“Bacardığınız qədər özünüzü dünya işlərinə verməyin. İbadət üçün özünüzə vaxt ayırın. Çünki kimin məqsədi sırf dünya olsa, Allah onun işlərini çətinləşdirər, yoxsulluq qorxusu hər zaman onu təqib edər. Kimin məqsədi axirət olsa, Allah işlərini sahmana salar, rahatlığını artırar, zənginliyi qəlbinə yerləşdirər, xeyirli olan hər şeyi sürətlə ona yaxınlaşdırar”. (Hz. Muhəmməd)
İman gətirən bir şəxs hər şeyini itirsə belə, ümidsizliyə qapılmadan səbir və şövqlə hər şeyə başdan başlaya bilər. Sahib olduğu bu şövq imanından, Allaha olan sevgi və etibarından, Quran əxlaqını mənimsəməsindən və dünya həyatının keçiciliyini qavramasından qaynaqlanır. Gələcəyindən həmişə ümidvar olması, hadisələrin həmişə gözəl tərəflərini görməyi bacarması həyatı boyu qarşılaşdığı bütün hadisələrdə özünü büruzə verər.
Ümidvar olmaq Quranda möminlərin başlıca xüsusiyyəti kimi qeyd olunur. Ümid etmək eyni zamanda, insanın imanının göstəricisidir. İnsan imanı çərçivəsində Allaha ümid bəsləyər, Onun rəhmətinə və sonsuz nemətlərinə qovuşmağın həsrətini çəkər. Çünki Allah iman gətirənlərə həm bu dünyada, həm də axirətdə böyük nemətlər vəd etmişdir. İnsan da Allaha olan etibarı, yaxınlığı, təslimiyyəti və səmimiyyətinə görə nemətlərə qovuşmağı ümid edər. Hər şeyin yalnız Allahın diləməsilə olduğunu bildiyi üçün heç bir halda kədərə, pessimizmə və ümidsizliyə qapılmaz. Allahın möminlərin dualarına cavab verdiyini bildiyi üçün ən pis görünən hadisənin belə imtahan mühitinin bir hissəsi olduğundan və nəticədə möminlər üçün mütləq xeyirə çevriləcəyindən şübhə etməz.
Ətrafımızda olan hər şey Allahın: “Ol”, -deməsi ilə olur. Hər an, hər şey, qarşımıza çıxan hər görüntü Allahın diləməsi ilə yaradılır. Heç nə özbaşına buraxılmır. Hər şey Allahın təyin etdiyi qədər üzrə baş verir. Allah hər şeyə güc yetirəndir.
Bunun şüurunda olan mömin xoşagəlməz şəraitdə, çətin görünən vəziyyətlərdə belə Allahın rəhmətindən və köməyindən ümidini üzməz. Çətinliklərə səbr edən, Allahdan ümidini kəsməyən və heç bir şəraitdə Allahın hökmlərindən dönməyənlər həm dünyada, həm də axirətdə müjdələnmişdir.
Quranda möminlərin daima Allaha ümid edən bir əhvalda olduqlarını görürük. Həqiqətən də səmimi olaraq iman gətirən bir şəxs Rəbbimizi Quranda təsvir edildiyi kimi tanıyıb təqdir edər və bunun nəticəsində Allahın rəhmətini və nemətini dərk edər. Onun möminlərin dostu və yardımçısı olduğunu, onlara sonsuz şəfqətli və mərhəmətli olduğunu, Allahın saleh qullarına həm bu dünyada, həm də axirətdə böyük mükafat verəcəyini və Allahın qətiyyən vədindən dönməyəcəyini bilər. Onun insan üçün həmişə xeyirli və gözəl olanı dilədiyini, rəhmət və hidayət qapılarını açdığını, saysız-hesabsız mükafat fürsəti verdiyini görər.
Məhz belə şüura sahib olan mömin Rəbbindən daima ümidvar olar, Ondan dünyada da, axirətdə də hər şeyin ən gözəlini və ən xeyirlisini ümid edər. Çünki Allaha iman gətirib təslim olmuşdur və Allah mömin qullarına sonsuz rəhmətini vəd etmişdir. Quranın bir çox ayəsində Allahın möminlərə gözəl cavab verdiyini, onları mərhəmət, razılıq və tükənməz nemətlərlə müjdələdiyini görürük:
İman edənlər, hicrət edənlər və Allah yolunda öz malı və canı ilə cihad edənlərin Allah dərgahında ən yüksək dərəcələri vardır. Məhz onlar nicat tapanlardır. Rəbbi Öz tərəfindən onları bir mərhəmət, razılıq və içərisində onlar üçün tükənməz nemətlər olan cənnət bağları ilə müjdələyir. (Tövbə surəsi, 20-21)