Quranda möminin öz hirsini cilovlaması əsəbin səbəb ola biləcəyi müxtəlif xəta və zərərlərdən qorunmaq baxımından ideal bir davranış kimi göstərilir:
«Onlar bolluqda da, qıtlıqda da xərcləyər, qəzəblərini udar, insanların günahlarından keçərlər. Allah yaxşılıq edənləri sevər» (Ali-İmran surəsi, 134).
Bəzən insanın əsəbiləşməsi yaradılışdan gələn bir davranış olsa da, ayədə möminin həmin davranışı davam etdirməməsinin, onu cilovlamasının vacib olduğu göstərilir. Çünki qəzəb insanın əqli funksiyalarını pərdələyən, hadisələri sağlam şəkildə qiymətləndirib doğru qərar qəbul etməsinə mane olan amildir. Belə olan halda, insanın Allah'ın hökmlərinə lazımi şəkildə əməl etməsi də təhlükə qarşısında qalır. Həqiqətdən və ədalətdən uzaqlaşma Quranda qəzəbin səbəb olduğu zərərlərindən biri kimi göstərilir. Çünki qəzəbin ağılı örtməsi nəticəsində edilən dəyərləndirmələrvə verilən qərarlar emosional olur ki, bu da Qurana uyğun olan ədalətli nəticəni vermir.
İnsanlara, xüsusən də, möminlərə qarşıbəzi şəxsi məsələlərə görəduyulan qəzəb dərhal aradan qaldırılmalı, şəfqət və mərhəmət hissi əsas götürülməlidir. Qəzəblənən insan haqsızdırsa onun əsəbiləşməyə onsuz da heç bir haqqı yoxdur. Beləliklə, özünün haqsız olduğunu qəbul edib səhvini düzəltməlidir. Əgər haqlıdırsa, yenə də hirsini cilovlamalı və ayənin bildirdiyi kimi, qarşı tərəfi bağışlamalıdır.
İndiyə qədər bəhs etdiklərimiz gündəlik həyatda möminlərin başına gələ biləcək hallardandır. Bunlardan başqa, yerli-yersiz əsəbiləşib qəzəblənən insanlar da vardır ki, onlar təvəkkül, insanların və hadisələrin tamamilə Allah'ın nəzarətində olması kimi əsas məsələləri lazımi qədər dərk edə bilməmişlər. İman zəifliyindən irəli gələn bu qüsurlar onların ruhunda əsəbilik kimi əks olunmuşdur. Onlar daim əsəbi vəziyyətdə olduqlarına görə hirslərini cilovlamaqda acizdirlər. Buna görə də, onlar, əvvəlcə, iman zəifliyi problemini həll etməli və imanlarını gücləndirməlidirlər.
Digər tərəfdən, mömin insanın İslam dininə duyduğu sevgidən irəli gələn əsəbiliyini də başqaları ilə qarışdırmamaq lazımdır. Möminlərə qarşı bir haqsızlıq və zülm edildiyi zaman, Allah'a, dinə, müsəlmanlara qarşı hər hansı bir təhqir olduğu halda möminin bunlara qəzəblənməsi onun imanından irəli gələn haqlı və doğru bir davranışdır. Bu qəzəb möminlərin mübarizə şövqünü artıran və onları bu mübarizəyə daha da həvəsləndirən rəhmani bir duyğudur.
