Cdo njeri merr një laps në dorë disa herë në ditë dhe shkruan dicka në letër. Kjo veprimtari, të cilën njeriu e sheh si normale, në të vertetë është një rast i jashzakonshëm. Cdo njeri shkruan një shkrim me laps brenda trurit të tij, në "letren" e cila po ashtu gjendet brenda trurit të tij.
Ngacmimet që arrijin në majat e gishtrinjëve tanë, nëse e prekim lapsin, përmes nervave dërgohen në tru. Ne, këtë ngacmim, e marrim si prekje në qendrer trurore të shqises së prekjes. Në trurin tonë një ekzistencë, që nuk posedon as gishtrinjë, as eshtra, as muskuj e as lëkurë, ndjen strukturen e fortë dhe të lëmuar të lapsit. Kjo ekzistencë brenda trurit tonë, e cila ndjen të gjitha detajet e lapsit pa e prekur origjinalin, është shpirti.
Gjërat të cilat ne i njohim si laps apo letër, në të vertetë rrjedhin nga ekzistenca që shpirti ynë e sheh dhe këto gjëra në të vertetë janë vetëm kopje të origjinalit. Por njeriu nuk e vëren se ai nuk është i konfrontuar me origjinalin e lapsit dhe të letrës dhe që ndjehen vetëm si kopje në trurin tonë të ardhura nga shpirti. Për shembull; kur njeriu e merr lapsin në dorë, gabohet kur bëson se prek origjinalin e lapsit, vec se ndjen plotësisht materialin që paraqitet si laps, fortësinë e sipërfaqes së tij dhe strukturën e lëmuar. Këtë të vertetë ai nuk e kupton ose nuk e vëren.
Edhe pse kjo e vertetë është sqaruar në libra dhe artikuj, ai largohet dhe nuk e pranon.
Milliarda njerëz të cilën kanë jetuar para qindra vjetësh dhe njerëz të cilët edhe sot jetojnë, e përjetojnë këtë mrekulli cdo moment panderprerë. Ky është një realitet i qartë për të cilin shumë mirë duhet të mendojmë. Prandaj ju lutemi mendoni edhe ju për këtë temë dhe mos iu shmangeni të vertetës.