Java e parë e 2015-ës do të kujtohet për sulmet terroriste në Paris dhe që pasuan me bastisjet antiterror në Belgjikë. Këta sulme terroriste që e zunë Evropën sërish në befasi tregon se terrorismi nuk është më një problem i kufizuar brenda një pjese të caktuar të botës. Fill pas këtyre incidenteve, 28 ministrat e jashtëm të BE-së u mblodhën në Bruksel në një përpjekje për të zhvilluar strategjitë në vendet e tyre përkatëse dhe përtej për t’u përballur me kanosjen në rritje prej terrorizmit.
Megjithatë, rreth bisedimeve të Brukselit pati një diçka të panjohur më parë. Ishte hera e parë që ministrat e jashtëm të BE-së thirrën për një aleancë me vendet islamike në luftën e tyre kundër terrorit duke keqpërdorur emrin e Islamit.
Ky synim u bë i qartë prej shefes për politikë të jashtme të BE-së, Frederika Mogerini, e cila tha se duhet të ketë më shumë bashkëpunim si me vendet muslimane edhe brendapërbrenda BE-së.
Ajo tha: “Kërcënimi nuk është vetëm ai që pamë në Paris, por gjithashtu po përhapet në mjaft pjesë të botës, fillimisht nga vendet muslmane. Ne na duhet të forcojmë mënyrën tonë të bashkëpunimit para së gjithash me vendet arabe dhe pastaj brenda nesh. Ne na duhet të ndajmë më shumë të dhëna, na duhet të bashkëpunojmë më shumë”.
Ndërsa hartohet një strategji e mirëfilltë për përballimin e terrorizmit, me siguri shkëmbimi i të dhënave dhe bashkëpunimi me palët e tjera, sidomos me homologët muslimanë, është thelbësore dhe e zgjuar. E megjithatë proplemi duhet trajtuar brenda sferës së pikëpyetjes në vijim: Në kundërterrorizëm, kush e ka tagrin prej këtyre homologëve ndër qarqet islamike tek të cilët vendet perëndimore mund të mbështeten e të bëhen aleatë?
Mjaft probleme të paraqitura, si ato me zanafillë tek Islami, dalin pothuajse nga fanatizmi dhe padija e atyre që e quajnë veten muslimanë, por që nuk ia rrok truri shtyllat e Islamit përtej kuptimit sipërfaqësor.
Prandaj, nëse ka ndonjë nga ata që mund ta ndihmojnë botën perëndimore në luftimin e terrorizmit, ata do të ishin muslimanët e vërtetë që jetojnë me Islamin sikurse është zbuluar në Kur’an.
Një interpretim i shëndetshëm i Kur’anit spastron mendjet nga çdo papastërti që vjen nga nocionet jo-islame, paragjykimet dhe herezitë.
Kështu, vetëm ata që ndjekin porosinë e vërtetë të Kur’anit përmes arësyes dhe me frymën e dashurisë dhe mëshirës mundet prej homologëve besnikë e të mprehtë në luftën kundër terrorit me të cillin bota perëndimore ndeshet sot.
Ndreqja e padijes përmes mësimeve të Kur’anit është e vetmja mënyrë për t’i treguar botës se Islami nuk është burimi i terrorit, por zaten është një dhe e vetmja zgjidhje për të.
Elementi tjetër vendimtar i kësaj çështjeje është mënyra e duhur për të ushtruar. Kur çështja është përballja me terrorizmin, vendet perëndimore mendojnë se formmimi i aleancave ushtarake është përgjigjja më e mirë. Ata pikësëpari dhe mbi të gjitha dalin me forma të të të luftuarit bazuar në taktika të zgjuara ushtarake dhe armatim të rëndë.
Kjo shërben si shembull pse, duke konsideruar se sulmet ajrore kanë një efekt “shkatërrimtar” mbi ISIS-in, SHBA nisi një fushatë ajrore gjithëpërfshirëse në Irak dhe Siri pasi organizata terroriste ka zaptuar më të shumtën e e veriut dhe perëndimit të Irakut. Sidoqë historia e SHBA-ve tregon dështimin e fushatave ushtarake, kundër komunizmit në Vietnam dhe kërcënimi i Talebanit në Afganistan, luftrat e armatosura nuk kanë pjellë ndonjë rezultat pozitiv për SHBA-të.
Meqenëse padija dhe fanatizmi janë shkaqet rrënjë, lufta duhet të jetë e një natyre intelektuale në vend të asaj ushtarake. Një fushatë intelektuale që do t’i ngrente njerëzit intelektualisht, mendja e të cilëve është mjegulluar me besime të pabaza, do të ishte e vetmja mënyrë për të fashitur sfondin intelektual mbi të cilin janë mbështetur organizatat terroriste, si Al-Kaeda dhe të tjera të ngjashme.
Sapo një fushatë intelektuale kundër fanatizmit dhe padijes të ketë përfunduar, bota perëndimore nuk do ketë më nevojë për masa të përparuara efikase kundër terrorizmit apo të formojë aleanca ushtarake.
Çrrënjosja e ideologjisë to të shkulë njëherazi edhe problemet që lidhen me terrorin, pa u dashur të merren me secilin veçmazi.
Një luftë intelektuale do të ishte gjithashtu e frytshme në parandalimin së ndodhuri sërish të terrorizmit, që mund t’i godasë shoqëritë në çdo kohë të paparashikuar. Lufta intelektuale është e vetmja metodë e sigurtë në mposhtjen e mentalitetit radikal dhe terrorizmit që rrjedh prej tij -
The Malaysian Insider:
http://www.themalaysianinsider.com/sideviews/article/the-right-partners-in-fighting-terrorism-harun-yahya
