Uit het interview met Dhr. Adnan Oktar op 14 april 2010 op Kayseri TV
PRESENTATRICE: “In vers 22 tot 24 van Soera el-Anaam wordt het volgende geopenbaard: ‘De Dag waarop Wij hen allen zullen verzamelen, dan zullen Wij zeggen tot degenen die afgoderij pleegden: "Waar zijn uw mededingers, die gij beweerde te bezitten?" Dan zal hun antwoord niet anders zijn dan dat zij zeggen: "Bij Allah, onze Heer; wij waren geen afgodendienaren." Zie, hoe zij tegen zichzelf liegen en hoe hetgeen zij plachten te verzinnen voor hen verloren is gegaan.’ Meneer, in uw boek Verborgen Afgoderij snijdt u allerlei onderwerpen aan, maar als ik om me heen kijk, merk ik dat de meeste mensen zich deze dingen niet realiseren. Kunt u in deze aflevering een beetje uitleggen wat afgoderij is?”
ADNAN OKTAR: Afgoderij is in feite een ziekte die men oploopt als men niet gelooft. Dus als men twijfelt over het geloof. Bij een standvastig geloof is er geen afgoderij. Wie Allah echt vreest en looft, doet niet aan afgoderij. De voorbeelden waar onze Profeet (saas) in zijn tijd op wees, bestaan vandaag ook. Maar mensen denken dat enkel zij die exact dezelfde woorden gebruiken huichelaars zijn. De huichelaars zeggen bijvoorbeeld: “ons huis is onbeschermd”. Dus ze zeggen: “Ik heb een moeder, een vader en broers, ik kan hen niet alleen laten, ik moet voor hen zorgen. Dus ik kan niet deelnemen aan de strijd van de moslims”. Hij denkt dat ze zijn bezitting zijn. Dit gebeurt vandaag volop. Vele mensen zeggen dit rechtuit, alsof het iets sacraals is waarvoor men respect moet hebben. Maar ze beseffen het zelfs niet. Omdat niet alle woorden identiek zijn, denken ze dat het iets anders is. Dus ze nemen dat niet op zich. Maar ze beleven hetzelfde. Ook vandaag richten de religieuze knappe jongeren en mooie meisjes zich naar het wereldlijke. Ze denken van “het is spijtig voor deze schoonheid”, “het is spijtig voor deze knapheid”. Ze zeggen: “er moet eerst een glorieus trouwfeest zijn met heel de familie, pers en de kennissen. Het moet iets schitterends zijn. Ze kunnen op dat moment niet inzien in welk opzicht dat afgoderij is. In plaats van je geld daar te verspillen aan dat trouwfeest, moet je denken aan de islamitische wereld die in ellende leeft. In Irak, Afghanistan en andere plaatsen smeken de mensen, ze smeken als kinderen. Een man zegt: “Onderdruk ons niet, vermoord ons niet, ik smeek je”. Hij zegt: “schiet niet”, kreunend in de moskee. Hij schuilt zich in de moskee. Ze schieten een kogel midden in zijn gezicht. En daar bij het trouwfeest vermaken ze zich met veel lawaai. Ze steken daar bovendien ongelooflijk veel geld in. Broeder, hoe moet jouw trouwfeest zijn: je koopt 10 duizend boeken en je deelt ze uit. Zo vier je een uitstekend trouwfeest. Dat is een feest van je hart en je spiritualiteit. Qua geweten zal je enorm vreugdig zijn omdat je de waarheid verkondigd hebt, niet? Je geweten zal zeer gerust zijn. Zij zijn helemaal harteloos. Maar als die man zou weten dat hij tijdens dat trouwfeest zou sterven, zou hij die boeken wel uitdelen. Maar hij is van mening dat hij niet zal sterven, dat er niets zal gebeuren. Daarom is hij zo gerust.
PRESENTATRICE: Meneer, wat verafgoden ze dan zogezegd door een bruiloft te vieren?
ADNAN OKTAR: Afgoderij heeft fijnheden en details. Ze heeft zeer zeer fijne details. Als je daarbij enkel aan beelden denkt, vernauw je afgoderij enorm. Afgoderij is het verkiezen van het wereldlijke boven het welbehagen van Allah. Dan verafgood je de wereld.
PRESENTATRICE: Er bestaan verborgen afgoden.
ADNAN OKTAR: Men verafgoodt bijvoorbeeld het amusement of de pronk. Wat is het doel van trouwfeesten? Wat is het doel van een duur trouwfeest met veel pracht en praal? De mensen jaloers maken. Dat ze erover praten. Is het dat niet, wat antwoordt hij als je hem vraagt waarom hij een trouwfeest organiseert? Ik heb het enkel over zulke gevallen. Er bestaan gevallen die ik ken en daar spreek ik over. De bedoeling is dat de mensen jaloers zijn en er dagenlang over roddelen, dus zoals zij het zeggen: hen laten kraken. Dit is afgoderij. Want weet jij wat hij verkiest boven het welbehagen van Allah? Hij wil dat de mensen jaloers worden. Of hij verkiest de pronk boven Allahs welbehagen. Hij verafgoodt bijvoorbeeld de pronk. Of zelfingenomenheid en arrogantie. Doordat hij de organisator is van het trouwfeest, zullen zijn foto’s gepubliceerd worden in de kranten en op die manier zal zijn zelfingenomenheid gestimuleerd worden en groeien. Dus ze zullen zeggen: “wat een enorme man. Ze hebben zoveel geld opgedaan als water.” Dit stroomde, dat werd geconsumeerd als water, dat werd zoveel gedaan. Allah zegt over dat opscheppen in een vers: “opscheppen over bezittingen en kinderen”. Er bestaat daar een vers over. Dat is dus iets om op te scheppen. Als jij het opscheppen verkiest boven Allahs welbehagen, is dit afgoderij. Bij afgoderij stellen mensen zich voor dat “er iets is uit hout of uit steen en dat mensen dat gaan aanbidden”. Afgoderij is niet zo. Om het even wat verkiezen boven het welbehagen van Allah is afgoderij.
PRESENTATRICE: We dachten dat mensen daarmee enkel zonden konden begaan. Maar u zegt dat daar gevaar is voor afgoderij.
ADNAN OKTAR: Het is geen gevaar, het is duidelijk. Want mensen hebben de verantwoordelijkheid om Allah zo tevreden mogelijk te maken. Kijk zo kunnen jullie dat begrijpen. Je brengt die man aan de rand van de Hel, naast hem zijn is een feest waar hij zich kan amuseren. Maar hij staat aan de rand van de Hel. Met zijn geld kan hij ook boeken uitdelen en de waarheid verkondigen, hij kan alles nog doen. Als je hem vraagt welke mogelijkheid hij kiest, wat zal hij dan volgens jou antwoorden? Wat zal hij kiezen?
PRESENTATRICE: De boeken.
ADNAN OKTAR: Of niet? Dat feest zal afgelopen zijn. Weet je hoe dat komt? Hij is van mening dat hij niet zal sterven, dat er niets zal gebeuren, dat hij niet naar de Hel zal gaan. Daarom vindt hij het welbehagen van Allah niet belangrijk. Hij vindt zijn eigen tevredenheid zeer belangrijk. Zijn eigen verlangens. Kijk, Allah zegt in een vers: “zie je degene die zijn verlangens en wensen verafgoodt?” Een mens aanvaardt dat Allah Allah is, of hij verafgoodt zijn verlangens. Hij kiest voor dat tweede. Kijk, Allah zegt: “zie je degene die zijn verlangens en wensen verafgoodt?” Hij heeft zijn verlangens verafgood. Maar hij tracht alles daar in overeenstemming mee te brengen. Er bidt bijvoorbeeld een jong meisje en ze draagt een hoofddoek. Zij wordt dan een ideale schoondochter voor rijke en conservatieve gezinnen. Ik houd hen allemaal daarbuiten, ik heb het over sporadische gevallen. Hij vraagt: “Draagt ze een hoofddoek?” Ze antwoorden: “Dat hoef je zelfs niet te vragen, wat zeg je nu”. Hij vraagt: “bidt ze?” Hij zegt: “Prachtig. Hebben jullie haar gestuurd naar de Korancursus?” Ze sturen haar naar de Korancursus om haar kwaliteiten te vermeerderen, zodat ze kan trouwen met een betere man. Hij vraagt: “Wat zijn de eigenschappen van haar man?” Ze antwoorden: “Sommige nachten drinkt hij een beetje. Maar hij is een goede mens. Hij is vrolijk en een beetje prikkelbaar.” “Bidt hij?” Ze antwoorden: “Dat hoef je zelfs niet te vragen. Hij bidt elke vrijdag. Mevrouw de bruid zal hem op dat vlak wel opleiden. Waarom laten we hem misschien trouwen met een religieus jong meisje?” Mevrouw de bruid kan van de opwinding niet blijven stilzitten met haar mondhoeken tot aan haar oren. Hij heeft een huis, een auto, is knap en jong. Daarna laten trommels en fluiten heel de omgeving daveren. Er heerst een grote opwinding, er is een klarinet, een viool, of wat er ook is. Dat is ook niet genoeg. Ze kunnen nog meer. Ze brengen iemand met een heldere stem en laten hem iets lezen. Ook voor het amusement. Uiteindelijk gebeurt wat ze zeiden. Maar als je het aan hen vraagt, krijg je de indruk dat ze een heel religieus en vroom gezin zijn. Ze brengen norse, bijdehandse mannen die hetzelfde denken als hen. Zij zijn dan de getuigen. Hun nek is zoals een mocassin, vierlagig. Ze laten hem rechts zitten en een andere links. Ze laten samen een foto trekken. Want wanneer ze een foto laten trekken met mensen die ze als sterk beschouwen op economisch en sociaal vlak, wordt het gezin een stuk sterker. Ze zeggen: “amai, kijk naar die getuigen” Aan een kant hij en aan de andere kant hij. Begrepen? Dus het gezin is enorm en ze hebben ook veel geld. Ze zeggen: “Goed gedaan van dat meisje. Ze is zeer sluw.” Een moeder zegt tegen haar dochter: “Slaap jij maar verder, zie wat de anderen al gedaan hebben.” Ze slaat zelfs hard op haar rug. Ze zegt: “Kijk, de dochter van anderen is ermee weg. Jij slaapt nog steeds. Jij zult nooit het huis uit gaan.” En wat betekent thuis blijven dan? Wat een lelijk woord voor een moslim. Thuis blijven. Alle moslims zitten toch thuis. Wat is er thuis? Huizen zijn gezegend. Ze worden vermeld in de Koran. Was Maria (as) het huis niet uit gegaan voor het welbehagen van Allah? Maria (as) was niet getrouwd, ze was ongehuwd. Is ze dan thuis gebleven? Dat is een lelijke uitspraak. Die uitspraak wordt gedaan uit onwetendheid en gebruikt om sommige jonge meisjes onder druk te zetten zodat ze onmiddellijk, enkel uit economische motieven, eerloos, alsof ze zichzelf verkopen, enkel voor de belangen, zich gaan willen redden. “Kijk, je bent al zo oud geworden en niet getrouwd. Daar is meneer Hüsnü” of wie het ook is, “trouw onmiddellijk met hem.” En naarmate ze ouder worden, hebben ze steeds minder keuzemogelijkheden. Eerst wachten ze op een prins met een wit paard. Op hun 17-18 jaar bijvoorbeeld. Met een mond als een inktpot, een neus. Hij gaat in zijn witte auto stappen, hij gaat er in een keer uitspringen, met een chique beweging. Hij gaat meteen knielen voor haar, haar de roos presenteren, smeken. Eerst denken ze er zo over. Een prachtig huis met uitzicht op de zee. Voor het huis staan er allerlei jeeps, dit en dat. Hun zomer- en winterverblijf zijn apart. Naarmate ze ouder worden, verlaagt de kwaliteit van hun keuzemogelijkheden. “Nja,” zegt ze, “het is ook goed als hij geen huis heeft. Het is ook goed als hij een auto, dit of dat niet heeft. Hij hoeft niet knap te zijn. Dat hoeft ook niet”. Uiteindelijk zegt haar familie: “het is goed, wie het ook is”. Dus “als hij maar op twee benen stapt, het is al genoeg dat ze trouwt.” En zij trouwt met haar ogen dicht. Ze zegt dat: “ik ben getrouwd omdat het logisch was. Dus niet uit liefde, maar uit logica.” Wat ze met liefde bedoelt, is: liefde voor geld, voor knapheid en voor belangen, dat beschouwt ze als liefde. Weet je wanneer haar liefde op is? Wanneer de auto verdwenen is, het huis weg is, is de liefde ook verdwenen. Of er bestaan jongeren die plotseling ziek worden. Zijn knapheid verdwijnt ineens. Hij ziet er helemaal anders uit. Haar liefde verdwijnt ineens. Maar ze geeft daar een valse uitleg aan. Eerst zegt ze dat ze verliefd is, maar daarna zegt ze: “Allah heeft mijn hart een gevoel gegeven. Ik heb over Gabriel (as) gedroomd en hij heeft mij gezegd dat ik dit huwelijk meteen moest eindigen. Ik ben daardoor beïnvloed.” Daar misbruikt ze weer de religie en verlaat ze hem zogezegd met een heilig doel. Mensen doen onoprecht aan ondenkbare bedriegerijen zoals deze en ze doen volop aan afgoderij. Maar ik heb het hier niet over de oprechten, over de mensen met goede bedoelingen.
PRESENTATRICE: InshaAllah meneer. Hoe moet het huwelijk dan in onze religie zijn volgens u?
ADNAN OKTAR: Naar het model van onze Profeet (saas), dat was het mooiste model. Bijvoorbeeld Aisha (as) was zeer jong. Onze Profeet, de Boodschapper van Allah (saas) was 60 jaar. Hij heeft voor onze Profeet (saas) gekozen om in het Hiernamaals zijn vriendin te zijn, voor het welbehagen van Allah, om vrienden te zijn voor de jihad. Ook zijn andere echtgenotes waren grotendeels jong. Sommigen 18 jaar, sommigen jonger, sommigen ouder. En onze Profeet (saas) was iemand die zelfs niet thuis kwam. Hij was steeds op jihad, de waarheid aan het verkondigen, steeds aan het strijden en hij was 60 jaar. Denk na. Kijk naar het leven van onze Profeet (saas). Ze trouwden oprecht en enkel voor het welbehagen van Allah. Met als doel het Hiernamaals, dus het welbehagen van Allah. Want het aardse leven is snel voorbij. Zelfs de mooiste vrouw van 20 jaar, krijgt op haar 40ste gerimpelde handen en een gerimpeld gezicht. Iedereen weet hoe een vrouw van 40 jaar die een kind gebaard heeft, eruit ziet. Kijk, ze is 20 jaar, twee maal 10 jaar gaan in een ogenblik voorbij. Het gaat voorbij in twee maal tien jaar. In het graf veranderen zelfs de mooiste ogen in gel. Haar mond zwelt op, er beginnen belletjes uit te komen in het graf. Haar baarmoeder wordt eruit geworpen, door de druk van het gas. Waar is die mooiste vrouw van de wereld, de koningin der koninginnen? Al het afval van haar lichaam wordt van overal uitgescheid door de druk en dat gebeurt zeer snel onder de grond. Had ze daarvoor geleefd, is dit alles? Waar zien die huizen en paleizen gebleven? De auto en het huis zijn daar buiten aan het wachten. Maar de eervolle ligt daar onder de grond. Zij is bezig met belletjes te produceren uit haar mond en neus, onder de pikzwarte, donkere grond. Jij was toch de knapste, de mooiste op aarde? Of niet? Jouw verlangens, wensen, belangen, huis, auto, knapheid en schoonheid waren toch belangrijker dan het welbehagen van Allah? Allah heeft je schoonheid ontnomen. De auto en het huis zijn daar buiten gebleven. Of niet? Je bent op je eentje en alleen teruggekeerd tot Allah. Hoe ga je dat dan verklaren? Allah zegt: “Dan zal hun antwoord niet anders zijn dan dat zij zeggen: "Bij God, onze Heer; wij waren geen afgodendienaren.”” Allah zal hen vragen: “waarom streefde jij niet voor Mijn welbehagen?” Want de belangrijkste onderwerp op aarde is de liefde voor Allah. Een mens heeft één lief en dat is Allah. Hij heeft één lief en hij doet alles volgens dat. Zij nemen hun echtgenoot tot lief. Hun handelingen zijn gericht om hen te behagen. Een gelovige handelt enkel om Allah te behagen en stelt zich tegen de andere moslims op volgens dit principe. Bijvoorbeeld de echtgenotes van onze Waardige Profeet (saas) hielden van hem, ze hielden van hem voor het welbehagen van Allah. Dat ze hem tevreden stelden, was voor het welbehagen van Allah. Alles wat ze deden, was voor het welbehagen van Allah, niet voor hun eigen verlangens en wensen.
