از دلِ ماده، ذره ای بسیار کوچک سربرمی آورد که دارای ساختاری خارق العاده و تعادلی باشکوه است: اتم.
این ذره بسیار کوچک، جزء سازنده همه چیزهای موجود در این جهان هستی است- از ستارگان غول پیکر گرفته تا پروتئین های درون سلول. بدون استثنا، تمام چیزهای این سرای هستی متشکل از اتم است.
اتم دارای 3 بخش اصلی است: نوترون، پروتون و الکترون.
پروتون ها و نوترون ها که درست در مرکز اتم قرار دارند، به همدیگر چسبیده اند و سازنده چیزی هستند که به آن هسته اتم می گویند؛ و این هسته است که به اتم وزن می دهد.
الکترون ها، که در اطراف هسته می چرخند، توده ای گرد و غبارند که اصلاً وزنی ندارند.
پروتون ها ذراتی هستند که به طور مثبت و الکترون ها نیز ذراتی هستند که به طور منفی شارژ می شوند. نوترون ها هم فاقد شارژ هستند. تعداد پروتون های موجود در یک اتم همیشه برابر با تعداد الکترون های آن است.
می توان خلاء موجود را با استفاده از این تشبیه روشن تر ساخت: اگر اتم را به عنوان یک استادیوم فوتبال در نظر بگیرید، هسته - که شامل تمام جرم آن است - بیش از یک نخود نخواهد بود.
