''Nebesa i Zemlju je sa ciljem stvorio; On noću zavija dan i danom zavija noć...,,(Az-Zumar, 5)
Formulacije koje se koriste u ajetima koji nas upoznaju sa kosmosom su izuzetno
zanimljive.Riječ koja je u prethodnom ajetu prevedena kao 'zavijati'' je arapski
glagol 'tekvir''. Doslovnoznačenje ovog glagola je 'zavijati nešto oko nečega
što je okruglo''. (U arapskim rječnicimaova riječ se koristi za glagole koji u sebi
sadrže okrugle predmete; naprimjer za 'omotavanje čalme oko glave''.) Podatak
koji se u ajetu iznosi o pitanju međusobnog zavijanja dana i noći,
u isto vrijeme sadrž ava kategoričnu činjenicu o pitanju oblika Zemlje.
Jedino i samo jedinozbog toga što je Zemlja okrugla korišten je navedeni
glagol (tekvir). Dakle, u KurÕanu, koji je objavljen u VII stoljeću, upozoreno
je na okrugli oblik Zemlje. Ne smije se ispuštati iz vida činjenica
da je astronomsko poimanje tog vremena imalo sasvim drugačiji pristup
obliku Zemlje. U tom periodu smatralo se da je Zemlja jedna ravna površina
i svi naučni proračuni i saopćenja pravljeni su shodno tome. A, Kur'an,
iako je objavljen u tom istom periodu, donosi podatak koji je bilo moguće
naučno ustanoviti tek u ovom stoljeću. Zbog toga što je on Allahova riječ,
u KurÕanu su korištene najpreciznije formulacije, kako u svim drugim
kontekstima tako i u kontekstu iznošenja podataka vezanih za kosmos.