Alles wat we als materie zien, bestaat voor ons eigenlijk enkel uit fotonen. Fotonen zijn lichtdeeltjes met verschillende golflengtes. Deze golven bereiken het netvlies in onze ogen en worden omgezet in elektrische signalen, die langs een bepaalde weg, de visuele centrum in de hersenen bereiken. Daar verwerven ze op een verbazingwekkende manier een betekenis: we zijn ervan overtuigd dat wat we zien echt is en dat er werkelijk een televisie of een wolkenkrabber voor ons staat.
Het maakt niet uit hoe overtuigend het beeld van de wolkenkrabber ook mag zijn, wat je als materie waarneemt, bestaat in feite uit niets meer dan elektrische signalen. Het beeld dat je ziet wordt niet voor je, maar in je hersenen gevormd. Het echte uitzicht van de wolkenkrabber die buiten staat, zal jou nooit bereiken. Je hebt enkel een elektrisch signaal waargenomen als de lichtgolven die naar jou komen. Met andere woorden, wat je ziet zijn niets meer dan elektrische signalen en lichtgolven. Om die reden, heeft u heel uw leven een illusoire beeld van het wolkenkrabber gehad en nooit het origineel. Ondanks dat het een illusie is, zie je een beeld dat volkomen duidelijk en foutloos is. Het is moeilijk dat je je kan realiseren dat dit enkel een elektrisch signaal is. Het beeld wordt zo perfect geschapen in de hersenen, dat het bijna onmogelijk te onderscheiden is van het origineel. Dit is de feilloze kunst van onze Almachtige Heer.
Elke dag, elk moment, wordt er in de menselijke hersenen een wonder geschapen. Hoewel enkel elektrische signalen de hersenen bereiken en hoewel de binnenkant van de hersenen pikzwart is en ondanks dat dit hersengebied enkele vierkante centimeters omvangrijk is, bevinden zich daarin alle bergen, zeeën, velden, de hemel, huizen, televisies, bomen, kortom, alles wat we zien, zit in onze hersenen. Alles heeft er een kleur. Maar in de binnenkant van de hersenen zijn er geen kleuren. Alles is er licht en helder, terwijl in de hersenen er geen licht is en zelfs erbuiten ook niet. Alles heeft er geluid. Maar de binnenkant van de hersenen is volledig stil. Alles heeft er een diepte; terwijl de sterren heel ver weg lijken, lijkt een balpen die we vasthouden heel dicht. Maar eigenlijk bevinden ze zich elk in onze hersenen op hetzelfde vlak en op dezelfde afstand. De zon lijkt kilometers ver van ons. Maar eigenlijk is het heel dicht bij ons, in onze hersenen. De oorzaak dat de zon in onze hersenen bestaat, zijn enkel en alleen elektrische signalen. Een hemellichaam, waarvan we weten dat ze duizenden kilometers ver ligt, wordt geschapen in een ruimte van slechts een paar vierkante centimeter. En om het nogmaals te verduidelijken, enkel als een elektrisch signaal die we niet kunnen aanraken, waarvan we niet beseffen dat het bestaat.
Om die redenen is de wereld die we zien, niet het origineel uitzicht van de materie. We kunnen nooit in directe contact komen met materie van de buitenwereld. Onze wereld is beperkt tot wat ons getoond wordt op de schermen in onze hersenen. Afgezien daarvan hebben we geen enkele garantie of deze entiteiten echt bestaan of niet, net zoals we geen garantie hebben dat de wereld die voor ons geschapen wordt, dezelfde is als de echte buitenwereld.
De wereld die we zien, is de wereld die Allah laat zien aan onze ziel. In deze wereld is er geen materie, geen hardheid, zachtheid, geur of kleur. Er zijn slechts elektrische signalen. God maakt elektrische signalen tot oorzaken van de heldere en kleurrijke wereld die Hij aan onze zielen toont. Degene die in deze wereld de beelden waarneemt en interpreteert, blij wordt, verdrietig wordt, twijfelt, vreugde voelt, mist, herinnert, liefde voelt, opgewonden raakt, is de ziel die Allah voor de mens heeft geschapen.