Uit Dhr. Adnan Oktar’s live interview op Kral Karadeniz en Adıyaman Asu TV op 18 januari 2010
OKTAR BABUNA: Insha’Allah, mijnheer, een kijker uit België heeft een vraag gestuurd: “Mijnheer, moge Gods vrede met je zijn. Ik ben Faruk Yılmaz uit België. In België wordt het nog zelfs in basisscholen onderwezen dat we van apen afstammen. Ik ga naar een christelijke middelbare school. Als ik op school aan de leerkrachten vraag: “gelooft u dat de mens van de aap afstamt?”, antwoorden ze beschaamd “ja.” Ik vertel hen dat dit verkeerd is, zoals u het ook uitlegt, maar ik heb het hen op geen enkele manier kunnen laten accepteren. Wat moet ik doen om het hen te laten accepteren?” ADNAN OKTAR: Er is echter een groot verschil tussen overtuigd zijn en accepteren. Onze broeder moet er op staan dat ze ervan overtuigd zijn, niet dat ze het accepteren. Als hij het met de wetenschappelijke bewijzen vertelt, zal degene tegenover hem overtuigd zijn. Als hij overtuigd is, is het in orde. Accepteren is een andere kwestie, het is niet belangrijk dat hij het niet accepteert. Het is belangrijk dat hij overtuigd is. Iedereen aan wie wij het vertellen, raakt overtuigd. Maar het komt voor dat ze het niet accepteren, weinigen accepteren het, want de mens heeft een hoogmoedigheid, een arrogantie en een ijdelheid. Dit valt niet gemakkelijk te overbruggen. Mensen zeggen niet “ja, ik accepteer het, jij hebt gelijk”, maar van binnen zijn ze overtuigd. Je zegt bijvoorbeeld aan een slapende man “de zon staat aan de hemel, sta op”, hij antwoordt “de zon is er nog niet, laat mij met rust, ik ga liggen, ik ga slapen.” Dus hij weet dat de zon aan de hemel staat, maar hij doet alsof hij het niet doorheeft, want hij moet slapen, begrepen? Om in slaap te blijven zeggen ze “de zon is er nog niet.” Met wat we vertellen, zijn we tot een middel geworden voor dat miljoenen mensen het goede pad vinden. Dus bijvoorbeeld onze corpulente opa en de anderen; ze geloven het allemaal, ze zijn allemaal overtuigd. Na wat we die dag op Habertürk hebben verteld, zullen ze honderd percent overtuigd zijn. Maar ze accepteren het niet, want als ze het zouden accepteren, zouden ze hun aanzien in hun omgeving verliezen, ze zouden buitengesloten, vernederd en uitgelachen worden en het kan zijn dat ze geen kracht hebben om dit te doorstaan. Wat doen ze dan? Ze gaan over naar de passieve verdediging. Wat doen ze als passieve verdediging? Hij zegt vriend, van binnen geloof ik, maar met mijn tong, van buitenaf, geloof ik niet. Omdat hij van buitenaf bekeken niet gelooft, wordt hij niet het slachtoffer van hun gespot, druk en dergelijke. Aangezien het geloof van binnen het criterium is, is het in orde. Dus het is onmogelijk dat iemand deze waarheden vertelt en dat een redelijk persoon hier niet van overtuigd raakt. Maar God openbaart in een vers; “En zij verwierpen deze onrechtvaardig en aanmatigend terwijl hun zielen er van overtuigd waren.” Kijk, God zegt niet dat ze niet overtuigd zijn, nietwaar? Accepteren is iets anders, overtuigd zijn is iets ander. Terwijl hun zielen er van overtuigd waren, openbaart God. Ze zijn overtuigd van binnen. Onze taak is hen van binnen te overtuigen. De mens kan het verwerpen door zijn onrechtvaardigheid en arrogantie.
PRESENTATRICE: Dit is zo sinds de tijd van de Sahaba, mijnheer. ADNAN OKTAR: Dit bestaat sinds de schepping van de aarde. Het is er sinds de tijd van Hazrat Adam. Daarom mag je heel zelfzeker zijn nadat je het verteld hebt. Hij zal honderd percent overtuigd zijn. Maar je moet het met bewijzen en met wetenschap vertellen; je moet de fossielen op tafel leggen. Je moet de bouw van de eiwitmolecule op tafel leggen. Vriend, moet je zeggen, kijk, om eiwit een tot stand te laten komen, zijn er andere eiwitten nodig, er zijn mitochondriën nodig, het Golgi-apparaat is nodig, de hele cel moet er zijn. Dus een eiwit kan niet toevallig ontstaan, is je theorie hiermee ontkracht?, moet je zeggen. Het is helemaal ontkracht. Dit betekent dat het darwinisme niet werkt. Maar ik ga je bovendien nog meer informatie geven, moet je zeggen. Hier heb je een fossiel van 300 miljoen jaar oud, is het niet genoeg, moet je zeggen -het is misschien niet genoeg voor hem- er bestaat geen enkel overgangsfossiel, moet je zeggen. Nadat je dit verteld hebt, hoeft het al niet meer om meer details te geven, het is ermee gedaan. Ze weten het allemaal dat dit juist is.