ZIJ DIE DE WAARHEID VAN DE DOOD TRACHTEN TE NEGEREN EN ZIJ VAN WIE HET MENSELIJK LICHT WEGGENOMEN IS UIT HUN GEZICHT
Harun Yahya
1329
18 February, 2018
Uit Dhr. Adnan Oktars live interview op Kocaeli TV op 9 februari 2010
ADNAN OKTAR: Ik kijk bijvoorbeeld televisie. Ik heb vandaag weer gekeken. Ze praten. Ik verander van zender. Vooral op vreemde zenders zijn er bijvoorbeeld 70-75-jarigen, bejaarde kerels die elk moment kunnen sterven, die versierde kledij aantrekken en over mode praten. Dus ze poseren en zeggen “very elegant”, ik weet niet wat, maar ze zijn dubbelgevouwen. Wie weet welke medische problemen ze hebben. Naast reuma hebben ze problemen met hun bloeddruk, met hun hart, ze blijven recht met dertig verschillende soorten medicijnen. Dus hij kan elk moment sterven, maar hij spreekt geen woord over God. Dus het is alsof dat hij er zelfs niet aan denkt. Hoe kan een mens nooit aan de dood denken? Hij is 75 jaar, hij gaat 80 worden, of misschien is hij 90 jaar oud en hij is nog steeds uit op charisma. Dus zijn gedragingen, spreekstijlen zijn allemaal nep, om indruk te maken op de anderen.
Ik heb naar die modellen gekeken, die meisjes en die jongens. Dit heb ik al verteld. Het eergevoel is weggenomen uit hun gezicht, van velen. Hun menselijke diepgang, dus hun menselijk licht is weggenomen. Ze zijn vlees en botten geworden. Ze zijn mooi, maar heel simpel, heel alledaags, een mens kan hen niet respecteren, niet waardevol vinden. Een mens wilt bijvoorbeeld met bewondering kijken, wilt waarderen. Maar ik kijk naar hun mimiek, het is heel gemaakt, hun spreekstijl is heel gemaakt. Dus hij heeft ook aanvaard dat hij gemaakt is, ze hebben het hem doen aanvaarden. Vele zijn zo, er zitten er ook goede tussen, die sluit ik uit.
Ik zie bijvoorbeeld jongeren. Die kinderen lijken opgewonden robots. Dus uit plastic gemaakt, ze hebben niet het kleinste menselijke uitdruk. Noch een diepgang, noch een persoonlijkheid, noch een karakter. Die mensen zijn leeg. Ze stellen die meisjes op. Ze stappen om beurt. Dus alsof ze van onder de grond komen. Alsof God hen uit de grond schept. Er komt een groep dat uit het aarde geschapen is en een andere groep gaat terug naar het aarde. Aan de andere kant verdwijnen ze, ze verdwijnen van ergens. Kijk maar ook, het is exact op die manier. Kijk bijvoorbeeld naar hun manier van stappen, het is alsof ze uit de grond komen. Ze keren terug naar het aarde, het aarde slokt hen terug op. Zij die uit het aarde komen, keren terug naar het aarde. Je kunt het op die manier bekijken. Bij de meeste onder hen kan ik niet de diepgang, de passie, de opwinding, de liefde en het eergevoel gebracht door schoonheid niet zien. Ze zijn zeer oppervlakkig, alsof ze van plastic gemaakt zijn. Sommige modebedrijven hebben hen speciaal buitenmenselijk gemaakt, een deel van hen. Ze hebben mechanische mensen bekomen en ze maken er geleidelijk aan robots van. Ze verstoren hun persoonlijkheid, ze nemen hun diepgang weg.
Dit wordt weerspiegeld in de samenleving, want zij nemen hen als voorbeeld. Ze nemen bijvoorbeeld zangers als voorbeeld, of ze nemen iemand anders als voorbeeld. Ze nemen hun gemaakte gedragingen, hun houding die niet menselijk is, hun toestand van ongevoeligheid tegenover het bestaan van God, hun snobisme of hun gekke handelingen als voorbeeld. Maar zij zullen allemaal sterven. Bijvoorbeeld een groot deel van de bekende zangers van vroeger zijn gestorven. Ooit waren zij enorm beroemd, ze zijn allemaal gestorven. Niemand spreekt er nog over, dus ze zijn zeer vlug vergeten. In mijn tijd bijvoorbeeld hadden de filmacteurs en de zangers een eer. Maar nu is dat nog verminderd, die oude kracht is er niet meer. De vreemde artiesten van vroeger hadden ook meer persoonlijkheid. Vandaag zijn er noch artiesten, noch kunnen ze mooie films maken. Noch kunnen ze iets bekomen dat kunst is. Noch kunnen ze een mooie schilderij maken. Zowat alle kunst is gestopt. Dit is zo doordat afstand genomen werd van de liefde voor God.