Een Comeback Verhaal

Naast oorlog en cholera is honger misschien de ergste humanitaire crisis waar Jemen vandaag de dag mee te maken heeft. De VN draagt zijn steentje bij. India droeg ook wat bij. Maar er is meer nodig.

Iedereen heeft dromen. Sommige mensen dromen ervan om een belangrijke positie in hun carrière te verwerven, sommigen dromen van een huis, sommigen van een sportwagen ...Maar heb je ooit iemand ontmoet die droomt van melk?Of een kom met warm eten? In veel delen van de wereld is het soms de grootste droom van een moeder om haar kind naar het ziekenhuis te kunnen brengen. Hoewel het ongebruikelijk klinkt, zijn dit de dromen van de Jemenitische bevolking. Vraag je je af waarom dat zo is?

Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties, heerst in Jemen een van de ernstigste hongercrisis ter wereld.

Volgens een analyse van de VN van maart 2017 zijn de hongercijfers met 20 procent gestegen,  ten opzichte van de afgelopen negen maanden. Momenteel lijden naar schatting 17 miljoen mensen honger in Jemen. Twee-derde van de bevolking heeft geen voedsel en de mensen zijn wanhopig op zoek naar hulp.

De voortdurende conflicten in het land hebben geleid tot een ernstige daling van de veeteelt en de landbouwproductie.Van de 2,2 miljoen kinderen zijn er nu 460.000 ernstig ondervoed.

"Een kind in Jemen loopt 10 keer meer risico om te overlijden als het niet op tijd wordt behandeld dan een gezond kind van zijn / haar leeftijd,"zegt Meritxell Relaño, vertegenwoordiger van het VN-kinderfonds in Jemen. Jamie McGoldrick, de VN-coördinator voor humanitaire hulp in Jemen, beschrijft de situatie in Jemen als "catastrofaal en snel verslechterend". De volgende woorden van Fatima, die voor haar twee kleinkinderen zorgt, die beide lijden aan thalassemie, een is vier en de andere 11-jaar oud, onthult de verschrikkelijke omvang van deze ramp:

"We hebben geen geld om mijn kleinzonen te behandelen of om onszelf te voeden.Tegenwoordig verkopen we bezems en kopen we wat meel en eten het dan met water. We sterven door de bombardementen of van de honger. Mijn kleinzoon moet behandeld worden en het is belangrijk dat hij gezonde voeding krijgt. Mijn kleinzoon weet niet hoe melk smaakt. De hele wereld ziet ons sterven en zwijgt tegen de coalitie. "

De Noorse Secretaris –Generaal van de Raad voor Vluchtelingen Jan Egeland,  wordt over het algemeen beschouwd als een van de meest ervaren diplomaten in Europa, hij beschrijft de situatie in Jemen,  waar hij getuige van was,  als "schokkend tot in de botten" en voegde eraan toe:

"Mannen met geweren en macht binnen Jemen, evenals in regionale en internationale hoofdsteden ondermijnen elke poging die wordt gedaan om zowel een algehele hongersnood te voorkomen, als ook een ineenstorting van gezondheids- en onderwijsdiensten voor miljoenen kinderen. "

Het aantal mensen dat hun leven verliest, blijft stijgen, ondanks alle voedselhulpinitiatieven van internationale organisaties, als gevolg van een tekort aan middelen of vertraagde transporten. De meeste hulp bereikt niet degenen die het nodig hebben.

Als klap op de vuurpijl is de grootste zorg van de VN-functionarissen dat de huidige toevoerlijnen die worden gebruikt voor hulpzendingen zeer binnenkort zullen worden gesloten. Als dit gebeurt, zal de voedselhulp die aan het land gegeven wordt tot stilstand komen, en zullen miljoenen mensen letterlijk voor dood worden achtergelaten.

Ondanks de huidige voedselhulp sterft er in het land elke 10 minuten één kind onder de vijf jaar. Het huidige niveau van voedselhulp kan vanwege logistieke en financiële redenen niet aan de behoeften voldoen.Volgens cijfers die zijn vrijgegeven op de bijeenkomst van de VN in Genève, is er een bedrag van $ 2,2 miljard nodig om de honger in Jemen te voorkomen.

Dit bedrag kan echter niet worden opgehaald bij de machtige landen van de wereld. Aangezien volgens de VN  elk jaar een bedrag van $ 30 miljard nodig is om een einde te maken aan de honger in de wereld, is het niet moeilijk in te zien hoe gemakkelijk het probleem opgelost had kunnen worden.

Overigens moet het landbouwbeleid van het land ook worden aangepast om het welvaartsniveau van Jemen te verhogen,  zodat de economie kan worden geïntensiveerd en het land kan beginnen met voldoende voedsel te leveren aan haar bevolking.

Een van de redenen voor het voedseltekort in het land op dit moment is het niet-effectieve gebruik van landbouwgrond. Het land gebruikt een groot deel van zijn land om 'khat' te kweken, dat ook als een verslavende drug wordt gebruikt.

Al geruime tijd vinden de bezetters van het land 'khat' verbouwen en verkopen winstgevender dan het verbouwen van voedsel. Door het grootverbruik van deze verslavende plant, zijn de mensen nog verder in de honger gesleurd. De moeilijkheid om relatief kleine hoeveelheden landbouwproducten te vervoeren, als gevolg van een stijging van de benzineprijzen, is een ander groot probleem in Jemen.

De stijging van de benzineprijzen is een probleem dat de economie van het land teistert. Jemen was ooit een land dat 450.000 vaten olie per dag produceerde. In de afgelopen zes jaar is de hoeveelheid geproduceerde olie per dag echter gedaald tot 180.000 vaten.

Bovendien hebben de financiële kosten van het conflict tussen de sjiieten en de soennieten ook de economische situatie verslechterd. Als gevolg van hogere olieprijzen is het transport van voedsel een groot probleem geworden. Een enorme stijging van de benzineprijzen heeft de voedsellogistiek beïnvloed.

Terwijl de transport steeds duurder wordt, heeft Jemen geen toegang meer tot schoon water, gezondheidszorg en zelfs onderwijs. Met ziekten zoals cholera die om zich heen grijpt, kan deze  ziekte, die gemakkelijk te genezen is,  leiden tot het verlies van honderden levens.

Een beter bewustzijn realiseren over de ramp in Jemen, waar zelfs de meest elementaire mensenrechten ontoegankelijk zijn, en meer bekendheid geven aan de wereld van de problemen die het land teisteren, zal de weg bereiden voor een oplossing.

Door de tragedie in Jemen actueel te houden, en de mensen de urgentie van de humanitaire hulp duidelijk te maken zal de wereldbevolking er zeker op aandringen om actie te ondernemen. In die zin zijn de oproep van de VN voor "een noodhulpfonds" en vele soortgelijke andere oproepen heel belangrijk, maar weliswaar onvoldoende, zoals we allemaal hebben gezien.

Er zijn dringende zaken die moeten worden aangepakt om de stabiliteit in Jemen te waarborgen; onmiddellijk onderhandelen over een overeenkomst tussen de partijen, wederzijdse overeenkomst van de partijen om hun wapens neer te leggen en bovenal, faciliteren van de inspanningen van humanitaire hulporganisaties.

Jemen verdient het om herinnerd te worden vanwege haar fascinerende natuurlijke wonderen, en niet om de oorlog, blokkades, honger en cholera.

Artikel van de heer Adnan Oktar in The Pioneer (India):

http://www.dailypioneer.com/columnists/oped/a-comeback-story.html