve tazminat davaları açmışlar, mahkeme heyeti de sanıklar hakkında şikayette bulunup, tazminat davaları açmışlardır.

Bunun üzerine, sanıklarla hakimler arasında dava husumeti bulunmasının dışında daha birçok nedenden dolayı sanıklar, hakimler hakkında ret talebinde bulunmuşlardır.

Ancak Yerel Mahkeme söz konusu ret talebini “karar verilmesine yer olmadığına” demek suretiyle geri çevirmiş ve bu karara itiraz hakkını da ortadan kaldırarak, kararın denetlenmesini olanaksız hale getirmiştir. Böylece normalde hükme iştirak etmemesi gereken hakimler hükme iştirak etmişlerdir. Bu durum ise CMK.nun 289/1c. maddesinde mutlak bozma nedeni olarak gösterilmiştir.
Ancak elbette takdir Yüce Mahkemenindir ve BAV Camiası mensupları Sayın Mahkemenin verdiği her karara saygılıdır.

KAMUOYUNA SAYGIYLA DUYURULUR.

C. Sedat Altan – Bilim Araştırma Vakfı Mütevelli Heyet Başkanı