چنانکه روزها میگذرند، روزی نیست که بگذرد بدون اینکه در مورد اورشلیم، این جایگاه مقدس سه دین الهی، سخن گفته و شنیده شود بدون اینکه کلمات بویی از مناقشه، خشونت و خونریزی داشته باشد. این سرزمینهای نیک، منزلگاه صلح و پیامبران، شاهد صحنه های دهشت باری مخصوصا در ماههای اخیر بوده اند که شامل زیر گرفتن مردم با ماشین، حمله با چاقو، ساطور و آچار و تفنگ به مردم بی گناهی است که در اثر این حرکات جان باخته اند.

بار دیگر یهودیانی که در کنیسا در طاعت و عبادت سر تعظیم برابر پروردگار فرود آورده بودند هدف این حملات قرار گرفتند، صرفا به این دلیل که یهودی هستند. قرآن با اشاره به مساجد و کلیساها آنان را اماکنی تحت حفاظت خداوند نامیده است (قرآن، سوره ۲۲، آیه ۴۰) و تمام مسلمانان وظیفه دارند که از آنان حفاظت به عمل آورند. از دیدگاه اعتقادی و ایمانی ما، این گناه و آدم کشی و جنایت است که مردم بیگناه را اسیب بزنند و به قتل برسانند.

 

برای من صرف محکوم کردن چنین بی رحمی هایی بیانی بسیار ضعیف است. از نگاه من چنین اعمالی چیزی جز خباثت، قساوت و بی رحمی محض نیست. مبادرت به شرارت و گناه به نام خداوند، دفاع کردن و ستودن این اقدامات و شادی کردن برای کشتن یک یهودی در تناقض و تضاد شدید با روح راستین اسلام است.

البته برادران فلسطینی ما دچار رنجهای فراوانی شده اند، خون بیگناهان به زمین ریخته و رنج آنان در اثر برخی سیاستهای رهبران هر دو ادامه یافته، لیکن ترور هرگز قابل قبول نیست و هرگز نمیتواند به عنوان حرکتی معنوی و تحسین برانگیز به شمار آید، علیرغم هر علتی که برای آن منظور شود.

اعتراضات باید با کلمات انجام شود، نه با کشتن و نه بمب افکن. آگاهانه و از قصد کشتن مردم بی دفاعی که به کنیسا آمده اند تا خداوند را عبادت کنند و بیرحمانه خونشان را به زمین ریختن حقیرانه ترین و بزدلانه ترین عمل است.

هر مسلمانی موظف است که از حق و عدالت حمایت کند، در قرآن خداوند وحی میکند: ای خدا باوران برپا کننده عدالت باشید و تنها خدا را شاهد بگیرید، حتی در برابر خودتان و والدینتان و اقوامتان … (قرآن، سوره ۵، آیه ۸)

نگاه کردن به حوادث به شکل یکجانبه و مغرضانه و به نفع اعضای گروه دینی خود و یا قوم و مردم خود با عدالت قرین نیست و با منطق و وجدان بیدار در تناقض است. بدین سبب انسان باید تحت هر شرایطی صادق و وجدان گر باشد و بکارگیری منطق مسایل را بسنجد.

هیچ قوم و ملتی نیست که عاری از اشتباه باشد. البته اسرائیلی ها نیز خطا میکنند، ولی این درست نیست که واقعا کل یک ملت را شرور بی انگاریم تا در اثر آن آحادشان هدف خشونت قرار بگیرند و یا از شرور جلوه دادن آنان وسیله ای برای برانگیختن خشم و نفرت ساخته شود، دروغهایی مغلطه آمیز گفته شود و به آنها افترا بسته شود.

یهودیان ۳۰۰۰ سال است که تحت ستم بوده اند و در سراسر جهان با یهودیان دشمنی میکنند و آنان هر جا که رفته اند در حقشان بدی شده و بیرونشان افکنده اند.

این بدور از مسلمانی است که وحشتی از این دست را در سرزمین آبا و اجدادی شان بر ایشان وارد آورد، سرزمینی که میخواهند در آن به مسالمت در کنار مسلمانان زندگی کنند. کشور و حکومت اسرائیل بقا خواهد داشت، دوام خواهد آورد تا روز قیامت، یهودیان در آن منطقه همانگونه که خداوند هم در تورات و در قرآن به آنان قول داده، خواهند زیست.

به همین شکل، هیچ دلیل دینی موجهی برای حمله کردن به خاخام یهودا گلیک وجود ندارد، ایشان سابقا مهمان من در استانبول بوده اند. هیچ دلیل موجه دینی نیز برای تحسین کردن عمل شنیع حمله کنندگان به این خاخام و «قهرمان» خواندن آنها وجود ندارد.

از قصد مبادرت به کشتن انسانی غیر مسلح و بی گناه که مردی است با ایمان به وحدانیت خداوند و تمام ساعات زندگیش را به یاد خدا میگذراند، قهرمانانه نیست، این شر محض و کشتار است. هیچ چیز قابل ستایش در این عمل شنیع نیست. آنان نمیتواند برای عمل غیر اخلاقی و سرکشی در برابر قرآن پایکوبی کند.

این ادعاهای غیر واقع بینانه که برخی افراد میکنند که مدعی اند اسرائیلی ها میخواهند مسجد الاقصی را خراب کنند یا جلوی عبادت مسلمانان در آنجا را بگیرند، میتواند منجر به حملاتی زشت از جانب مردمی شود که مستعد به خشونت و نفرت اند، از جمله مبادرت به قتل خاخام گلیک. واقعا از مطبوعات و برخی شخصیتهای اجتماعی انتظار نمیرود که از مسجد الاقصی استفاده کنند تا بتوانند تنش و درگیری های مذهبی به وجود آورند. اینان به شدت در برابر خداوند مسئول اند.

قبل از هر چیز باید گفت که تنش های پدید آمده در حول و هوش مسجد الاقصی تنش غیر ضروری و مصنوعی است. این خانه خداوند است و بنابراین مسیحیان، یهودیان و مسلمانان نیاز به این دارند که بتوانند آنجا بروند و عبادت کنند. حتی یک ناخدا باور هم میتواند وارد اماکنی شود که خداوند آنها را «مقدس» توصیف کرده است، حتی یک نا خدا باور هم میتواند در آنجا هیبت و فضای عشق را احساس و تجربه کند.

این درست است که ورای نگاهی که یهودیان به تپه معبد مقدس دارند، آرزویی نهفته که معبد سلیمان بازسازی شود، و درست است که معبد اصلی با تمام فر و زیباییش در زمین پهناوری که مجاور مسجد الاقصی است باز ساخته خواهد شد. در عین حال این اتفاق تنها زمانی روی خواهد داد که حکومت صلح و دوستی برقرار باشد و در این صورت مسلمانان نیز از این واقعه شاد خواهند بود.

آنچه بسیاری از مسلمانان نمیدانند اینست که یهودیان همچنین آرزو و انتظار دارند که با مسلمانان در جوار هم عبادت کنند همینطور که تورات میگوید:

«من آنان را به کوه مقدس اورشلیم خواهم آورد و دلهایشان را در خانه عبادتم پر از شادی خواهم کرد. بخور آنان و قربانیان شان را پذیرا خواهم بود، از آنجا که معبد من خانه عبادت تمام ملتها نام خواهد گرفت.» (ایسایاه، بخش ۵۷، آیه ۷)

این منافی و در تضاد با روح اسلام است که بخواهیم از ورود یهودیان به حیاط مسجد الاقصی جلوگیری شود، که نگذاریم آنان در سکوت خود آنجا عبادت کنند و اینکه حتی کودکان یهودی را اهرمن جلوه دهیم، نفرت و دشمنی کورکورانه نسبت به یهودیان دور از انتظار و ناعادلانه است.

از طرفی دیگر، هیچ مسلمانی نباید بپذیرد که از مسجد الاقصی برای اعتراض و درگیری هایی استفاده شود که در آن سنگ و کوکتل مولوتف بکار گرفته شود. چنین اقداماتی گناه و بی احترامی به مکان عبادت است. آنجا خانه خداوند است، مکانی برای عبادت و میبایست که آرام و صلح آمیز باشد.

به همین دلیل بسیار حایز اهمیت است که مطبوعات از انعکاس خبرهایی که به منظور تنش زایی مخابره میشود اجتناب کنند و بسیار مهم است که رهبران از زبان تنش برانگیزی که باعث بالاگرفتن تنش و خشم مردمان شان میشود دوری گزینند. اخبار مربوطه را باید از نگاه منطقی و بدون غرض ورزی کسانی باید مخابره شود که صلح را تشویق میکنند و توان نقد خود را نیز دارند. همه کس باید کوشش کنند تا جلوی تفرقه بین فرزندان اسماعیل با یعقوب (اسرائیل) را بگیرند و نقشه های شوم شیطان را خنثی و نقش بر آب کنند.

تعداد مسلمانان و یهودیانی که خواهان صلح هستند میبایست که افزایش یابد و آنان در یابند که زندگی در کنار یکدیگر باید بر اساس عشق و دوستی صورت پذیرد. مسلمانان باید که خود را از تاثیر تعصب در نگاهشان به جانب یهودیان رها کنند و بر اساس نورانیت قرآن حرکت کنند.

علاوه بر آن یهودیان نباید اسلام و تعصب را باهم یکی ببینند، آنان باید همواره خواستار صلح و آشتی با مسلمانان واقعی معتقد به قرآن باشند.