Ramazan 2014, 11. Gün

A9'u izlemek için Uydunuzu Nasıl Ayarlayacaksınız?

İnsanlara yanağını çevirip (büyüklenme) ve böbürlenmiş olarak yeryüzünde yürüme. Çünkü Allah, büyüklük taslayıp böbürleneni sevmez. (Lokman Suresi, 18)

"Allah Teala hazretleri, bana: Mütevazi olun, öyle ki, kimse kimseye zulmetmesin, kimse kimseye karşı böbürlenmesin." (Iyaz Ibnu Himar r.a.: Ebu Davud, Edeb 48, Kütüb-i Sitte, 16. Cilt , sf. 360)

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) kendisini övüyordu. Güzel yönlerini anlatıyordu. “Ben kibir yapmıyorum. Gerçeği söylüyorum” diyordu.  Ve kendini uzun uzun övüyordu Resulullah (s.a.v.) Bu bir gerçekti. İnsanda gerçekten güzel bir vasıf varsa onu söyler. Mesela güzel bir insan“ben güzelim” der. Çok hoş bir şey bu. Ben mücahidim diyebilir, cehd ediyorsa onu da söyler. Akıllıysa akıllıdır, görülüyordur aklı. “Akıllıyım” der, Allah’a hamd eder. “Allah nimetini kulunun üstünde görmek ister” diyor Allah. Nimete şükür için; “Rabbinin nimetini durmaksızın anlat.” (Duha Suresi, 11) diyor Allah ayette. Kuran ayeti var. Ama övünüp kibirli olursa yasaktır o. Ondan dolayı bir enaniyet, büyüklük hissi oluşursa, Müslümanların üstünde görürse, insanların üstünde kendini görürse yani üzerine bir kibir gelirse. Ama mazlum mütevazi, güzel bir insanın övünmesi nimeti izhardır. Ve ibadettir. Allah’ın emrini yerine getirmektir. Allah ne diyor ayette; “Rabbinin nimetini durmaksızın anlat.” (Duha Suresi, 11) (A9 TV; 22 Mayıs 2012)

Müslümanlar öfkelerini tutup yenerler.

Şükür hem büyük bir ibadettir, hem de insanı "azgınlaşmaktan" korur

Allah herşeyi bir amaç ve hikmetle yarattığı gibi, insana verdiği nimetleri de bir amaç üzerine yaratmıştır. İnsana verilen herşey; hayat, iman, rızıklar, sağlık, göz, kulak tüm bunlar, insanın Allah'a şükretmesi için birer nimettir.

Bir insan üzerindeki gaflet perdesini kaldırır da, etrafını şuurlu bir biçimde gözlerse, hoşuna giden herşeyin Allah'tan gelen bir nimet olduğunu görebilir. Yediği tüm besinler, soluduğu temiz hava, etrafındaki güzellikler, tüm bunları görmesini sağlayan gözü, herşey, ama herşey Allah'tan bir nimettir. Öyle ki, bu nimetler sayılamayacak kadar çokturlar. Bu gerçek Kuran'da şöyle bildirilmektedir:

Eğer Allah'ın nimetini saymaya kalkışacak olursanız, onu bir genelleme yaparak bile sayamazsınız. Gerçekten Allah, bağışlayandır, esirgeyendir. (Nahl Suresi, 18)

Ve kuşkusuz tüm bu nimetlerin de bir amacı vardır. Tüm bunlar, insanlar nefislerinin dilediği gibi kullansın, sorumsuzca ve şımarıkça tüketsin, talan etsin diye yaratılmamışlardır. Aksine, nimetin verilmesindeki amaç, o nimeti kullanan kişiyi Allah'a yöneltmektir. Çünkü verilen herşey, karşılığında şükrü gerektirir. En büyük ve en güzel nimetleri hiç durmaksızın insanlara veren Allah'a ise, en fazla ve en samimi şükrü yapmak gerekir.

Şükür hem büyük bir ibadettir, hem de insanı "azgınlaşmaktan" korur. Çünkü insanın nefsinde, zenginlik ya da güç bulduğunda zalimleşmeye, zorbalaşmaya, vicdansızlaşmaya karşı bir eğilim vardır. Zenginleşir, güzel imkanlara kavuşursa, acizliğini unutmaya ve kibirlenmeye başlar. Şükür, işte bu "azgınlaşmayı" engeller. Şükreden insan bilir ki eline geçen her nimeti kendisine veren Allah'tır. Bu nimeti de, Allah'ın yolunda, Rabbimiz'in istediği biçimde kullanmakla yükümlüdür. Kendilerine büyük makam, büyük mülk ve hakimiyet verilen Hz. Davud, Hz. Süleyman gibi peygamberlerin tevazu ve olgunluklarının anahtarı budur. Kendisine verilen mülk nedeniyle azgınlaşan Karun'un da asıl sorunu, şükretmeyi bilmemesidir.

Eğer mümin, kendisine verilen nimetlerden dolayı azgınlaşmayacağını, kibirlenip şımarmayacağını yaptığı şükürle Allah'a gösterirse, Allah da ona daha fazla nimet verir. Allah'ın Kuran'da verdiği "Andolsun, eğer şükrederseniz gerçekten size artırırım ve andolsun, eğer nankörlük ederseniz, şüphesiz, Benim azabım pek şiddetlidir" (İbrahim Suresi, 7) hükmü, bunu ifade etmektedir.

Şükür, yalnızca Allah'a söz ile hamd etmekle değil, Rabbimiz'in verdiği tüm nimetleri Hak yolunda kullanmakla olur. Mümin, kendisine verilen herşeyi, en hayırlı şekilde kullanmakla yükümlüdür. En başta da, Allah'ın kendisine verdiği bedeni O'nun rızası için, O'nun yolunda fikri mücadele yürütmek için kullanacaktır. Kuran'da, Allah'ın nimetlerine şükretmenin, O'nun nimetlerini başkalarına anlatmakla, yani din ahlakını tebliğ etmekle olacağı şöyle ifade edilir:

Elbette Rabbin sana verecek, böylece sen hoşnut kalacaksın. Bir yetim iken, seni bulup da barındırmadı mı? Ve seni yol bilmez iken, 'doğru yola yöneltip iletmedi mi? Bir yoksul iken seni bulup zengin etmedi mi? Öyleyse, sakın yetimi üzüp-kahretme. İsteyip-dileneni azarlayıp-çıkışma. Rabbinin nimetini durmaksızın anlat. (Duha Suresi, 5-11)

Said Nursi Ahir Zaman’da Alem-i İslam'ın bayraktarlığını Türk milletinin yapacağını söylemiştir

Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri, Müslüman Türk Milletinin manevi şahsiyetine olan inancını eserlerinde birçok kez vurgulamıştır. Necmeddin Şahiner “Bilinmeyen Taraflarıyla Bediüzzaman Said Nursi” isimli kitabında Bediüzzaman Said Nursi’nin Müslüman Türk Milletine olan bu inancını yine Bediüzzaman’ın kendi sözleriyle şöyle aktarmıştır:

“Allahü Zülcelal Hazretleri, Kuran-ı Kerim’de “ÖYLE BİR KAVİM GÖNDERECEĞİM Kİ ONLAR ALLAH’I, ALLAH DA ONLARI SEVER” buyurmuştur (Maide Suresi, 54). Ben de bu beyan-ı İlahi karşısında düşündüm. BU KAVMİN BİN YILDANBERİ ALEM-I İSLAM’IN BAYRAKTARLIĞINI YAPAN TÜRK MİLLETİ OLDUĞUNU ANLADIM.” (Necmeddin Şahiner, Bilinmeyen Taraflarıyla Bediüzzaman Said Nursi, s. 233-234.)

Dolayısıyla Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri’nin dikkat çektiği Maide Suresi’nin 54. ayeti, Türk kavminden çıkacak olan ve Ahir zamanın en büyük kutbu olan Hz. Mehdi (a.s.)’a ve Allah'a ve Peygamberimiz (s.a.v.)’e saygı ve sevgiyle bağlı olan halis talebelerine de işaret etmektedir. Ayette Allah;

“Ey iman edenler, içinizden kim dininden geri döner (irtidat eder)se, Allah (yerine) kendisinin onları sevdiği, onların da kendisini sevdiği mü'minlere karşı alçak gönüllü, kafirlere karşı ise 'güçlü ve onurlu,' Allah yolunda cehd eden (çaba harcayan) ve kınayıcının kınamasından korkmayan bir topluluk getirir. Bu, Allah'ın bir fazlıdır, onu dilediğine verir. Allah (rahmetiyle) geniş olandır, bilendir.” (Maide Suresi, 54) şeklinde bildirmektedir.

Görüldüğü gibi Allah, din ahlakının ve Peygamberimiz (s.a.v.)’in sünneti seniyyesinin terk edildiği bir döneme dikkat çekmektedir. İçinde yaşadığımız Ahir Zaman tam olarak bu durumun yaşandığı bir dönemdir. Özellikle bu yüzyılda insanlar din ahlakından, Peygamberimiz (s.a.v.)’in sünnetlerinden uzaklaşmışlar ve imanen zaafiyet içine girmişlerdir. Dolayısıyla da Kuran ahlakının yayılması görevini üstlenen müslümanların sayısı çok azalmıştır. İşte böyle bir dönemde Allah, samimi dindar olmaları ve hamiyetlerinden dolayı toplum tarafından kınanan ve yerilen, İslam dinine sıkısıkıya bağlı, çok dirayetli, Allah'a kalben teslim olmuş, İslam ahlakının dünya üzerinde hakim olması görevini yerine getirme azmine tam sahip, Allah’ın sevdiği bir topluluk getireceğini açık bir şekilde ifade etmektedir.

Darwin'in seyahati sonrasında önemli bilimsel(!) buluşunu yaptığı iddiası bir aldatmacadır

Darwinistler, Darwin’in Beagle gemisi ile yaptığı yolculuk sonrasında muhteşem keşifler yaptığını ve evrim fikrini bu şekilde geliştirdiğini zannediyor olabilir.

Oysa Darwin’in Beagle gemisinde yaptığı şudur: Darwin, sarhoş tayfalarla birlikte aylarca süren gemi yolculuğunda naralar atarak bir maceraya gitmiştir. Orada çiçek böcek toplamış, onlara bakma zahmetinde bile bulunmamış, onları da bir kenara atmıştır. (Kendi otobiyografisinde bunu okumak mümkündür). İnsanların bilimsel araştırma zannettikleri şey, Darwin’in denizci tayfalarıyla şarap içip sarhoş olduğu bir gemi seyahatinden ibarettir. Daha sonra Darwin, mason olan dedesinin sapkın fikirlerini büyük bir buluşmuş gibi ortaya atmış ve kitleleri bir pagan dinine sürüklemiştir.

Ne bu seyahatte, ne de sonrasında Darwin’in elinde bilimsel hiçbir bulgu ve delil yoktur. O yalnızca, mason dedesi Erasmus Darwin’den miras kalan bir sapkınlığı devam ettirme peşindedir. Darwin, hücrenin o dönemde içi su dolu bir baloncuk olduğunu zannetmektedir. Genetik biliminden haberi yoktur. Elektron mikroskobunu tanımaz bile. Tek bildiği şey vardır, iddiasının doğru çıkabilmesi için ara fosil gerektiği. Fakat böyle bir şeyin yeryüzünde bulunmadığını da bilmektedir. O yüzden “gelecek nesillerin” bu bulunamayan hayali ara formları bulacaklarını, AKSİ TAKDİRDE TEORİSİNİN ÇÖKMÜŞ OLACAĞINI açıkça söylemiştir. Darwin’in bu sözleri şöyledir:

Eğer gerçekten türler öbür türlerden yavaş gelişmelerle türemişse, NEDEN SAYISIZ ARA GEÇİŞ FORMUNA RASTLAMIYORUZ? Neden bütün doğa bir KARMAŞA HALİNDE DEĞİL DE, TAM OLARAK TANIMLANMIŞ VE YERLİ YERİNDE? Sayısız ara geçiş formu olmalı, fakat niçin yeryüzünün sayılamayacak kadar çok katmanında GÖMÜLÜ OLARAK BULAMIYORUZ?.. Niçin her jeolojik yapı ve her tabaka BÖYLE BAĞLANTILARLA DOLU DEĞİL? Jeoloji iyi derecelendirilmiş bir süreç ortaya çıkarmamaktadır ve belki de BU BENİM TEORİME KARŞI İLERİ SÜRÜLECEK EN BÜYÜK İTİRAZ OLACAKTIR. (Charles Darwin, The Origin of Species, s. 172, 280)

Şu anda, tam da Darwin’in itiraf ettiği gibi, ARA FOSİL DİYE BİR ŞEY YOKTUR.

Darwinistler şok içindedirler. Darwin’in kehaneti doğru çıkmıştır. Bunun üstüne üstlük de, gelişen bilim doğal seleksiyonun evrimleştirici gücü olmadığını, canlıların genetik yapılarının olağanüstü derecede kompleks olduğunu, bu mükemmel yapıya hiçbir şekilde rastgele bir müdahalenin yapılamayacağını ve yeni bir genetik bilgi eklenemeyeceğini ve canlılığın cansız maddelerden asla meydana gelemeyeceğini de ortaya çıkarmıştır. Bunlar Darwin’in hiç bilmedikleridir. Ayrıca ve belki de fosil kayıtlarının ardından Darwinistlerin başlarına en büyük yıkım, TEK BİR PROTEİNİ OLUŞTURAMADIKLARINDA gelmiştir. Laboratuvarda oluşturamadıkları proteinin –yani hücrenin temel yapı taşının– bilinçsiz bir ortamda TESADÜFEN MEYDANA GELMESİ İMKANSIZDIR. İşte tüm bu gerçekler Darwinizm’in çöküşü olmuştur.

Göç mucizesi

Mustafa Kemal Atatürk Müslüman devletlere ve Türk İslam Birliği'nin kurulmasına çok önem vermiş ve bu birliğin kurulması için önemli girişimlerde bulunmuştur

Suudi Arabistan Kralı Abdülaziz İbn Suud’un Oğlu Emir Faysal Ve Mustafa Kemal Tarafından İmzalanan Türk Ve Arap Hükümetleri Arasındaki Gizli Antlaşmadan Bazı Maddeler

Müslümanlar İttihad-ı İslam’ı istediklerinde zulümler biter.