De Perfecte Distributie van Organellen in de Cel

Het basiscomponent van de wezens; De cel,  is voor de mens verbazingwekkend complex. Net als het leven van een enkele cel, is de harmonie en samenwerking in de cel zeer indrukwekkend. Naarmate de structuur van de cel en systemen daarin nader worden onderzocht en nieuwe details worden gevonden, wordt deze perfecte orde  duidelijker waargenomen.

Men kan zeggen dat een enkele cel lijkt op een grote stad met zijn besturingssystemen, communicatienetwerken, transport en administratie. De energiecentrales genereren het vermogen dat door cellen wordt gebruikt; de planten genereren het enzym en hormonen die essentieel zijn voor het leven; de databank inclusief alle informatie van de producten die worden vervaardigd; de complexe transportsystemen en pijpleidingen die de grondstoffen en producten van de ene regio naar de andere verplaatsen; de laboratoria en raffinaderijen splitsen de grondstoffen die van buitenaf worden gehaald naar de nuttige delen; de deskundige celmembraaneiwitten die de invoer- en uitvoercontroles van materialen uitvoeren, die naar de cel of uit de cel worden geleid, creëren slechts een deel van deze structuur.

Net zoals in de steden dat er een grote verkeersdrukte bij de mensen is die zich laten vervoeren via boten, hand in hand lopen is dat ook het geval bij de moleculen en de “vrachtwagens die de organellen vervoeren" in de cellen. Er is echter een grote orde in de cellen tegen de verkeersproblemen in deze steden.

Er is recent onderzoek gedaan aan de Universiteit van Exeter naar deze vlotte orde, en de resultaten daarvan zijn gepubliceerd in het tijdschrift Nature Communications. Deze studie heeft nogmaals aangetoond dat de scheiding van organellen in de cel helemaal niet willekeurig is, en wordt veroorzaakt door een beweging die afhankelijk is van energie.

Zoals bekend zijn organellen gespecialiseerde functionele componenten van cellen. De organellen voor de cel zijn hetzelfde als de organen in het lichaam. Elk organel heeft bijzondere taken om de cel te onderhouden. De volgorde in de rangschikking van organellen in de cel is ook uitzonderlijk. Laten we de resultaten van het onderzoek bekijken, waarin word aangetoond hoe deze positionering in de cel plaatsvindt.

De distributie van organellen wordt door een speciaal molecuul uitgevoerd, genaamd ATP (adenosine trifosfaat). De energie die uit de voedingsmiddelen wordt verkregen, wordt eerst verpakt in ATP. Later wordt deze energie gebruikt in alle productie- en transportprocessen die plaatsvinden in de cel. ATP is eigenlijk als een brandstof voor moleculaire motoren, die zijn lading via de vezels van het cytoskelet vervoeren. Net als vrachtwagens met een lading, worden organellen ook met behulp van deze brandstof, naar behoefte, van de ene plaats naar de andere gevoerd. Tijdens het transportproces, worden andere organellen zowel voortgetrokken als onder invloed gehouden van een turbulentie die hun beweging verhoogt. Deze bewegingen gebeuren echter nooit willekeurig. Organellen worden niet gebundeld in een bepaald gedeelte van de cel, of willekeurig verspreid; kortom, hun distributie veroorzaakt geen enkele wanorde. Integendeel, een dergelijke organisatie van de componenten van de cel is essentieel om de interactie en persistentie van de cel te waarborgen. Hoofdonderzoeker Prof. Gero Steinberg, Voorzitter van de Cel Biologie en directeur van de Bioimaging Centre aan de Universiteit van Exeter, zei het volgende over deze kwestie:

"Veel mensen veronderstelden eerder dat organellen willekeurig worden gedistribueerd, althans het leek zo. Ons onderzoek heeft een nieuw fundamenteel principe onthuld van de manier waarop cellen zichzelf organiseren -dat ze energie gebruiken om deze schijnbaar willekeurige, gelijkmatige distributie te creëren. Hierdoor kunnen de organellen door heel de cel met elkaar communiceren. "

Als organellen tijdens hun transport willekeurig zouden worden gedistribueerd, zoals voorafgaand aan dit onderzoek werd beweerd, zouden bepaalde ziekten ontstaan. In feite werd bij sommige menselijke stoornissen, zoals de dodelijke ziekte ‘het Zellweger Syndroom’, een organelle clustering zonder juiste distributie binnen de cel gevonden. Kinderen die met deze stoornis worden geboren, hebben een levensverwachting van slechts 1 jaar.

Hoewel evolutionisten niet eens de oorsprong van een enkel eiwitmolecuul kunnen verklaren, blijven ze bij hun beweringen dat de cel door toeval is ontstaan. De evolutionisten bevinden zich niet alleen in een impasse omdat ze niet kunnen uitleggen hoe het eiwit en de cel zijn ontstaan: Net als de volgorde in de verdeling van organellen moeten ze ook uitleg geven over het bestaan van duizenden andere mechanismen, en hoe anorganische moleculen structuur zouden kunnen geven aan dergelijke organisaties die een verbluffend bewustzijn, informatie en intelligentie vereisen.

Dit nieuwe wetenschappelijke onderzoek, dat is uitgevoerd door de Universiteit van Exeter maakt duidelijk dat organellen in de cel niet willekeurig worden verspreid, en dat ze niet van de ene plaats naar de andere kunnen worden verplaatst, zonder een intelligentie die hen leidt. Er is geen twijfel dat deze perfecte volgorde in de cel niet kan zijn ontstaan door de toevallige bekwaamheid van de organellen die geen intellect of bewustzijn hebben. Integendeel, het is een van de meest diepgaande voorbeelden van de oneindige Macht van de Almachtige God en Zijn kunstenaarschap in de Schepping. God openbaart als volgt in een vers:

 “Dat is Allah, jullie Heer. Er is geen god dan Hij, Schepper van alles: aanbidt Hem dus. En Hij is over alle zaken Toezichthouder.” (Soerah Al An’am, 102)