Ons leven is net als een film en we kunnen alleen datgene van elke frame van die film zien wanneer de aangewezen tijd daarvoor komt. Dat filmscript wordt uitgetekend met miljoenen gebeurtenissen, die we zullen beleven vanaf het moment van onze geboorte tot onze laatste adem. Elk detail wordt vastgelegd in die film, en wat we nooit moeten vergeten dat we ooit in staat zullen zijn om buiten dat filmscript te kunnen komen.
Dit is net alsof we naar een film kijken in een bioscoop. Het begin en het einde, alsmede het geheel van omstandigheden die we zullen tegenkomen in de film zijn al vooraf bekend voordat we beginnen met het bekijken ervan. Dit betekent dat terwijl we op de eerste frame van deze film zijn, de laatste scène al is ingesteld. Het feit dat we er ons niet bewust van zijn geeft niet aan dat deze zaken niet hebben plaatsgevonden of nog niet eens zijn gespecificeerd.
De reden waarom ons hart sneller klopt tijdens het kijken naar de meest opwindende scène van de film is niet omdat de volgende frame al bepaald is, of dat de gebeurtenissen een verrassing voor ons zullen zijn, aangezien de volgende handelingen vanaf het moment van voltooiing van de scenario's al zijn vastgesteld, maar omdat we niet op de hoogte zijn van het volgende deel, en we zijn ervan overtuigd dat de gang van zaken spontaan zullen optreden. Eigenlijk zijn onze levens net als deze film die we in een bioscoop zien.
Het enige verschil is dat er een aparte film voor ieder van ons is, en iedereen is alleen in staat voor het ervaren van het vooraf bepaalde verhaal in zijn bepaalde film. Ons verleden, toekomst en heden zijn allemaal een deel van deze film. Net als hoe we de personages niet kunnen veranderen, verhaallijn, of het einde van een film op dezelfde wijze hebben we de capaciteit noch de macht om zelfs de kleinste wijziging met betrekking tot ons leven te veranderen. En er is hier geen uitzondering in.
En ieder van ons bekijkt zijn eigen film binnen in een donkere kamer net zoals in een bioscoop. Gedurende ons leven kunnen we nooit buiten die kamer komen.
Vergeleken met een bioscoop is het verschil dat we onze eigen film niet in een enorme bioscoop bekijken, maar in een paar kubieke millimeters vlees aan de achterkant van onze hersenen. Dit feit is geen mening, een geloof of een filosofische leer: Het is de wetenschappelijke waarheid. Elke persoon die heeft geleefd heeft de buitenwereld uitsluitend bekeken van binnen het minuut centrum van het gezichtsvermogen aan de achterkant van zijn hersenen. Alle dingen die we omschrijven als zien, horen, voelen of het gevoel vind plaats in de binnenzijde van onze hersenen. Maar wat het meest verrassend is, is dat er geen kleur, geluid of beeld binnen is omdat de minuscule bioscoop in onze hersenen geluid- en lichtbestendig is. Met andere woorden, er is slechts duisternis en absolute stilte in de hersenen. Het enige wat we daar kunnen vinden zijn elektrische impulsen.
In haar boek ‘Mapping the Mind’, beschrijft de wetenschapsschrijfster Rita Carter hoe we de wereld waarnemen:
Ieder [van de zintuigen] is op een complexe manier aangepast om met zijn eigen type stimulus om te gaan: moleculen, golven en trillingen. Maar het antwoord ligt niet hier, want ondanks hun prachtige verscheidenheid, doet elk orgaan in wezen hetzelfde werk: het vertaalt de bijzondere aard van de stimulus in elektrische impulsen. Een puls is een puls is een puls. Het is niet de kleur rood, of de eerste noten van de Vijfde Symfonie van Beethoven- het is eigenlijk elektrische energie. Sterker nog in plaats van één type sensorische input van de andere te onderscheiden, maken de zintuigen hen feitelijk gelijk.
Net als dat de film die we zien in een bioscoop wordt weerspiegeld op het scherm van een projector, worden alle beelden die we tegenkomen weerspiegeld in onze ogen in de vorm van fotonen, en onze ogen, oren en huid zetten dat licht om in elektrische impulsen en zenden deze vervolgens naar het juiste centrum in onze hersenen. In dat opzicht, kunnen we alleen de gebeurtenissen die ons worden getoond of zijn gemaakt om te horen en te voelen in onze hersenen ervaren. Met andere woorden, we zijn afhankelijk van die mini-bioscoop in onze hersenen en we kunnen deze nooit verplaatsen naar de buitenwereld. Het is alsof we daar zijn opgesloten. En er is geen ander alternatief dan te leven volgens dat filmscript. De dag van onze geboorte, de datum, het uur en seconde van onze dood, de scholen waar we zullen studeren en de studie die we zullen doen, hoeveel kinderen we zullen hebben en wat voor ziektes we gedurende ons leven zullen hebben zijn allemaal vastgesteld in die filmrol. Onze heer die alles wat in onze bestemming voorschrijft informeert ons over deze waarheid in de Koran:
Voorwaar, Wij hebben alle zaken volgens een bepaalde maatgeving geschapen. (Soerah Al Qamar; 54)
Nu we kunnen begrijpen dat alle incidenten die we ervaren in ons leven een onderdeel zijn van ons lot, en onze Heer het geheel in details nog vóór onze geboorte voorbestemd heeft en ze allemaal met een goede reden creëert. Is het dus onze verantwoordelijkheid om te beseffen dat we onze bestemming aan het ervaren zijn en we volledig tevreden dienen te zijn met onze Heer.
Ondanks alle voorzorgsmaatregelen kunnen we geen incidenten voorkomen die in ons lot zijn...
Het maakt niet uit hoeveel we studeren, we kunnen niet worden toegelaten tot een betere school dan wat er is voorbestemd in onze bestemming ...
Zelfs als we ons uiterste best doen, met maximale inspanning, we kunnen nooit een ander succes bereiken dan datgene wat ons is aangewezen in ons lot ...
Onze inzet, onze inspanningen en onze voorzorgsmaatregelen, zijn allemaal ten dienste van God en verplicht in de religie. Maar, deze hebben allemaal geen macht om te veranderen wat er voor ons is voorgeschreven in onze bestemming.
Daarom is het enige dat we zouden moeten doen, terwijl we naar onze eigen film binnen die pikzwarte, eenzame stille bioscoop zaal ter grootte van een linze in onze hersenen kijken, is denken dat het einde van de film die we bekijken nu al vastbesloten is en vertrouwen te hebben in God. Niet verdrietig te worden wanneer we de problemen ervaren en niet verwend te raken door de zegeningen die we krijgen, heel erg veel van onze Heer houden en tevreden te zijn met alles wat Hij creeert. Omdat het tegenovergestelde haram is (verboden) volgens de Koran en het resultaat zal niet veranderen. Dit feit wordt in de Koran als volgt geopenbaard:
"Er treft de aarde of julliezelf geen ramp, of het staat in een Boek, vòòrdat Wij het doen gebeuren. Voorwaar, dat is voor Allah gemakkelijk. Opdat jullie niet zullen treuren over wat jullie is ontgaan en jullie niet opgetogen zullen raken over wat Hij jullie heeft gegeven. En Allah houdt van geen enkele verwaande opschepper. (Soerah Al Hadid; 22-23)
