1.... GƏLƏCƏK DÜNYƏVİYƏDƏ 1400 İL SONRA GƏLƏCƏK HƏQİQƏTİ ƏSRLƏRİNDƏ KARİB (YAXIN) ZƏNN ETMİŞLƏR.... (Sözlər, s. 318)
USTADIN BU İFADƏSİ "SÖZLƏR" RİSALƏSİNDƏ İŞLƏDİLİR. SÖZLƏR RİSALƏSİ 1926-CI (HİCRİ 1345-Cİ İL) İLDƏ TAMAMLANMIŞDIR. YƏNİ, USTADIN BÜTÜN ƏSƏRLƏRİ HİCRİ 1300-CÜ İLDƏ TAMAMLANDIĞI KİMİ ÖZÜ DƏ YENƏ HİCRİ 1300-CÜ İL İÇİNDƏ VƏFAT ETMİŞDİR. HALBUKİ, USTAD BU SÖZÜNDƏ HZ. MEHDİNİN (A.S.) HİCRİ 1400-CÜ İLDƏ ZÜHUR EDƏCƏYİNİ İFADƏ EDİR.
Səkkizinci bölmə: Cənabı Hakimi Mütləq, bu darı təcrübə (meydanı) və meydanı imtahanda (imtahan meydanı) çox mühüm şeyləri, kəsrətli (bir çox) əşya içində saxlayır. Bu saxlama çox hikmətlər, çox məsləhətlərlə (işlər) bağlıdır. Məsələn: Leylei Qədri (Qədr gecəsi) ümumi ramazanda; saatı icabəi duanı (duanın qəbul edildiyi saatı) cümə günündə; məqbul vəlisini insanlar içində əcəli, ömür içində və qiyamətin vaxtını, ömrü dünya (dünya həyatı) içində saxlamış. Çünki əcəli insan (insanın əcəli) müəyyən olsa, yarı ömrünə qədər qəfləti mütləq (qəti qəflət), yarıdan sonra dar ağacına addım-addım getmək kimi bir dəhşət verəcək. Halbuki, axirət və dünya müvazənəsini (tarazlığını) mühafizə etmək və hər vaxt havf u reca (qorxu və ümid) ortasında olmaq məsləhəti (vəziyyəti) iktiza edər (lazımdır) ki, hər dəqiqə həm ölmək, həm yaşamaq mümkün olsun. Bu halda mübhəm (naməlum) tərzdəki iyirmi il mübhəm (naməlum) ömür, min il müəyyən ömrə mürəccahtır (üstün tutulan, seçilən). Qiyamət də bu insanı əkbər olan dünyanın əcəlidir. Əgər vaxtı taayyün (aşkar olsaydı) etsəydi, bütün qurunu ula (ilk çağ) və vusta (orta çağ) qəfləti mutlakaya (qəti qəflətə) dalacaq idilər və qurunu uhra (yeniçağ və ilkçağ) dəhşətdə qalacaqdı. İnsan necə həyatı şahsiyesiylə (şəxsi həyatı) evinin və kəndinin davamlılığıyla əlaqədardır. Eləcə də həyatı ictimaiyə (cəmiyyət həyatı) və nəviyəsiylə, kürəi ərzin (dünyanın) və dünyanın yaşamasıyla əlaqədardır. Quran "Qiyamət yaxınlaşdı, ay yarıldı. (Qəmər Surəsi, 1)" deyir. "Qiyamət yaxındır" fərman edir. Min bu qədər il keçdikdən sonra gəlməməsi, yaxınlığına xələl verməz. Çünki qiyamət, dünyanın əcəlidir. Dünyanın ömrünə nisbətən min və ya iki min il, bir ilə nisbətlə bir-iki gün və ya bir-iki dəqiqə kimidir. Saatı qiyamət tək insaniyyətin əcəli deyil ki, onun ömrünə nisbət edilib (müqayisə edilib) baid (uzaq) görülsün. İşdə bunun üçündür ki, Hakimi Mütləq, qiyaməti mugayyəbatı hams edən (beş bilinməyən şey. (Qiyamətin nə vaxt qopacağı, yağışın nə vaxt yağacağı, bətnlərdə olanı, insanın sabah nə edəcəyi, harada, nə vaxt öləcəyi.) olaraq elmində saxlayır. İşdə bu ibham (naməlum) sirrindəndir ki, hər əsr, hətta əsri hakikatbin (həqiqəti görən əsr) olan Əsri Səadət də qiyamətdən qorxmuşdur. Hətta bəziləri, "Əlamətləri (şərtləri) az qala çıxmış" demişlər.
Ona görə bu həqiqəti bilməyən insafsız insanlar deyərlər ki: "Axirətin təfsilatını (izahını, şərhini) dərs alan mütəyakkız (bəsirətli) ürəkli, iti nəzərli olan səhabələrin fikirləri nə üçün 1000 il həqiqətdən uzaq olaraq fikirləri düşmüş kimi,
GƏLƏCƏK DÜNYƏVİYƏDƏ 1400 İL SONRA GƏLƏCƏK BİR HƏQİQƏTİ ƏSRLƏRİNDƏ KARİB (YAXIN) ZƏNN ETMİŞLƏR.
Cavab: Çünki Səhabələr, feyz-i sohbet-i nübüvvəttən (Peyğəmbərimizin söhbətinin bolluğu, bərəkəti və məhsuldarlığı) hər kəsdən çox darı axirəti (axirət yurdunu) düşünərək, dünyanın faniliyini (keçiciliyini) bilərək, qiyamətin ibhamı (naməlum) vaxtındakı hikməti İlahiyyəni (ilahi hikməti) anlayaraq əcəli şəxsi kimi dünyanın əcəlinə qarşı da daima muntazır (gözləyən) vəziyyətdə axirətlərinə ciddi çalışmışlar. Rəsulu Əkrəm Əleyhissalatu Vəssalam "Qiyaməti gözləyin, intizar edin" təkrar etməsi bu hikmətdən irəli gəlmiş bir irşadı Nəbəvidir (Hz. Peyğəmbərə aid irşad, Hz. Peyğəmbərin doğru yolu, hidayət yolunu göstərən xəbərdarlıqları, öyüdləri). Yoxsa hadisəi müəyyənə (müəyyən bir hadisəsiyə) dair vəhyin hökmüylə deyil ki, həqiqətdən uzaq olsun. Xəstəlik ayrıdır, hikmət ayrıdır. Peyğəmbər Əleyhissalatu Vəssalamın bu sözləri hikməti ibhamdan (sözün aydın ola bilməyəcək dərəcədə bağlı olması) irəli gəlir. Həm bu sirdəndir ki, Mehdi, Süfyan kimi ahirzamanda gələcək eşhasları (şəxsləri) çox zaman əvvəl hətta Təbiin (Hz. Məhəmmədin (a.s.m.) səhabələriylə görüşmüş, onlardan hədis dinləmiş və dərs almış olan müsəlmanlar) zamanında onları gözləmiş, onlara çatmağa çalışmışlar. Hətta bəzi əhli vəlayət "Onlar keçmiş" demişlər. Bu da, qiyamət kimi, hikməti İlahiyyə iktiza edər (möhtac olar, ehtiyac hiss etdirər) ki, vaxtları taayyün etməsin (müəyyən olmasın). Çünki hər vaxt, hər əsr, qüvvəti mənəviyənin (mənəvi qüvvətin) möhkəmlətməsinə mədar (səbəb) olacaq və ümidsizlikdən qurtaracaq "Mehdi" mənasına möhtacdır. Bu mənada, hər əsrin bir hissəsi olmaq lazımdır. Həm qəflət içində pislərə uymamaq və lakaydlıkta nəfsin düzümünü buraxmamaq üçün, nifaqın başına keçəcək müdhiş şəxslərdən hər əsr çəkinməli və qorxmalı. Əgər təyin edilsəydi, məsləhəti irşadı ümumi (hər kəsi doğru yola göndərmənin gərəyi) ziyan olardı.
İndi Mehdi kimi eşhasın (şəxslərin) haqqındakı rivayatın (rəvayətlərin) ihtilafatı (ixtilafı) və sirri budur ki, hadisi təfsir edənlər, mətni hadisi (hədisin tam mətnini) təfsirlərinə və istinbatlarına (müctəhid və ya böyük alimin gizli mənanı ictihad ilə meydana çıxarması) tətbiq etmişlər. Məsələn, mərkəzi səltənət o vaxt Şamda və ya Mədinədə olduğundan, hadisələri Mehdiyə və ya Süfyaniyeyi Hz. (Mehdi (ə.s.) və Süfyan hadisələrini) mərkəzi səltənət ətrafında olan Basra, Kufə, Şam kimi yerlərdə təsəvvür edərək elə təfsir etmişlər. Həm də o eşhasın şəxsi mənəvisinə və ya təmsil etdikləri camaata aid asarı azimeyi (böyük əsərləri) o eşhasın (şəxslərin) şəxslərində təsəvvür edərək elə təfsir etmişlər ki, o eşhası möcüzə çıxdıqları vaxt bütün xalq onları tanıyacaq kimi şəkil vermişlər. Halbuki demişdik: Bu dünya təcrübə meydanıdır. Ağla qapı açılar, lakin ixtiyarı əlindən alınmaz. Elə isə o eşhas (şəxslər), hətta o müdhiş Dəccal da çıxdığı zaman çoxları, hətta özü də bidayətən (başlanğıcda) Dəccal olduğunu bilməz. Bəlkə nuru imanın diqqətiylə, o eşhası ahirzaman (axır zaman şəxsləri) tanına bilər. (Sözlər, s. 318)
2. ...BUNDAN BİR ƏSR SONRA ZULÜMATI DAĞIDACAQ ŞƏXSLƏR İSƏ, HƏZRƏTİ MEHDİNİN ŞAGİRDLƏRİ OLA BİLƏR. "(Şualar, 1-ci Şüa, s. 605) (Sikkei-Təsdiqi Qeybi, səh. 90)
USTAD BU SÖZÜ MİLADİ 1936-CI İLDƏ, YƏNİ HİCRİ 1355-CÜ İLDƏ 1-Cİ ŞÜADA İFADƏ ETMİŞDİR. BU TARİXƏ GÖRƏ BİR ƏSR SONRA HİCRİ 1400-CÜ İLLƏRƏ BƏRABƏR GƏLİR.
Tövbə surəsində: "Ağızlarıyla Allahın nurunu söndürmək istəyirlər. Halbuki kafirlər istəməsə də Allah Öz nurunu tamamlamaqdan başqasını istəmir." ayəsindəki "...Allah, Öz nurunu tamamlamaqdan başqasını istəmir" cümləsi, qüvvətli və lətafətli (nəzakətli) münasibəti mənəviyəsiylə (mənəvi yaxınlıqla) birlikdə şəddəli "lamlar" bir "lam" və şəddəli "mim" əsl sözdən olduğundan iki "mim" sayılmaq cəhətiylə min üç yüz yirmi dörd (1324) edərək, Avropa zalımları dövləti İslamiyənin nurunu söndürmək niyyətiylə müdhiş sui-qəsd planı etdikləri və ona qarşı Türkiyə hamiyetperverleri, azadlığı iyirmi dördə elanıyla o planı akim (müvəffəqiyyətsiz) buraxmağa çalışdıqları halda, maatteessüf (təəssüf ki) altı-yeddi il sonra, hərbi ümumi (I Dünya Mühaibəsi) nəticəsində yenə o sui-qəsd niyyətiylə Sevr Müharibəsində Quranın zərərinə çox ağır şəraitlə (şərtlərlə) kafiranə fikirlərini yenə icra etmək olan planlarını akim (müvəffəqiyyətsiz) buraxmaq üçün Türk milliyyətpərvərləri respublikanı elanla qarşılığa (cavab verməyə) çalışdıqları tarixi olan min üç yüz iyirmi dördə, ta otuz dördə, ta əlli dördə tam tamına təvafukla, o herc ü mərc içində Quranın nurunu mühafizəyə çalışanlar içində Resailin Nur müəllifi iyirmi dörddə (1324) və Risaili Nurun mukaddematı (ilkləri) otuz dörddə (1334) və Rəsaili Nurun nurani cüzləri və fədakar şagirdləri əlli dörddə (1354) qarşılığa çalışmaları nəzərə çarpır. Hətta həqiqəti halı (gerçək vəziyyəti) bilməyən bir qisim əhli siyasəti təlaşa göndərdilər və bu itfa (söndürmə, basdırma) sui qəsdinə qarşı tenvir (işıqlandırma, nurlandırma) vəzifəsini tam ifa etdiklərindən bu ayənin mənanı işarisi (işari mənası) cəhətində bir medarı nəzəri olduqlarına qüvvətli bir əlamətdir (əlamətdir). İndi İslamlar içində Nuru Qurana müxalif halətlərin (halların, vəziyyətlərin) əksərisi, o sui-qəsdlərin və Sevr Müharibəsini kimi qəddaranə muahedelerin (razılaşmaların) dəhşətli nəticələridir. Əgər şeddeli "mim" şeddeli "lamlar" kimi bir sayılsa, o vaxt min iki yüz səksən dörd (1284) edər. O tarixdə Avropa kafirləri dövləti İslamiyenin nurunu söndürməyə niyyət edərək on il sonra rusları təhrik edib rusun doxsan üç (1293) müharibəi meş'umesiyle (uğursuz, pis döyüşüylə) aləmi İslamın (İslam aləminin) parlaq nuruna muvakkat (keçici, süni) bir bulud pərdə etdilər. Lakin bunda Resailin Nur şagirdləri yerində Mövlana Xalidin (K. S.) şagirdləri o bulud zulümatını dağıtdıqlarından bu ayə bu cəhətdə onların başlarına remzen (rəmzi) barmaq basır. İndi yada düşdü ki, əgər şəddəli "lamlar" və "mimlər" iki sayılsa BUNDAN BİR ƏSR SONRA ZULÜMATI DAĞIDACAQ ŞƏXSLƏR İSƏ, HƏZRƏTİ MEHDİNİN ŞAGİRDLƏRİ (TƏLƏBƏLƏRİ) OLA BİLƏR." Hər nə isə... Bu nurlu ayənin çox nurani nöqtələri var. Əlif, Lam, Ra! Elə bir Kitabdır ki, onu sənə insanların öz Rəbbinin izni ilə zülmətlərdən nura – yenilməz qüvvət sahibi, (hər cür) tərifə (şükürə) layiq olan Allahın yoluna (islam dininə) çıxartmaq üçün nazil etmişik. (İbrahim Surəsi, 1)
(Şüalar, 1. Şüa, s. 605)
(Sikkəi Təsdiqi Qeybi, səh. 90)
- "Ağızlarıyla Allahın nurunu söndürmək istəyirlər. Halbuki, kafirlər istəməsə də Allah, Öz nurunu tamamlamaqdan başqasını istəmir." (Tövbə Surəsi, 32) ayəsindəki, "...Allah, Öz nurunu tamamlamaqdan başqasını istəmir" cümləsinin ədcəd dəyəri: HİCRİ 1424, YƏNİ MİLADİ "2004"dü.
3. "HƏQİQİ GÖZLƏNİLƏN VƏ BİR ƏSR SONRA GƏLƏCƏK O ŞƏXS" ... (Kastamonu Lahikası, s. 61-62)
USTAD BƏDİÜZZAMAN HƏZRƏTLƏRİ BU İFADƏSİNİ, 1936 (HİCRİ 1354-CÜ İL) İLDƏ YAZDIĞI KASTAMONU LAHİKASINDA İFADƏ EDİR. BU TARİXLƏR HİCRİ 1300-CÜ İLLƏRƏ TƏSADÜF EDİR. USTADIN "BİR ƏSR SONRA..." ŞƏKLİNDƏ İFADƏ ETDİYİ 100 İL SONRASI İSƏ HZ. MEHDİNİN (A.S.) ZÜHUR ETDİYİ HİCRİ 1400-CÜ İLƏ TƏSADÜF EDİR.
Əziz qardaşlarım! Sədaqətinizdən tərəşşüh edən (ortaya çıxan) və həddimin bir çox fevkində (üstündə) hüsnü zənninizə qarşı bundan əvvəl verdiyim cavabın bir tətimməsi (mövzunu tamamlayan əlavəsi) olaraq, bu gələcək lətifəni iki gün əvvəl yazmışdıq. SİZİN FÖVQƏLADƏ SƏDAQƏT VƏ ULÜVVİ HİMMƏTİNİZDƏN (YÜKSƏK SƏYİNİZDƏN) TƏRƏŞŞUH EDƏN (ORTAYA ÇIXAN) BİR HƏFTƏ ƏVVƏLKİ MƏKTUBUNUZA QARŞI HÜSNÜ ZƏNNİNİZİ BİR DƏRƏCƏ CERH EDƏN (LƏĞV EDƏN) MƏNİM CAVABIMIN HİKMƏTİ BUDUR Kİ: "…BU ZAMANDA ELƏ FÖVQƏLADƏ HAKİM CƏRƏYANLAR VAR Kİ, HƏR ŞEYİ ÖZ HESABINA ALDIĞI ÜÇÜN, FARAZA HƏQİQİ GÖZLƏNİLƏN VƏ BİR ƏSR SONRA GƏLƏCƏK O ŞƏXS belə bu zamanda gəlsə, hərəkatını o cərəyanlara qapdırmamaq üçün siyasət aləmindəki vəziyyətdən fərəqət edəcək və hədəfini dəyişdirəcək- deyə təxmin edirəm.
Həm də üç məsələ var: Biri həyat, biri şəriət, biri imandır. Həqiqət nöqtəsində ən mühümü və ən azamı, iman məsələsidir. Lakin indiki ümuminin nəzərində və halı aləm ilcaatında (dünya şərtlərinin çətinliklərində) ən mühüm məsələ, həyat və şəriət göründüyündən o şəxs indi olsa da, üç məsələni birdən ümumi ruyu zəmində (dünyada) vəziyyətlərini dəyişdirmək növü bəşərdəki (insandakı) cari olan (etibarlı olan) adetullaha müvafiq (uyğun) gəlmədiyindən, hər halda ən azam məsələni əsas edib, o biri məsələləri əsas etməyəcək. Ta ki iman xidməti safvetini (xalis, saf) ümuminin nəzərində pozmasın və avamın (xalqın) tez aldana bilən ağıllarında, o xidmət başqa məqsədlərə alət olmadığı təsdiqlənsin." (Kastamonu Lahikası, s. 61-62)
4. YETMİŞ BİRDƏ FƏCRİ SADİQ BAŞLADI VƏ YA BAŞLAYACAQ. ƏGƏR BU FƏCRİ QAZIB DA OLSA OTUZ, QIRX İL SONRA FƏCRİ SADİQ ÇIXACAQ..." (Şam Xütbəsi, s. 23)
"...Bəli İNDİ OLMASA DA 30-40 İL SONRA fən və həqiqi bacarıq və mədəniyyətin mehasını o üç qüvvəti tam təchiz edib, cihazatını verib o doqquz maneləri məğlub edib dağıtmaq üçün taharrisi həqiqət meyelanını və insaf və söhbəti insaniyeyi o doqquz düşmən taifəsinin cəbhəsinə göndərmiş, inşaAllah YARIM ƏSR SONRA onları darmadağın edəcək." (Xütbəi Şamıya, s. 25)
USTAD BU SÖZÜNÜ HİCRİ 1327-Cİ (MİLADİ 1911-Cİ) İLDƏ ŞAMDA ƏMƏVİ MƏSCİDİNDƏ VERDİYİ XÜTBƏSİNDƏ SÖYLƏMİŞDİR. BURADA USTAD, İSLAM ALƏMİNİN, HİCRİ 1371-Cİ İLDƏN YƏNİ MİLADİ 1951-Cİ İLDƏN SONRA GƏLƏCƏYİNƏ İSTİQAMƏTLƏNƏN İZAHLAR VERMİŞDİR. USTADIN XÜTBƏİ ŞAMIYADA VERDİYİ TARİXLƏRİN HAMISI HZ. MEHDİNİN (A.S.) ZÜHUR ZAMANI OLAN HİCRİ 1400-CÜ İL İÇİNDƏDİR.
"Qırx il əvvəl Şamdakı Məscidi Əməvidə Şam üləmasının israrıyla içində yüz əhli elm olan on min nəfərə yaxın bir əzm camaata verilən bu Ərəbi dərs risaləsindəki həqiqətləri bir hissi kabl-el hadisə ilə köhnə Səid hiss etmiş, kamalı qətiyyətlə müjdələr vermiş və çox yaxın zamanda o həqiqətlər görünəcək zənn etmiş. Halbuki, iki hərbi ümumi (dünya müharibələri) və yirmibeş il bir istibdadı mütləq (diktatorluq, təzyiq), o hissi kabl-el hadisənin qırx əlli il təxirinə səbəb olmuş və indi o zamandakı verdiyi xəbərlərin eynilə təzahürləri (əlamətləri) aləmi İslamiyyətdə başlamış. Demək bu çox əhəmiyyətli dərs, zamanı keçmiş köhnə bir xütbə deyil, bəlkə birbaşa 1327-ci ilə əvəz, 1371-ci ildə və Məscidi Əməvi yerinə aləmi İslam məscidində üç yüz yetmiş milyon camaata həqiqətli və təzə bir dərsi ictimai və İslamidir, deyə tərcüməsini nəşr etmək zamanıdır təxmin edirəm...".....
"...Həm də İslamiyyət günəşinin tutulmasına, inkişafına (parlaqlığının sönməsinə) və bəşəri tənvir etməsinə (işıqlandırmasına) mümanaat edən (mane olan) pərdələr açılmağa başlamışdır. O mümanaat edənlər (mane olanlar) çəkilməyə başlayırlar. Qırx beş il əvvəl o fəcrin (dan vaxtının) əlamətləri göründü. YETMİŞ BİRDƏ FƏCRİ SADİQ BAŞLADI VƏ YA BAŞLAYACAQ. ƏGƏR BU FƏCRİ QAZIB DA OLSA, OTUZ, QIRX İL SONRA FƏCRİ SADİQ ÇIXACAQ..." (Xütbəi Şamıya, s. 23)
"...Bəli İNDİ OLMASA DA 30-40 İL SONRA fən və həqiqi bacarıq və mədəniyyətin mehasını (gözəlliklərini, yaxşılıqlarını) o üç qüvvəti tam təchiz edib, cihazatını (maddi mənəvi alətlər) verib o doqquz maneləri məğlub edib dağıtmaq üçün taharri həqiqət (doğrunu axtarma) meyelanını (meylini) və insaf və söhbəti insaniyəyi (insan sevgisini) o doqquz düşmən taifəsinin cəbhəsinə göndərmiş, inşaAllah YARIM ƏSR SONRA ONLARI DARMADAĞIN EDƏCƏK." (Xütbəi Şamıya, s. 25)
Ustad burada, Hicri 1371-ci ildən, yəni Miladi 1951-ci ildən sonrakı İslam aləminin gələcəyinə istiqamətlənən izahlar verir.
Hicri 1371 + 30 = 1401 (Miladi 1981) (30 il sonrası)
Hicri 1371 + 40 = 1411 (Miladi 1991) (40 il sonrası)
Hicri 1371 + 50 = 1421 (Miladi 2001) (yarım əsr sonrası)
5. AXIR ZAMANDA, HƏYATIN GENİŞ DAİRƏSİNDƏ, ƏSL SAHİBLƏRİ, YƏNİ MEHDİ VƏ ŞAGİRDLƏRİ CƏNABI HAQQIN İCAZƏSİYLƏ GƏLƏR, O DAİRƏNİ GENİŞLƏDƏR ...
(Kastamonu Lahikası, Səhifə 72, Tarixçeyi Həyat, Səhifə 258, Xidmət Rəhbəri, Səhifə 267, Sikkeyi Təsdiqi Qeybi, Səhifə 153)
USTAD, KASTAMONU LAHİKASINI 1936-CI İLDƏ HAZIRLAMIŞDIR. BU ƏSƏRİNDƏ "TA AXIR ZAMANDA...." İFADƏSİYLƏ RİSALƏİ NURUN ƏSL SAHİBLƏRİ OLARAQ XARAKTERİZƏ ETDİYİ HZ. MEHDİ (Ə.S.) VƏ TƏLƏBƏLƏRİNİN ÖZÜNDƏN ÇOX DAHA SONRAKI BİR VAXTDA GƏLƏCƏKLƏRİNİ İFADƏ ETMİŞDİR.
Axır zaman yazısında, Müxbiri Sadiqin (Peyğəmbərimizin (s.ə.v)) xəbər verdiyi "Mənəvi fütuhat etmək (qalibiyyətlər qazanmaq) və zulümatı dağıtmaq zamanın az qala gəlməsi" deyə yazısında, bütün ruhu canımızla rəhməti İlahiyyədən niyaz edirik, xahiş edirik. Lakin biz Risaləi Nur şagirdləri isə, vəzifəmiz xidmətdir; vəzifəi İlahiyyəyə qarışmamaq və xidmətimizi onun vəzifəsinə bina etməklə bir cür təcrübə etməmək olmaqla birlikdə, kəmiyyətə deyil (miqdara deyil), keyfiyyətə baxmaq, həm çoxdan bəri sükutu əxlaqa (əxlaq itkisinə) və həyatı dünyəviyəyi (dünya həyatını) hər cəhətlə həyatı uhrəviyəyə (axirətə) seçməyə sövq edən dəhşətli esbap (səbəblər) altında Risaləi Nurun indiyə qədər fütuhatı (qalibiyyəti) və zındıkların (kafirlərin, dinsizlərin) və dəlalətlərin savletlərini (hücumlarını) qırması və yüz min biçarələrin imanını qurtarması və hər biri yüzə və minə müqabil yüzlərlə və minlərlə həqiqi mömin tələbələri yetişdirməsi, Müxbiri Sadiqin (Peyğəmbərimizin (s.ə.v)) xəbərini eynilə təsdiq etmiş və hadisələrlə isbat etmiş və edir, inşaAllah daha da edəcək. Və elə kökləşmiş ki, inşaAllah heç bir qüvvət Anadolunun sinəsindən onu (risaləi nuru) çıxara bilməz. TA AXIR ZAMANDA, HƏYATIN GENİŞ DAİRƏSİNDƏ, ƏSL SAHİBLƏRİ, YƏNİ MEHDİ VƏ ŞAGİRDLƏRİ CƏNABI HAQQIN İCAZƏSİYLƏ GƏLƏR, O DAİRƏNİ GENİŞLƏDƏR VƏ O TOXUMLAR SÜMBÜLLƏNƏR. BİZLƏR DƏ QƏBRİMİZDƏ SEYR EDİB ALLAHA ŞÜKR EDƏRİK.
(Kastamonu Lahikası, Səhifə 72, Tarixçəi Həyat, Səhifə 258, Xidmət Rəhbəri, Səhifə 267, Sikkəi Təsdiqi Qeybi, Səhifə 153)
6. LAKİN O İRƏLİDƏ GƏLƏCƏK ACİP (heyrət oyandıran, bənzəri görülməyən, qəribə) ŞƏXSİN BİR XİDMƏTÇİSİ VƏ ONA YER HAZIR EDƏCƏK DÜMDARI (Ordunun arxasınca gələn təhlükəsizlik qüvvəsi) VƏ O BÖYÜK KOMANDİRİN PİŞDAR (qabaqcıl) NƏFƏRİ (əsgəri) OLDUĞUMU ZƏNN EDİRƏM. Və ondadır ki, sən də yazılan şeylərdən o acip qoxusunu hiss etdin.
(Barla Lahikası, səh. 162)
SƏİD NURSİ "BARLA LAHİKASINI 1926-CI İLDƏ QƏLƏMƏ ALMIŞDIR. BU ƏSƏRİNDƏ USTAD, HZ. MEHDİNİN (A.S.) İRƏLİDƏ GƏLƏCƏYİNİ AÇIQ ŞƏKİLDƏ İFADƏ ETMİŞDİR. ÖZÜNÜN HZ. MEHDİNİN (A.S.) QABAQCILI VƏ ONA ZƏMİN HAZIRLAYAN BİR XİDMƏTÇİSİ OLDUĞUNU İFADƏ ETMİŞDİR.
Əziz və çalışqan axirət qardaşım və xidməti Quranda yoldaşım Hulusi sani və Səbrii əvvəl,
MaşAllah, iyirminci Məktubun qiymətini gözəl anlamısınız və gözəl də yazmısınız. Məktubunda elmi kəlam (Cənabı Haqqın sifətlərindən, peyğəmbərlik, axirət və etiqada aid digər məsələlərdən İslami əsaslar dairəsində bəhs edən elm) dərsini məndən öyrənməyi arzu etmisiniz. Onsuz da o dərsi öyrənmisiniz. Yazdığınız ümumi sözlər, o nurlu və həqiqi elmi kəlamın dərsləridir. İmamı Rəbbani kimi bəzi qüdsi (uca, təmiz) muhakkiklər (həqiqətlərə haqqıyla vəqf olan böyük İslam alimləri) demişlər ki, axırzamanda elmi kəlamı, yəni əhli haqq məzhəbi olan mesaili imaniyəni kəlamiyəyi (imani məsələlər), biri elə bir surətdə bəyan edəcək ki, ümumi əhli kəşf (kəşfçilər) və təriqətin fevkində (üstündə), o nurların nəşrinə (yayılmasına) səbəb olacaq. Hətta İmamı Rəbbani özünü o şəxs kimi görmüşdür.
Sənin bu aciz və yoxsul qardaşın, min dərəcə həddimin fevkində (üstündə) olaraq, özümü o gələcək adam olduğumu iddia edə bilməm, heç bir cəhətdə ləyaqətim (layiq olmaq, səlahiyyət) yoxdur. LAKİN O İRƏLİDƏ GƏLƏCƏK ACİP (heyrət oyandıran, bənzəri görülməyən, qəribə) ŞƏXSİN XİDMƏTÇİSİ VƏ ONA YER HAZIR EDƏCƏK BİR DÜMDARI (Ordunun geridən gələn təhlükəsizlik qüvvəti) VƏ O BÖYÜK KOMANDİRİN PİŞDAR (qabaqcıl) NƏFƏRİ (əsgəri) OLDUĞUMU ZƏNN EDİRƏM. Və ondadır ki, sən də yazılan şeylərdən o acip qoxusunu hiss etdin. (Barla Lahikası, səh. 162)
7. ... TA AXIR ZAMANDA GƏLƏCƏK BİR MÜCƏDDİDİ ƏKBƏRİ (ƏN BÖYÜK MÜCƏDDİD) MƏNAİ İŞARİ İLƏ (İŞARİ MƏNADA) XƏBƏR VERİRLƏR. Lakin O GƏLƏCƏK ŞƏXSİN və cəmiyyətinin üç vəzifəsindən ən əhəmiyyətlisi... (Tilsimlər Məcmuəsi, səh. 168)
TİLSİMLƏR MƏCMUƏSİ, RİSALƏİ NURUN MÜXTƏLİF HİSSƏLƏRİNDƏN YIĞILMIŞ BİR KİTABDIR. TİLSİMLƏR MƏCMUƏSİNDƏ İŞTİRAK EDƏN BU SÖZÜNDƏ USTAD "O GƏLƏCƏK ŞƏXS…" İFADƏSİYLƏ ÖZ ZAMANINDA HƏLƏ MEHDİNİN (A.S.) YAŞAMADIĞINI AXIR ZAMANDA GƏLƏCƏYİNİ İFADƏ ETMİŞDİR. BUNDAN ƏLAVƏ AXIR ZAMANA QƏDƏR GƏLƏN HEÇ BİR MÜCƏDDİDİN TOPLU OLARAQ ETMƏDİYİ 3 VƏZİFƏNİN MEHDİ (Ə.S.) TƏRƏFİNDƏN EDİLƏCƏYİNİ DƏ İFADƏ ETMİŞDİR.
Əvvəla: Aydın havalisinin Hasan Feyzisi və Husrevi ve Mehmed Feyzisi və Risaləsi Nurun mənəvi vəkili Əhməd Bolluğunun üç ildən bəri alimanə (bilərək), mudakkikane yazdığı bu gələn istihracatı gaybiyeyi və Sikkəi Təsdiqi Qeybiyənin bir qüvvətli hüccəti (dəlil) və şahidi olan bu risaləciyi diqqətlə mütaliə etdim. Onun tedkikatına (araşdırma) və Risaləi Nurun qiymətini tam hədis və ayə ilə isbat etməsinə qarşı, heyrət və istehsan (bəyənmə) ilə "maşAllah, BərəkAllah" dedim. Lakin, bir dərəcə təbirə möhtacdır. Ayni həqiqətdir (həqiqətin də özü); lakin "Səid" haqqında xüsusilə son qisminin haşiyələrində (haşiyə) - şəxsiyyətim etibarıyla həddimdən yüz dərəcə çox bir hüsnü zənni ilə - həqiqətin surəti dəyişmiş…
Bəli, həm Sikkəi Qeybiyə, həm Onun yazdığı ayələr və hədislər müttefikan (ittifaqla) bu əsrdə bir həqiqəti nuraniyəyə (nurlu həqiqət) işarə edirlər. Və bu əsr və bu zaman, camaat zamanı olduğundan şəxsi mənəvi hökm edə bilər. Xüsusilə mənəvi vəzifələrdə maddi şəxslərin əhəmiyyəti azdır. Dağlar kimi vəzifələr, o zəif şəxsiyyətlərə yüklənilməz.
Bəzi ayə və hədisə AXIR ZAMANDA GƏLƏCƏK bir mücəddidi əkbəri (ən böyük mücəddid) mənaı işari ilə (işari mənada) xəbər verirlər. Lakin O GƏLƏCƏK ŞƏXSİN O GƏLƏCƏK ŞƏXSƏ DAİR XƏBƏRLƏRİ VƏ İŞARƏLƏRİ, RİSALƏİ NURUN ŞƏXSİ MƏNƏVİSİNƏ HƏTTA BƏZƏN TƏRCÜMƏÇİSİNƏ DƏ TƏTBİQƏ ÇALIŞMIŞLAR VƏ ŞƏRİƏTİ ƏHYA (diriltmə) VƏ XİLAFƏTİ TƏTBİQ OLAN ÇOX GENİŞ DAİRƏDƏ HÖKM EDƏN BU İKİ MÜHÜM VƏZİFƏSİNİ NƏZƏRƏ ALMAMIŞLAR. Və cəmiyyətin üç vəzifəsindən ən əhəmiyyətlisi olan və zahirən ən kiçiyi görünən imanı qurtarmaq və hakaiki imaniyəyi (iman həqiqətləri) günəş kimi göstərmək vəzifəsini Risaləi Nur və şagirdlərinin şəxsi mənəvisi tam etdiklərindən; Onların qənaətləri, onların Risaləi Nurdan istifadə cəhətində faydalıdır, zərərsizdir, lakin Nurun peşəsindəki ixlasa və heç bir şeyə alət olmamasına və dünyəvi və mənəvi makamatı axtarmamasına zərər verdiyi kimi, Nurların gözətçiləri hər taifənin xüsusilə siyasi taifənin tənqidinə və hücumuna vəsilə ola bilər... (Tilsimlər Məcmuəsi, səh. 168)
8. BU HƏQİQƏTDƏN AYDIN OLUR Kİ, SONRA GƏLƏCƏK O MÜBARƏK ŞƏXS, RİSALƏİ NURU BİR PROQRAM OLARAQ NƏŞR VƏ TƏTBİQ EDƏCƏK. (Sikkəi Təsdiqi Qeybi, Səhifə 11, Beyanat və Tenvirler, Səhifə 310)
SƏİD NURSİ HƏZRƏTLƏRİ "SİKKƏİ TƏSDİQİ QEYBİ"Nİ 1928-Cİ İLDƏ QƏLƏMƏ ALMIŞDIR. USTAD BU ƏSƏRİNDƏ HZ. MEHDİDƏN (A.S.) BƏHS EDƏRKƏN ÖZÜNDƏN "SONRA GƏLƏCƏK O MÜBARƏK ZAT..."IN YƏNİ HZ. MEHDİNİN (A.S.), USTADIN HAZIRLAMIŞ OLDUĞU VƏ ƏSL SAHİBİNİN HZ. MEHDİ (Ə.S.) OLDUĞUNU İFADƏ ETDİYİ RİSALƏİ NURLARI NƏŞR VƏ TƏTBİQ EDƏCƏYİNİ İFADƏ ETMİŞDİR.
Əziz, sıddık qardaşlarım,
Əvvəla: Nurun fövqəladə xas şagirdləri (tələbələri), Sikkəi Qeybiyə müştemilatıyla (əlavələriylə), o övliyanı məşhurədən (tanınmış övliyalar), qırx gündə bir dəfə çörək yeyib qırx gün yeməyən Osmanı Xalidinin sarih (açıq) xəbəri və övladlarına vəsiyyətiylə və Ispartanın məşhur əhli ürək alimlərindən (ürəyiylə mənəvi tərəqqidə olanlar) Topal Şükrünün zahir xəbər verməsiylə çox əhəmiyyətli bir həqiqəti iddia edib, lakin iki iltibas (qarışıqlıq, səhv) içində, bu biçarə, əhəmiyyətsiz qardaşları Səidə min dərəcə çox hissə vermişlər. On ildən bəri qənaətlərini dəyişikliyə (düzəltməyə) çalışdığım halda, o bahadır (cəsur) qardaşlar qənaətlərində irəli gedirlər. Bəli, onlar, on səkkizinci məktubdakı iki əhli ürək çobanın macərası kimi haqq həqiqəti görmüşlər, lakin təbirə möhtacdır. O həqiqət də budur:
ÜMMƏTİN GÖZLƏDİYİ, AXIR ZAMANDA GƏLƏCƏK ŞƏXSİN ÜÇ VƏZİFƏSİNDƏN ƏN MÜHÜMÜ VƏ ƏN BÖYÜYÜ VƏ ƏN QİYMƏTLİSİ OLAN İMANI TƏHQİĞİNİ (İNANDIĞI ŞEYLƏRİN ƏSLİNİ, ƏSASINI BİLƏRƏK İNANMA, SARSILMAZ İMAN) NƏŞR (YAYMAQ) VƏ ƏHLİ İMANI DƏLALƏTDƏN (HAQQ VƏ HƏQİQƏTDƏN SAPMA) QURTARMAQ CƏHƏTİYLƏ (İSTİQAMƏTİYLƏ), o ən əhəmiyyətli vəzifəni eynilə bitemamiha Risaləi Nurda görmüşlər. İmamı Əli və Gavsı əzəm və Osmanı Xalidi kimi şəxslər, bu nöqtə üçündür ki, o gələcək şəxsin mövqeyini Risaləi Nurun şəxsi mənəvisində kəşfən görmüşlər kimi işarə etmişlər. Bəzən də o şəxsi mənəvini bir həddiminə (xidmətçisinə) vermişlər, o xadimə mültefitanə (iltifatlılıqla) baxmışlar. BU HƏQİQƏTDƏN AYDIN OLUR Kİ, SONRA GƏLƏCƏK O MÜBARƏK ŞƏXS RİSALƏİ NURU BİR PROQRAM OLARAQ NƏŞR VƏ TƏTBİQ EDƏCƏK'.
O şəxsin ikinci vəzifəsi, şəriəti icra və tətbiq etməkdədir. Birinci vəzifə, maddi qüvvətlə deyil, bəlkə qüvvətli etiqad və ixlas və sədaqətlə olduğu halda, bu ikinci vəzifə çox böyük maddi qüvvət və hakimiyyət lazım ki, o ikinci vəzifə tətbiq edilə bilsin. O şəxsin üçüncü vəzifəsi, xilafəti İslamiyəyi (müsəlmanların mənəvi liderliyini) birliki İslama (İslam birliyinə) bina edərək İsəvi ruhaniləriylə (cisim olmayıb gözlə görülməyən, ruha aid) ittifaq edib dini İslama xidmət etməkdir. Bu vəzifə, çox böyük səltənət, qüvvət və milyonlarla fədakarlarla tətbiq edilə bilər. Birinci vəzifə, o iki vəzifədən üç-dörd dərəcə daha çox kıymətdardır. Lakin o ikinci, üçüncü vəzifələr çox parlaq və çox geniş bir dairədə və parıltılı tərzdə olduğundan, ümuminin və avamın nəzərində daha əhəmiyyətli görünür. İşdə o xas nurçular və bir qisim övliya olan o qardaşlarımızın təbirə və şərhə (bir fikir və ya sözdən başqa məna çıxarmaq) möhtac fikirlərini ortaya atmaq, əhli dünyanı və əhli siyasəti təlaşa verər və vermiş, hücumlarına vəsilə olar. Çünki, birinci vəzifənin həqiqətini və qiymətini görə bilmirlər; o biri cəhətlərə hamledərlər.
Qardaşlarımın ikinci iltibası (səhv):
Fani və çürüdülə bilən bir şəxsiyyəti, bəzi cəhətlərlə birinci vəzifədə pişdarlık (liderlik) edən nur şagirdlərinin şəxsi mənəvisini təmsil edən o aciz qardaşına verirlər. Halbuki bu iki iltibas da (səhv) Risaləi Nurun həqiqi ixlasına və heç bir şeyə, hətta mənəvi və ührəvi makamata (mövqelər, dərəcələr) da alət olmamasına bir cəhətdə zərər verdiyi kimi əhli siyasəti də yanlış fikrə salıb Risaləi Nurun nəşrinə zərər gəlir. Bu zaman, şəxsi mənəvi zamanı olduğu üçün belə böyük və baqi həqiqətlər fani və aciz və sükut edə bilər (itə bilən) şəxsiyyətlərə bina edilməz.
Xülasə, O GƏLƏCƏK ŞƏXSİN ADINI VERMƏK, üç vəzifəsi birdən xatirə gəlir, səhv olar. Həm heç bir şeyə alət olmayan nurdakı ixlas zədələnər, avamı möminin (möminlərin geniş kütləsi) nəzərində həqiqətlərin qüvvəti bir dərəcə nöqsanlaşar. Yakiniyəti bürhaniyə (qəti dəlillər) belə, qəzayanı makbulədəki (qəbula məzhər olmuş hökm və iddia) zənni qalibə (qüvvətli ehtimal) inqilab edər (dəyişər), daha muannid (inadçı) dəlalətə (haqq və həqiqətdən) və inadçı (haqqı qəbul etməkdə müqavimət göstərən) zındıkaya (dinsizlik, inancsızlıq) tam qələbəsi (üstün gəlmək), mütehayyir (heyrətə düşən, çaşan) əhli imanda görünməməyə başlar. Əhli siyasət yanlış fikrə və bir qisim müəllimlər etiraza başlar. Onun üçün Nurlara o adı vermək münasib hesab edilmir. Bəlkə "Mücəddiddir, onun pişdarıdır (qabaqcılıdır)" deyilə bilər. Ümumi qardaşlarımıza minlər salam. (Sikkəi Təsdiqi Qeybi, s. 9-11)
Ümmətin gözlədiyi, ahirzamanda gələcək şəxsin üç vəzifəsindən ən mühümü və ən böyüyü və ən kıymettarı (qiymətlisi) olan imanı təhqiğini (təhqiqi iman, imana dair bütün məsələləri araşdırıb dəlil və bürhan ilə inanma) nəşr və əhli imanı dəlalətdən (batilə yönəlməkdən) qurtarmaq cəhətiylə, o ən əhəmiyyətli vəzifəni eynilə bitemamiha Risaləi Nurda görmüşlər. İmamı Əli və Gavsı Azam və Osmanı Xalidi kimi şəxslər bu nöqtə üçündür ki, o gələcək şəxsin mövqeyini Risaləi Nurun şəxsi mənəvisində kəşfən görmüşlər kimi işarə etmişlər. Bəzən də o şəxsi mənəvini həddiminə (xidmətçisinə) vermişlər, o xadimə (xidmətçiyə) mültefitanə (kompliment deyənə yaraşar şəkildə) baxmışlar. BU HƏQİQƏTDƏN AYDIN OLUR Kİ, SONRA GƏLƏCƏK O MÜBARƏK ŞƏXS, RİSALƏİ NURU BİR PROQRAM OLARAQ NƏŞR VƏ TƏTBİQ EDƏCƏK. (Beyanat və Tənvirlər, Səhifə 310)
9. LAKİN ÇİÇƏKLƏR BAHARDA GƏLİR. ELƏ QÜDSİ (uca, təmiz) ÇİÇƏKLƏRƏ ZƏMİN HAZIRLAMAQ LAZIMDIR. VƏ ANLADIQ Kİ, BU XİDMƏTİMİZLƏ O NURANİ ŞƏXSLƏRƏ ZƏMİN İHZAR EDİRİK ...(Sikkəi Təsdiqi Qeybi, s. 189) (Barla Lahikası, 28-ci məktubdan 7-ci Risalə Olan 7-ci Məsələ)
SƏİD NURSİ "BARLA LAHİKASI"NI 1926-CI İLDƏ QƏLƏMƏ ALMIŞDIR. USTAD RİSALƏLƏRİNDƏ YAŞADIĞI DÖVRÜN QIŞ OLDUĞUNU İFADƏ EDƏN İZAHLAR VERƏRKƏN HZ. MEHDİDƏN (A.S.) BƏHS ETDİYİ BU HİSSƏDƏ MEHDİ VƏ TƏLƏBƏLƏRİNƏ XİTAB OLARAQ ONLARIN BAHARDA GƏLƏCƏKLƏRİNİ İFADƏ ETMİŞ, ETDİYİ BU İŞLƏRLƏ ÖZÜNDƏN SONRA GƏLƏCƏK OLAN O MÜBARƏK İNSANLARA MÜHİT HAZIRLADIĞINI İFADƏ ETMİŞDİR.
Beşinci Səbəb: Çox zaman əvvəl bir əhli vəlayətdən (övliya olan kəslər) eşitdim ki, o şəxs, köhnə vəlilərin qeybi (hazırda olmayan, görünməyənlərə aid) işarələrindən istihraç etmiş (bəzi işarələri meydana çıxan şeylərdən irəliyə aid olacaq şeyləri çıxarmaq) və qənaəti gəlmiş ki, "Şərq tərəfindən bir nur zühur edəcək, bidələr (dinin əslinə uyğun gəlməyən ədət və tətbiqlər) zulümatını (haqsızlıqlar) dağıdacaq." Mən belə bir nurun zühuruna çox intizar etdim (ümid edərək gözləmə) və edirəm. LAKİN ÇİÇƏKLƏR BAHARDA GƏLİR. ELƏ QÜDSİ (uca, təmiz) ÇİÇƏKLƏRƏ ZƏMİN HAZIR ETMƏK LAZIMDIR. VƏ ANLADIQ Kİ, BU XİDMƏTİMİZLƏ O NURANİ ŞƏXSLƏRƏ ZƏMİN İHZAR EDİRİK (hazırlayırıq). Madam özümüzə aid deyil, əlbəttə, Sözlər adındakı nurlara aid olan inayatı İlahiyyəni (ilahi köməklər) bəyan etməkdə medarı fahir (öyünmə səbəbi) və qürur ola bilməz; bəlkə medarı həmd (şükr səbəbi) və şükr və tahdisi nemət (Cənabı Haqqa qarşı şükrünü əda etmək və təşəkkür etmək məqsədiylə qovuşduğu neməti başqalarına izah etmə) olar. (Sikkəi Təsdiqi Qeybi, s. 189) (Barla Lahikası, 28-ci Məktubdan 7-ci Risalə Olan 7-ci Məsələ)
10. AXIR ZAMANIN ƏN BÖYÜK FƏSADI ZAMANINDA, ƏLBƏTTƏ ƏN BÖYÜK BİR MÜCTƏHİD, HƏM ƏN BÖYÜK BİR MÜCƏDDİD, HƏM HAKİM, HƏM MEHDİ, HƏM MÜRŞİD, HƏM QÜTBÜ AZAM OLARAQ BİR ŞƏXSİ NURANİNİ GÖNDƏRƏCƏK VƏ O ŞƏXS DƏ, ƏHLİ BEYTİ NƏBƏVİDƏN OLACAQ. (Məktubat, 411-412)
SƏİD NURSİ "MƏKTUBATI 1929-CU İLDƏ QƏLƏMƏ ALMIŞDIR. USTADIN DÖVRÜNDƏ AXIR ZAMANIN ƏN BÖYÜK FƏSADI OLAN DARVİNİZM, MATERİALİZM VƏ ATEİZMİN CƏMİYYƏT ÜZƏRİNDƏKİ TƏSİRİ BU GÜNKİ KİMİ ŞİDDƏTLİ DEYİLDİ. HALBUKİ HZ. MEHDİNİN (A.S.) ZÜHUR ƏSRİ OLAN HİCRİ 1400, BU DİNSİZ AXINLARIN ÇOX SÜRƏTLİ ŞƏKİLDƏ YAYILDIĞI, İNSANLAR VƏ CƏMİYYƏTLƏR ÜZƏRİNDƏ TƏSİRLƏRİNİ ƏN ŞİDDƏTLİ HALA GƏTİRDİKLƏRİ BİR ƏSR OLMUŞDUR. DÖVRLƏRİNDƏ ETDİKLƏRİ XİDMƏTLƏR ETİBARI İLƏ, USTADIN ÖZÜ DƏ, ONDAN ƏVVƏL GƏLƏN MÜCTƏHİDLƏR DƏ, HAMISI HZ. MEHDİDƏ (A.S.) TOPLANACAQ OLAN ƏN BÖYÜK MÜCƏDDİD, ƏN BÖYÜK MÜRŞİD VƏ MÜCTƏHİD, HAKİM, MEHDİ VƏ QÜTBÜ AZAM SİFƏTLƏRİNƏ BİR YERDƏ SAHİB OLMAMIŞLAR.
Əlcavab: Cənabı Haqq, kamalı rəhmətindən (ən yüksək rəhmətindən), şəriəti İslamiyyətin ədəbiyətinə (İslami hökmlərin təhsilinə) bir əsəri himayet (qorumasının əlaməti) olaraq, hər bir fəsadı ümmət zamanında bir muslih (islah edici) və ya bir mücəddid (böyük alim) və ya bir xəlifəi zişan (şanlı xəlifə) və ya qütbü azam və ya mürşidi ekmel (qüsursuz yol göstərici) və yaxud bir növ Mehdi hökmündə mübarək şəxsləri göndərmiş, fəsadı aradan qaldırıb, milləti islah etmiş (düzəltmiş), Dini Əhmədiyə (A. S. M) mühafizə etmiş. Madam ədət elə cərəyan edir, AXIR ZAMANIN ƏN BÖYÜK FƏSADI ZAMANINDA, ƏLBƏTTƏ ƏN BÖYÜK BİR MÜCTƏHİD, HƏM ƏN BÖYÜK BİR MÜCƏDDİD, HƏM HAKİM, HƏM MEHDİ, HƏM MÜRŞİD, HƏM QÜTBÜ AZAM OLARAQ BİR ŞƏXSİ NURANİNİ (nurlu bir adamı) GÖNDƏRƏCƏK VƏ O ŞƏXS DƏ ƏHLİ BEYTİ NƏBƏVİDƏN (Peyğəmbərimizin (saas) soyundan) OLACAQ. Cənabı Haqq, bir dəqiqə ərzində beyn-əssəmə vəl-ərz aləmini (göy və yerin arasını, dünyanı) buludlarla doldurub boşaltdığı kimi, bir saniyədə dənizin firtınalarını təskinlik verər (sakitləşdirər) və bahar içində bir saatda yaz mövsümünün nümunəsini və yayda bir saatda qış fırtınasını icad edən Qədri Zülcəlal (Cəlal və İzzət sahibi Uca Allah); Mehdi ilə də, aləmi İslamın zulümatını (qaranlıqlarını) dağıda bilər. Və vəd etmişdir, vadini əlbəttə edəcək. Qüdrəti İlahiyyə (ilahi güc) nöqtəsində baxılsa, çox asandır. Əgər dairəi əsbab (səbəblər dairəsi) və hikməti Rəbbaniyə (Allahın hikməti) nöqtəsində düşünülsə, yenə o qədər məqbul və hadisəyə (meydana gələ) layiqdir ki, 'Əgər müxbiri Sadiqdən rəvayət olmazsa da, hər halda elə olmaq lazım gəlir. Və olacaq deyə əhli təfəkkür (təfəkkür edənlər) hökm edər. ..... Ali İbrahim Əleyhissalam (Hz. İbrahimin (as) soyu) kimi elə bir vəziyyət almış ki, ümumi mübarək silsilələrin başında, ümumi aktar (açıq sahələr) və asarın mecmalarında (gizli toplanma yerlərində) o nurani şəxslər komandirlik edirlər. Və elə bir kesrettedirler ki (o qədər izdihamdırlar ki), o komandirlərin məcmu (bütünü), böyük ordu təşkil edirlər. Əgər maddi şəklə girsə və təsanüdlə təriqət vəziyyətini alsalar, İslamiyyət dinini milliyyəti müqəddəsə (mübarək birlik) hökmündə rabitəi ittifaq (həmrəylik nizamı) və intibah (oyanış) etsələr, heç bir millətin ordusu onlara qarşı dayana bilməz. İşdə, o çox kəsrətli (izdihamlı) o müqtədir (güclü) ordu, Ali Məhəmməd Əleyhissalatu Vəssəlamdır və Həzrəti Mehdinin ən xas ordusudur.
Bəli, bu gün tarixi Aləmdə (dünya tarixində) heç bir nəsil, şəcərə, sənədlərlə və ənənə ilə bir-birinə muttasıl (bir-birinə bitişik), ən yüksək şərəf və Ali hasep və zadəgan nəsəplə (soyla) görkəmli (imtiyazlı) heç bir nəsil yoxdur ki, Ali Beytdən gələn seyidlər nəsli qədər qüvvətli və əhəmiyyətli olsun. Köhnə zamandan bəri bütün əhli həqiqətin təriqətləri başında onlar və əhli kamalın (yetkin və qiymətli kəslər) namdar (adlı) rəisləri yenə onlardır. İndi də, kəmiyətən milyonları keçən mübarək nəsildir. Mütənəbbih (ağıllı, məsuliyyət sahibi) və ürəkləri imanlı və söhbəti Nəbəvi (Peyğəmbər sevgisi) ilə dolu və cihandəğər (dünyanın ən qiymətlisi) şərəfi intisabıyla (mənsub olmasıyla) serfirazdırlar (seçmədirlər). Belə bir camaatı əzmə (böyük bir camaat) içindəki müqəddəs qüvvəti tehyiç edəcək (coşduracaq) və oyandıracaq hadisatı əzmə vücuda gəlir (böyük və əhəmiyyətli hadisələr meydana gəlir). Əlbəttə o qüvvəti azimədəki bir hamiyəti Aliyə fışqıracaq (o böyük qüvvətdəki şərəf və müqəddəsatı qoruma duyğusu hiddətə gələcək) və Həzrəti Mehdi başına keçib tariqi haqq və həqiqətə sövq edəcək (doğru yola və gerçəyə istiqamətləndirəcək). Belə olmaq və belə olmasını, bu qışdan sonra baharın gəlməsi kimi, adetullahtan (Allahın yaratdığı təbiət qaydalarından) və rəhməti İlahiyyədən (Allahın Rəhmətindən) gözləyirik.
11. MEHDİNİN ÜÇ VƏZİFƏSİ
(Emirdağ Lahikası, s. 231-233.)
USTAD BƏDİÜZZAMAN SƏİD NURSİ EMİRDAĞ LAHİKASINI 1949-CU İLDƏ QƏLƏMƏ ALMIŞDIR. BU ƏSƏRİNDƏ USTAD HZ. MEHDİNİN (A.S.) XÜSUSİLƏ DARVİNİZM, MATERİALİZM VƏ ATEİZM FƏLSƏFƏLƏRİNİ TAM SUSDURARAQ İNSANLARIN İMANINI QURTARMAĞA SƏBƏB OLACAQ ŞƏKİLDƏ ÇOX TƏSİRLİ İŞLƏR GÖRƏCƏYİNİ İFADƏ ETMİŞDİR. USTAD, ÖZÜNÜN YAŞADIĞI DÖVR DAXİL OLMAQLA HƏR DÖVRDƏ BİR NÖV MEHDİ XÜSUSİYYƏTİNƏ SAHİB İNSANLAR GƏLDİYİNİ ANCAQ HEÇ BİRİNİN BU ÜÇ VƏZİFƏNİ BİR YERDƏ ETMƏ QÜDRƏTİNƏ SAHİB OLA BİLMƏDİKLƏRİNİ İFADƏ ETMİŞDİR.
Mehdinin üç vəzifəsi
Nurun əhəmiyyətli və çox xeyirli şagirdi (tələbəsi), çoxları adına (başqaları adına) məndən soruşdu ki: "Nurun xalis və əhəmiyyətli bir qisim şagirdləri, çox musırranə (israrla) olaraq ahirzamanda gələn ali beytin böyük mürşidi səni zənn edirlər və o qədər çəkindiyin halda onlar israr edirlər.
Sən də bu qədər musırrane (israrla) onların fikirlərini qəbul etmirsən, çəkinirsən. Əlbəttə onların əlində bir həqiqət və qatı (qəti) bir hüccət (dəlil) var və sən də hikmət və həqiqətə görə onlara razılıq (icazə) vermirsən. Bu isə təzaddır, hər halda həllini istəyirik."
Mən də bu şəxsin təmsil etdiyi çox məsələlərə cavab olaraq deyirəm ki: O xas nurçuların əllərində bir həqiqət var. Lakin iki cəhətdə bir təbir və şərh lazım.
Birincisi: ÇOX VAXT MƏKTUBLARIMDA İŞARƏ ETDİYİM KİMİ, MEHDİ ALİ RƏSULUN TƏMSİL ETDİYİ QÜDSİ (müqəddəs) CAMAATININ ŞƏXSİ MƏNƏVİSİNİN ÜÇ VƏZİFƏSİ VAR. ƏGƏR TEZ QİYAMƏT QOPMAZSA VƏ BƏŞƏR TAMAMİLƏ YOLDAN ÇIXMAZSA, O VƏZİFƏLƏRİ ONUN CƏMİYYƏTİ VƏ SEYİDLƏR CAMAATI EDƏCƏYİNİ RƏHMƏTİ İLAHİYYƏDƏN GÖZLƏYİRİK. VƏ ONUN ÜÇ BÖYÜK VƏZİFƏSİ OLACAQ:
Birincisi : Fən və fəlsəfənin tasallutiyle (təsiriylə) və maddiyyun və tabiiyyun taunu bəşər içinə intişar etməsiylə, hər şeydən əvvəl fəlsəfəni və maddiyyun (materializm, darvinizm və ateizm epidemiyasını, fikirini tam susduracaq bir tərzdə imanı qurtarmaqdır. Əhli imanı dəlalətdən mühafizə etmək (iman edənləri azğınlıqdan qorumaq) və bu vəzifə həm dünya, həm hər şeyi buraxmaqla, çox zaman tətkikat (tədqiqlər) ilə məşğuliyyəti iktiza etdiyindən (tələb etdiyindən), Həzrəti Mehdinin, o vəzifəsini şəxsən özü görməyə vaxt və hal icazə verə bilməz. Çünki xilafəti Məhəmmədiyə (a.s.m.) cəhətindəki səltənəti, onun ilə məşğuliyyətə vaxt kifayət etmir. HƏR HALDA O VƏZİFƏNİ ONDAN ƏVVƏL BİR TAİFƏ BİR CƏHƏTDƏ GÖRƏCƏK. O ŞƏXS, O TAİFƏNİN UZUN TƏTKİKATI (tədqiqləri) İLƏ YAZDIQLARI ƏSƏRİ ÖZÜNƏ HAZIR PROQRAM EDƏCƏK, BUNUNLA O BİRİNCİ VƏZİFƏNİ TAM ETMİŞ OLACAQ. BU VƏZİFƏNİN İSTİNAD ETDİYİ (söykəndiyi) QÜVVƏT VƏ MƏNƏVİ ORDUSU, TƏK İXLAS VƏ SƏDAQƏT VƏ TƏSANÜD SİFƏTLƏRİNƏ TAM SAHİB OLAN BİR QİSİM ŞAGİRDLƏRDİR. NƏ QƏDƏR DƏ AZ OLSALAR, MƏNƏN BİR ORDU QƏDƏR QÜVVƏTLİ VƏ QİYMƏTLİ SAYILARLAR.
İkinci vəzifəsi : XİLAFƏTİ MƏHƏMMƏDİYƏ (A.S.M.) ÜNVANI İLƏ ŞEAİRİ İSLAMİYƏYİ (İslama aid dəyərləri) CANLANDIRMAQDIR. ALƏMİ İSLAMIN (İslam aləminin) VƏHDƏTİNİ (birliyini) NÖQTƏİ İSTİNAD EDİB (dayaq nöqtəsi edib), BƏŞƏRİYYƏTİ MADDİ VƏ MƏNƏVİ TƏHLÜKƏLƏRDƏN VƏ QƏZƏBİ İLAHİDƏN (BƏLADAN) QURTARMAQDIR. BU VƏZİFƏNİN, NÖQTƏİ İSTİNADI VƏ HƏDDİMLƏRİ (XİDMƏTÇİLƏRİ), MİLYONLARLA EFRADI OLAN ORDULAR LAZIMDIR.
Üçüncü vəzifəsi : İNKILABATİ ZAMANIYA (ZAMANA BAĞLI DƏYİŞMƏLƏR) İLƏ ÇOX EHKAMI KURANİYƏNİN (QURANIN HÖKMLƏRİNİNİ) ZƏDƏLƏNİLMƏSİYLƏ VƏ ŞƏRİƏTİ MUHAMMƏDİYƏNİN (A. S. M.) QANUNLARI BİR DƏRƏCƏ TƏTİLƏ UĞRAMASIYLA O ŞƏXS, BÜTÜN ƏHLİ İMANIN MƏNƏVİ KÖMƏYİ İLƏ VƏ BİRLİKİ İSLAMIN (İSLAM BİRLİYİNİN) MUAVƏNƏTİYLƏ (KÖMƏYİ İLƏ) VƏ BÜTÜN ÜLƏMA VƏ ÖVLİYANIN VƏ XÜSUSİLƏ ALİ BEYTİN NƏSLİNDƏN HƏR ƏSRDƏ QÜVVƏTLİ VƏ KƏSRƏTLİ (İZDİHAM) OLAN MİLYONLARLA FƏDAKAR SEYİDLƏRİN İLTİHAKLARIYLA (İŞTİRAKLARIYLA) O VƏZİFƏİ UZMAYI (ÇOX BÖYÜK VƏZİFƏNİ) ETMƏYƏ ÇALIŞAR.
İndi həqiqəti hal belə olduğu halda, ən birinci vəzifəsi və ən yüksək peşəsi olan imanı qurtarmaq və imanı, təhqiği (doğruluğunu isbat edərək) bir surətdə ümumiyə dərs vermək, hətta avamın da imanını təhqiğ etmək vəzifəsi isə, mənən və həqiqətən hidayət edici, irşad edici (doğru yolu göstərən) mənasının tam sarahatını ifadə etdiyi üçün, nur şagirdləri bu vəzifəni bütövlükdə Risaləi Nurda gördüklərindən, ikinci və üçüncü vəzifələr buna nisbətən ikinci və üçüncü dərəcədədir, deyə Risaləi Nurun şəxsi mənəvisini haqlı olaraq bir cür Mehdi qəbul edirlər. O şəxsi mənəvinin də bir müməssili, nur şagirdlərinin təsanüdündən gələn şəxsi mənəvisi və o şəxsi mənəvidə bir cür müməssili olan biçarə (yazıq) tərcüməçisi zənn etdiklərindən, bəzən o adı ona da verirlər. Hərçənd bu, bir iltibas (qarıştırma) və səhvdir, lakin onlar onda məsul deyildirlər. Çünki çox hüsnü zənn, əskidən bəri cərəyan edir və etiraz edilmir. Mən də o qardaşlarımın hüsnü zənnlərini bir cür dua və xahiş və nur tələbələrinin kamalı etiqadlarının bir tərəşşuhu gördüyümdən onlara çox ilişməzdim. Hətta köhnə övliyanın bir qismi, kəraməti gaybiyələrindən Risaləi Nuru eyni o ahirzamanın hidayət edicisi olduğu deyə kəşfləri bu təhqiqat ilə şərhi aydın olar. Demək iki nöqtədə bir iltibas var, şərh lazımdır.
Birincisi: AXIRDAKI İKİ VƏZİFƏ, HƏRÇƏND HƏQİQƏT NÖQTƏSİNDƏ BİRİNCİ VƏZİFƏ DƏRƏCƏSİNDƏ DEYİLDİR, lakin xilafəti Məhəmmədiyə (a.s.m.) və birliki İslam ordularıyla zəmin üzündə səltənəti İslamiyəyi davam etdirmək cəhətində hər kəsdə, xüsusilə avamda, xüsusilə əhli siyasətdə, xüsusilə bu əsrin əfkarında o birinci vəzifədən min dərəcə geniş görünür və bu ad bir adama verildiyi vaxt, bu iki vəzifə xatirə gəlir; siyasət mənasını hiss etdirər; bəlkə də bir hodfüruşluk mənasını xatirə gətirər; bəlkə bir şan, şərəf və mövqepərəstlik və şöhrətpərəstlik arzularını göstərər. Əvvəllər də və indi də çox safdil və mövqepərəst şəxslər "Mehdi olacağam," deyə iddia edərlər. HƏRÇƏND HƏR ƏSRDƏ HİDAYƏT EDİCİ BİR CÜR MEHDİ VƏ MÜCƏDDİD GƏLİR VƏ GƏLMİŞ, LAKİN HƏR BİRİ ÜÇ VƏZİFƏLƏRDƏN BİRİNİ BİR CƏHƏTDƏ ETMƏSİ ETİBARİLƏ, AXIR ZAMANIN BÖYÜK MEHDİ ÜNVANINI GÖTÜRMƏMİŞLƏR.
Həm məhkəmədə Dənizli əhli vüqüfü (məlumat sahibi kəsləri), bəzi şagirdlərin (tələbələrin) bu etiqadlarına (inanclarına, düşüncələrinə) görə, mənə qarşı demişlər ki:
"ƏGƏR MEHDİLİK İDDİA ETSƏ, BÜTÜN ŞAGİRDLƏRİ (tələbələri) QƏBUL EDƏCƏKLƏR." MƏN DƏ ONLARA DEMİŞDİM: "MƏN ÖZÜMÜ SEYİD BİLMİRƏM. BU ZAMANDA NƏSİLLƏR BİLİNMİR. HALBUKİ AXIR ZAMANIN O BÖYÜK ŞƏXSİ, ALİ BEYTDƏN (Peyğəmbərimizin (s.ə.v) nəsilindən) OLACAQ. Hərçənd mənən (mənəvi olaraq) mən Həzrəti Əlinin (r.ə.) bir vələdi mənəvisi (mənəvi övladı) hökmündə ondan həqiqət dərsini aldım və Ali Məhəmməd Əleyhissalam bir mənada həqiqi Nur şagirdlərinə şamil olmasından (həqiqi nur tələbələrini də əhatə etdiyi üçün), mən də Ali Beytdən (Peyğəmbərimizin (saas) nəsilindən) sayıla bilərəm. Lakin bu zaman şəxsi mənəvi zamanı olmasından və Nurun peşəsində heç bir cəhətdə (heç bir istiqamətdə) mənlik və şəxsiyyət və şəxsi mövqeləri arzu etmək və şan şərəf qazanmaq olmaz və sirri ixlasa tam müxalif olmasından (səmimiyyətin sirrinə tərs düşməsindən), Cənabı Haqqa həddsiz (sonsuz) şükr edirəm ki, məni özümə bəyəndirməməsindən, mən elə şəxsi və həddimdən həddsiz dərəcə çox makamata (öz sərhədlərimdən sonsuz dərəcədə çox mövqeyə) gözümü tikməm. Və Nurdakı ixlası (səmimiyyəti) pozmamaq üçün, ührəvi makamat (mövqe) belə mənə verilsə, buraxmağa özümü məcbur bilirəm" dedim, o əhli vüqüf (məlumat sahibi kəslər) susdu. (Emirdağ Lahikası-1, səh. 231-233.)
