بسیاری از مردم هستند که برای دستیابی به اهداف مادی خویش ، به وظایف دینی خود بی توجهی می کنند.
در قرآن، خداوند به واقعه ای اشاره می کند که در زمان پیامبر خاتم (ص) رخ داد که در آن مردم برای دستیابی به منافع روزمره اقتصادی خویش، به وظایف دینی بی توجهی کردند:
چون داد و ستد يا سرگرميى ببينند به سوى آن روىآور مىشوند و تو را درحالى كه ايستادهاى ترك مىكنند. بگو آنچه نزد خداست از سرگرمى و از داد وستد بهتر است و خدا بهترين روزى دهندگان است ( سوره جمعه – آیه 11 )
امروزه نیز، مشابه همین وضعیت بوجود آمده و هستند بسیاری از مسلمانان که به همان دلایل ذکر شده از زیستن مطابق با سنتهای قرآنی اجتناب می کنند.
در اینجا خداوند توجه ما را به دو گروه از این دلایل جلب می کند: تجارت و سرگرمی
نظر اثبات نشده و بی اساسی وجود دارد که می گوید : بسیاری از مردم به این باور گرایش دارند که هر آنچه که به صورت دراز مدت در جهت بدست آوردن آن تلاش می کنند ( اعم از آسوده خاطری ، شادی و احساس امنیت ) از طریق دستیابی به ثروت قابل حصول است.
جالب است که برخی از این افراد حتی فکر می کنند که با دستیابی به ثروت می توانند که تا ابد زنده بمانند، نمیرند و به جاودانگی برسند. لذا بسیاری از افراد با اتکا به تصمیمات احساسی ، تمام تلاش و وقت خود را بروی بیزینس متمرکز می کنند.
غافل از آنکه ثروت نمی تواند تمام نتایج دلخواه را برای ما به ارمغان بیاورد. و نیز نمی تواند از پیری و مرگ ممانعت کند. این بدین دلیل است که مالک واقعی ثروت تنها خداوند است.
در آیه فوق الذکر، خداوند به تفریح و سرگرمی به عنوان دومین عامل رویگردانی افراد از دستورات دینی اشاره می کند.
این بدین دلیل است که افراد سرگرمی و تفریحات را نوعی رهایی و راه فرار از حقایق تلخ زندگی می دانند، و مشتاقانه بسوی آن می شتابند.
آنها معتقدند که مسافرتهای مرتب از این کشور به آن کشور ، و ملاقات های متعدد با این و آن، برای استرس های درونی آنها آسودگی فکری و روانی به ارمغان می آورد، فکر و روانی که با روح آنها به سختی در تنازع قرار گرفته است.
اما باید به خاطر داشته باشیم که بزرگترین کاخها، باشکوه ترین خانه ها، زیباترین مناظر ، قشنگترین لباسها، بهترین جواهرآلات ، و چشم نوازترین هنرها ، در مقابل آنچه که خداوند وعده آن را در بهشت به ما داده است ، چیزهایی بسیار ساده و بی ارزش هستند.
به همین دلیل ، مسلمانان نباید دستورات دینی ذکر شده در قرآن را بدلیل سرگرمیها و یا تجارت مورد بی احترامی و بی توجهی قرار داده و در انجام آنها با تعویق و بی میلی اقدام کنند. خداوند مهربان ویژگیهای مومنین واقعی را در این آیات بدینگونه وصف می نماید:
در خانههايى كه خدا رخصت داده كه [قدر و منزلت] آنها رفعت يابد و نامش در آنها ياد شود، هر بامداد و شامگاه او را نيايش مىكنند ،مردانى كه نه تجارت و نه داد و ستدى آنان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زكات به خود مشغول نمىدارد و از روزى كه دلها و ديدهها در آن زيرورو مىشود مىهراسند (سوره نور آیات 36و 37 ).
