Allah’ın insanlara haqq kitablarda vəhy etdiyi sistem - demokratiya
ucgen

Allah’ın insanlara haqq kitablarda vəhy etdiyi sistem - demokratiya

1061
İnsan həyatının çox mühüm hissəsi olan vəhəyat keyfiyyətini yüksəldən azadlıq ancaq demokratiya anlayışının hakim olması ilə mümkündür.Çünki demokratiya bütün insanların sosial ədalət, bərabərlik, haqq və azadlığa sahib olduğu idarəetmə formasıdır. Demokratiya peyğəmbərlər vasitəsilə uca Allah’ın qullarına haqq kitablarda vəhy etdiyi bir nemətdir. Bütün haqq kitablarda azadlıq, sevgi, mərhəmət, ədalət, hər kəsin sərbəst yaşayacağı, sərbəst fikirlərini dilə gətirə biləcəyi sülh içində yaşanan bir mühit əmr edilmişdir. Bu səbəbdən, demokratiyanın ilk yarandığı yer kimi qəbul edilən qədim yunan torpaqları və ya müasir dövrdə demokratiyanın mərkəzi olaraq qəbul edilən Avropa ölkələri demokratiyanı haqq dinlərdən öyrəniblər. Lakin demokratiyanın ən inkişaf etmiş forması İslam əxlaqının bütün dünyaya hakim olması ilə yaşanacaq.
 
İslam əxlaqını tanımayan və ya yeni tanış olan bəzi insanlar İslamı yanlış mənbələrdən öyrəndikləri üçün yanlış ön mühakimələrə və fikirlərə sahib olurlar. Bu insanlar heç bir doğruluğu olmadığı halda, İslamınazadlıqlarına mane olacağına, sənət və elmə zərər vuracağına inanırlar.Halbuki, İslam insanlara ibadət, fikir və söz azadlığı təmin edən, onların hər cür haqqını himayə altın alan və insanlara gerçək azadlıq verən bir dindir. Quranda bildirilən “Əgər səni yalançı hesab etsələr, de: “Mənim əməlim mənə, sizin əməliniz isə sizə aiddir. Siz mənim etdiyim əməldən uzaqsınız, mən də sizin etdiyiniz əməllərdən uzağam” (Yunis surəsi, 41) ayəsi uca Allah’ın qullarına demokratiyani əmr etdiyi ayələrdən biridir. Bu ayədə heç kimə təzyiq edilməməsinin, hər kəsin fikir və inanc azadlığına sahib olmasının əhəmiyyəti çox açıq ifadə olunmuşdur.
 
Demokratiyanın hər şərti ancaq İslam əxlaqının yaşanması ilə tətbiq oluna bilər.
 
1. Sosial ədalət: uca Allah sosial ədaləti əmr edir.
 
Əsl demokratik sistemdə sosial ədalət demokratiyanın əsas prinsiplərindən biridir. İnsanlar sosial ədaləti hz. İbrahim (ə.s) və hz. Nuhdan (ə.s) öyrəniblər. Dini mənbələrə görə, hz. Nuh (ə.s) tufandan sonra gəmi quruya çıxanda çox az qalan noxud, mərcimək, üzüm, əncir, bulğur kimi ərzaqların hamısını qarışdırıb bişirmiş və aşura hazırlamışdır. Sonra gəmidə olan hərkəslə birlikdə hazırladığı yeməyi yemişdir. Bu sosial ədalətdir. Çünki hər kəsə bərabərlik, köməksevərlik və paylaşmağı öyrədir və insanlara yemək verməyin önəmini xatırladır: “Elçilərimiz mələklər İbrahimə müjdə gətirdilər və: “Salam!” –dedilər. O da: “Salam!” – dedi və dərhal gedib qızardılmış bir buzov gətirdi. (Hud surəsi, 69) ayəsində xəbər verildiyi kimi, hz. İbrahim (ə.s) qonaqları gələndə dərhal bir buzov kəsib bişirmiş və qonaqlara təqdim etmişdir. Hz. İbrahimin (ə.s) heç tanımadığı insanlara yemək təqdim etməsi iləuca Allah yemək ikram etməyin gözəl davranış olduğunu, həmçinin mümkün olduqca yoxsullara da yemək hədiyyə etməyin əhəmiyyətini hikmətli bir örnəklə bildirmiş və sosial ədalətə diqqət çəkmişdir.
 
2- Bərabərlik: uca Allah irqlərin bir-birinə üstün olmadığını Quranda bildirmişdir.
 
Rəbbimiz bir Quran ayəsində xəbər verdiyi kimi üstünlüyün təqvaya görə olacağını bildirmişdir. Ayədə belə buyurulur:
 

Ey insanlar! Biz sizikişi və qadından yaratdıq. Sonra bir-birinizi tanıyasınız deyə, sizi xalqlara və qəbilələrə ayırdıq. Şübhəsiz ki, Allah yanında ən hörmətli olanınız Ondan ən çox qorxanınızdır. Həqiqətən, Allah biləndir, xəbərdardır. (Hücurat surəsi, 13)

 
Uca Allah’ın əmr etdiyi bu həqiqəti Peyğəmbərimiz (s.ə.v) isə hədislərində belə buyurmuşdur:
 

“Ey insanlar! Hamınız Adəmin övladlarısınız. Adəm isə torpaqdan yaradılmışdır. İnsanlar mütləq və mütləq irqləri ilə öyünmək duyğusunu tərk etməlidirlər! (Sünen-i Ebu Davud, 4/331)

 
Peyğəmbərimiz (s.ə.v) vida xütbəsində isə müsəlmanlara belə müraciət etmişdir:
 
Nəsillərlə öyünülməz. Ərəblər ərəb olduqlarına, əcəmlər (ərəb olmayanlar) əcəm olduqlarına görə üstün olmazlar. Çünki Allah qatında  ən uca olanınız ona qarşı gəlməkdən ən çox çəkinənizdir (ən təqvalınızdır)”. (www.enfal.de/veda.htm)
 
3 - Ədalət: uca Allah ədaləti əmr edir
 
Allah Quranda möminlərə: “...Ey iman gətirənlər! (Şahidliyiniz) özünüzün və ya valideynlərin, ya da yaxın qohumların əleyhinə olsa belə, Allah şahidləri kimi ədaləti qoruyun. (Əleyhinə şahidlik dəcəyiniz şəxslərin) varlı və ya kasıb olmasından asılı olmayaraq, Allah onların hər ikisinə daha yaxındır. Hissiyyata qapılıb haqdan uzaqlaşmayın! Əgər siz (cəfəngiyat) danışsanız və ya (həqiqəti deməkdən) boyun qaçırsanız, bilin ki, Allah nə etdiklərinizdən xəbərdardır.(Nisa surəsi, 135), - deyə buyurmuşdur. Peyğəmbərimiz hz. Muhəmmədin həm müsəlmanlar arasında verdiyi hökmlər, həm digər din, dil, irq və qövmlərdən olan insanlara qarşı ədalətli və şəfqətli mövqeyi, həm də Allah’ın ayəsində bildirdiyi kimi zəngin, yoxsul ayırd etmədən hərkəsə bərabər davranması demokratiya anlayışına gözəl nümunədir.
 
Allah bir ayəsində belə buyurur:
 

Onlar yalana həvəslə qulaq asanlar və daima haram yeyənlərdir. Əgər onlar yanına gəlsələr, aralarında hökm ver və ya onlardan üz çevir. Əgər onlardan üz çevirsən, sənə heç bir şeylə zərər verə bilməzlər. Əgər onların arasında hökm verməli olsan, ədalətlə hökm ver. Şübhəsiz ki, Allah ədalətli olanları sevir. (Maidə surəsi, 42)

 
Peyğəmbərimiz (s.ə.v) bu ayənin hökmünə uyğun olaraq sözə baxmayan qövmün içində belə, Allah’ın əmrini yerinə yetirmiş və heç vaxt ədalətdən güzəştə getməmişdir. Daima ayədə bildirildiyi kimi: “Rəbbim ədalətli olmağı əmr etdi...” (Əraf surəsi, 29) - deyərək hər dövrdə bütün insanlara nümunə olmuşdur.
 
Demokratiya yalnız Allah’ın əmr etdiyi əxlaq anlayışının yaşanması ilə mümkündür
 
Göründüyü kimi, İslamın əsasında düşüncə, inanc və söz azadlığı vardır. Bəzi insanlar demokratiyanın insanlıq tarixinə qədim Yunanıstanla girdiyini zənn edirlər. Halbuki, insanlara demokratiyanı öyrədən Allah’dır. Hz. Adəmdən (ə.s) indiyə qədər bütün peyğəmbərlər azadlığın, azad düşüncənin, fikirlərə hörmətin əsl təmsilçiləridirlər. Demokratiya deyiləndə insanların ağlına gələn azadlıq, ədalət, heç kimə təzyiq edilməməsi, hər insanın birinci dərəcəli vətəndaş olması, insanlara hörmətlə yanaşılması, etibar edilməsi, insanların fikirlərinə görə mühakimə olunmaması kimi bütün anlayışların əsası din əxlaqında mövcuddur. İnsanlar bunları tarix boyu Allah’ın endirdiyi haqq dinlər vasitəsilə  öyrənmişlər və ən gözəl örnəklərinə də haqq dinlərin yaşandığı dövrlərdə şahid olmuşlar.
 
İnsanlara düşüncələrəinə görə zülm edildiyi, fərqli ideologiyalara sahib olanların əzildiyi, fərqli din mənsublarının təhqir olunduğu, alçaldıldığı, sənətin, elmin, incəsənətim öldüyü, insanların həyat sevinclərini itirib robota çevrildikləri, kitab yandırmalarının, cinayətlərin, qətl və soyqırımların yaşandığı dövrlərə baxanda isə ya dinsiz, ateist ideologiyaların, ya da din əxlaqını özündən uzaqlaşdıraraq radikal bir zehniyyətlə yanlış şəkildə izah edənlərin təsirini görürük.
 
Uca Allah’ın haqq dini Allah’ın əmr etdiyi şəkli ilə yaşandıqda insanların həsrətini çəkdikləri gerçək ədalət, demokratiya, hörmət və sevgi yaşanır. Allah’ın izni ilə çox yaxında demokratiya, qardaşlıq, sevgi, dostluq, sülh tarixdə tayı-bərabəri görünməmiş bir şəkildə bütün dünyaya hakim olacaq, insanlar imanın sevincini, bərəkətini yaşayacaqlar. Ayələrin işarələrindən, Peyğəmbərimizin hədislərindən və böyük İslam alimlərinin sözlərindən açıq-aşkar göründüyü kimi, yaşadığımız dövr axırzamandır. Axırzamanın çətin, sıxıntılı günləri hz. İsanın (ə.s) və hz. Mehdinin (ə.s) vəsiləsi ilə bu yüzillikdə sona çatacaq, dünya yeni aydın, işıqlı dövrə girəcək. Allah’ın varlığını və birliyini ən gözəl və hikmətli şəkildə izah etmək və insanlara Qurandakı və Əsri-səadət dövründəki İslamı tanıtmaq üçün yaxın gələcəkdə qovuşacağımız aydın günlər üçün çox əhəmiyyətli bir zəmin  hazırlanır. Allah’ın bu yazını gözəlliklərə vəsilə etməsini və insanların Allah’ın dininə dəstə-dəstə girdiklərini gördüyümüz günlərin tez bir zamanda gəlməsini ümid edirik. Allah’ın bu müjdəsi Quranda belə xəbər verilir:
 

Allah’ın köməyi və qələbə gəldiyi zaman, insanların dəstə-dəstə Alah’ın dininə girdiklərini gördükdə həmd ilə Rəbbini təriflə və Ondan bağışlanma dilə. Həqiqətən, O, tövbələri qəbul edəndir. (Nəsr surəsi, 1-3)

 
Digər bütün peyğəmbərlər kimi hz. Muhəmmədin (s.ə.v.) peyğəmbərliyi dövründə də demokratiya anlayışına nümunə olan bir çox hadisə yaşanmışdır. Peyğəmbərimizin (s.ə.v.)  yaşadığı ərazidə müxtəlif din, dil, irq və qəbilədən olan insan birlikdə yaşayırdı. Bu cəmiyyətlərin bir yerdə hüzur və güvən içində yaşamaları və aralarına nifaq toxumu səpməyə çalışanlara mane olmaq çox çətin idi. Ən kiçik bir sözdən və ya hərəkətdən dərhal bir qrup digərinə qarşı qəzəblənib hücum edə bilirdi. Lakin Peyğəmbərimizin (s.ə.v) demokratiya anlayışı, ədalətlə hökm etməsi müsəlmanlar üçün olduğu qədər bu cəmiyyətlər üçün də hüzur və etibar mənbəyi oldu. Əsri-səadət dövründə Ərəbistan yarımadasında xristian, musəvi və ya bütpərəstlər arasında ayrı seçkilik etmədən hərkəsə ədalətlə davranılmışdır. Peyğəmbərimiz (s.ə.v) Allah’ın “dində məcburiyyət yoxdur” (Bəqərə surəsi, 256) ayəsinə uyğun olaraq, hər kəsə haqq din əxlaqını izah etmiş, ancaq seçimlərini etmək mövzusunu da sərbəst buraxmışdır.
 
İslam dinində azadlığa əhəmiyyət verilmiş, heç bir təzyiq edilməmişdir.
 
Hər müsəlman Quran əxlaqının tələbi olaraq insanlara doğru yolu göstərməklə, onları yaxşılığa dəvət etməklə və pislikdən uzaqlaşdırmaqla məsuliyyət daşıyır. Lakin heç vaxt bir insanı özü kimi düşünməyə, özü kimi yaşamağa, özü kimi davranmağa və ya geyinməyə məcbur etməməlidir. Müsəlman doğrunu göstərir, seçimi isə qarşısındakı insana buraxır. Bu, Allah’ın Quranda “Dində məcburiyyət yoxdur” (Bəqərə surəsi, 256) ayəsi ilə bildirdiyi hökmdür.
 
Peyğəmbərimiz (s.ə.v) uca Allah’ın bu əmrinə uyğun olaraq Ərəbistan yarımadasının cənub tərəfindəki xristian nəcran xalqı ilə saziş imzalamışdır. Bu, İslam dininin demokratik sistemdəki düşüncə və inanc azadlığının əsl mənbəyi olduğunu açıq göstərir. Sazişin maddələrindən biri belədir:
 
Nəcranlıların və onlara xidmət edənlərin canları, malları, dinləri, ailələri, kilsələri və sahib olduqları hər şey Allah’ın və Peyğəmbərin himayəsi altına alınacaq. (Majid Khoduri, İslamda Savaş ve Barış, Fener Yayınları, İstanbul, 1998, s. 209-210)
 
Peyğəmbərimizin (s.ə.v) xristian, musəvi və müşrik cəmiyyətlərlə imzaladığı Mədinə vəsiqəsi də İslamdakı demokratiya anlayışının ən gözəl örnəklərindən biridir. Fərqli inanclara sahib olan cəmiyyətlər arasında ədalətin təmin olunması və hər cəmiyyətin mənfəətlərinin qorunması üçün hazırlanan bu vəsiqə sayəsində illərlə düşmənçilik içində yaşayan cəmiyyətlərə sülh gətirilmişdir. Mədinə vəsiqəsinin əsas xüsusiyyətlərindən biri inanc azadlığının təmin edilməsidir. Bu mövzu ilə bağlı maddə belədir.
 
Bəni-Əfv yəhudiləri möminlərlə bərabər eyni ümmətdirlər. Yəhudilərin dinləri özlərinə, müsəlmanların dinləri də özlərinədir. (Muhammed Hamidulllah, İslam Müesseselerine Giriş, Düşünce Yayınları, İstanbul, 1981, s.128)
 
Mədinə vəsiqəsinin 16-cı maddəsində isə: Bizə tabe olan yəhudilər haqsızlığa məruz qalmadan və düşmənləri ilə də köməkləşmədən, kömək və dəstəyimizə haqq qazanacaqlar. (İbn Kesir, El-Bidaye, III/224-225; Hamidullah, El-Vesaik, No:1, s.39-44; Yrd. Doç. Dr. Orhan Atalay, Doğu-Batı Kaynaklarında Birlikte Yaşama, Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı Yayınları, İstanbul, 1999, s.40) - deyə bildirilmişdir.
 
Peyğəmbərimizdən (s.ə.v) sonra da səhabələri Peyğəmbərimizin (s.ə.v) sazişə əlavə etdiyi bu hökmə sadiq qalıblar və eyni hökmü Bərbəri, Buddist, Brahman və başqa inanclardan olan insanlar üçün də tətbiq ediblər. (Muhammed Hamidulllah, İslam Müesseselerine Giriş, Düşünce Yayınları, İstanbul, 1981, s.162-163)
PAYLAŞIN
logo
logo
logo
logo
logo