Tegenwoordig zien we in elk land mensen die op straat leven en van het vuilnis eten, van het allerrijkste land tot aan het allerarmste. Deze situatie die buitengewoon onplezierig is voor het geweten is ook een opvallende indicatie voor de ongelijke verdeling van de inkomsten over de hele wereld.
Vandaag de dag leven honderden miljoenen mensen verstoken van basis behoeften zoals water, voedsel, onderdak en gezondheidszorg. Tachtig procent van de rijkdommen van de wereld wordt door 17 procent van de wereldbevolking geconsumeerd; ongeveer 5 biljoen mensen moeten het doen met de resterende 20 procent.
Ongeveer 1 biljoen mensen gaan met honger naar bed. Ondanks dit feit, bezitten de 100 rijkste mensen in de wereld de helft van het totale vermogen van de wereldbevolking, d.w.z. de 3.5 biljoen armste mensen.
De statistieken die hierover gaan, zijn over het algemeen negatief en onthullen bepaalde feiten: Vandaag de dag heerst er een vreselijke ongelijkheid en onrechtvaardigheid in de wereld. Er is een enorme kloof tussen arm en rijk. Biljoenen mensen leven in ellende, door gebrek aan liefde en compassie, en door egoïsme. De meerderheid van de mensen houdt zich bezig met een concurrentiestrijd die gebaseerd is op de gekte van het wilde kapitalisme.
Het systeem van onderdrukking van de zwakkeren en de sterken overwinnen de zwakken overheerst in bijna heel de hele wereld. Welnu, wat is de oplossing hiervoor en hoe kan er echte sociale rechtvaardigheid worden bereikt?
Laten we deze vraag beantwoorden door de systemen die veel voorkomen in de wereld in overweging te nemen, en die tot nu toe zijn uitgeprobeerd.
Zoals bekend staat is de wereld grotendeels onder invloed van de meedogenloze en kwaadaardige geest van het wrede kapitalisme. De hebzucht van degenen die aan de macht staan en de welvaart in handen hebben, maakt de weg vrij voor armoede en grote ellende. De maatregelen die genomen zijn voor deze sociale catastrofes hebben meestal niet tot gunstige resultaten geleid.
Integendeel, in de praktijk zorgt dit voor nieuwe problemen, en geen oplossingen. Aldus, gaan we geleidelijk een steeds slechtere situatie tegemoet.
De geschiedenis heeft ook telkens bewezen dat de oplossing voor onoplosbaarheid niet het communisme is. De pogingen van communisten die verschijnen om “sociale rechtvaardigheid te bewerkstelligen en de onderdrukte mensen te bevrijden” zijn nooit verder gekomen dan een romantische droom. Een van de basis beginselen van de ideologie van de communist is het principe van gelijkheid.
Echter, de communistische gemeenschappen waren alleen in staat om gelijkheid te bewerkstelligen in ellende en armoede. Ze werden niet door rijker te worden gelijkwaardig, maar door armer te worden. Bovendien werden de zielen van die mensen uitgebuit, ze werden robots; plezier, vrede, geluk en hoop werd van hun afgenomen.
Ook al lijkt zowel het kapitalisme als het communisme op het eerste gezicht veel moois te beloven, hebben ze alsnog volstrekt gefaald om sociale rechtvaardigheid en gelijkheid te garanderen.
Dit was wel het natuurlijke gevolg van de materialistische filosofie.
Natuurlijk kan sociale rechtvaardigheid en gelijkheid niet mogelijk zijn in gemeenschappen van doelloze individuen die denken dat hun bestaan het gevolg is van toeval, die het leven alleen zien als eten, drinken en consumeren. En geloven in de leugen dat er van nature een voortdurende strijd is om te overleven, en dat ze zodoende de zwakkeren moeten onderdrukken.
Degenen die oprecht op zoek zijn naar sociale gelijkheid en rechtvaardigheid, en diverse ideologieën aannemen om dit doel te bereiken, maken een grote fout.
Het perfecte sociale systeem waar ze naar op zoek zijn is te vinden in de Quran. Sociale rechtvaardigheid is een van de basisprincipes van de Quran, en het wordt exact en perfect ervaren door een gemeenschap die de moraal van de Quran toepast.
Ongetwijfeld is de realiteit die hier wordt bedoeld, de islam en de moraal van de Quran; het is niet het harde en liefdeloze model gebaseerd op niet-Quranische overtuigingen, valse hadiths en bijgeloven die in sommige islamitische landen wordt ervaren of de radicale ideologieën, onderdrukkende en gewelddadige methoden van een aantal terroristische organisaties.
Het tijdperk van onze profeet Mohammed (vzmh) is een periode waarin principes van sociale rechtvaardigheid, gelijkheid en solidariteit volledig en perfect werden toegepast.
Een van de mooiste voorbeelden is de verwelkoming door de moslims in Medina van de geëmigreerde moslims als hun broeders en zusters, die al hun bezit in Mekka hadden achtergelaten; gewillig en enthousiast hun huizen, voedsel en alles met hen deelden.
Hun superieure moraal om hulp te bieden aan hun behoeftige moslim broeders, ondanks dat zij zelf hulpbehoevend waren, hun barmhartige, genereuze en onbaatzuchtige benadering, worden allemaal in de Quran als voorbeeld gegeven (Al-Hashr, vers 9).
Het wrede kapitalisme wordt in de Quran bekritiseerd. God verbiedt het oppotten van de welvaart in de wereld in de handen van een heel kleine partij in de maatschappij met het volgende vers “…zodat deze (rijkdom) niet rondgaat onder de rijken onder jullie” (Al Hasjr, vers 7)
Er wordt ook verteld in de Quran dat liefde voor bezit de harten, zielen en het geweten verscheurt (Al Adiyat, vers 8).
Er wordt medegedeeld dat verschoning van de ziel van hebzuchtigheid en egoïstische passies een must is voor verlossing (Al Hasjr, vers 9).
Voorzeker, zijn bezittingen in overeenkomst met de moraal van de Quran, en is het het meest rechtmatige recht van elke moslim. Maar de verkeerde houding is de ambitie voor bezit, ondanks dat men rijk is de behoeftigen niet te helpen, en deze rijkdom op te potten. (A Taubah, vers 34-35; Soerah Al Hoemazah, vers 2-6).
De mate van het geven volgens de Quran, met andere woorden de mate van het uitgeven omwille van God door zakat, aalmoezen en hulp te bieden, is “Wat jullie kunnen missen” (Al Baqarah, vers 219).
Het gedrag dat God tevreden stelt is om veel uit te geven op Zijn weg zonder gedetailleerde berekeningen. Dit model is ook de sleutel voor een rijke en levendige economie, en een gelukkige, vreedzame en welvarende samenleving.
Solidariteit en het delen wordt in alle omstandigheden met diverse verzen in de Quran aangemoedigd. Daarnaast, zijn degenen die geholpen moeten worden niet alleen de moslims; de sociale rechtvaardigheid in de Quran geldt ook voor de christenen, Joden en niet-gelovigen.
Bijvoorbeeld, als een noodzaak volgens de moraal van de Quran, moeten de mensen de maaltijd delen met de armen, wezen en zelfs gevangenen, ongeacht hun eigen behoeften (Al Insan, vers 8)
Met andere woorden, moslims zijn verplicht om de maaltijd zelfs te delen met een persoon die gevangen is genomen tijdens een strijd en die hen probeerde te doden; en daar bovendien niets voor terug mag vragen of ervoor bedankt hoeft te worden (Al Insan, vers 9)
Het sociale rechtvaardigheids model in de Quran is letterlijk perfect en uitstekend, en het enige systeem dat een oplossing kan bieden voor de hedendaagse problemen van de wereld.