Miljoenen kinderen gedwongen tot kinderarbeid
Terwijl hun leeftijdgenoten in klaslokalen zitten, zijn zij aan het werk…
Terwijl hun leeftijdgenoten op het schoolplein spelen, zijn zij aan het werk…
Ze zijn aan het werk terwijl ze eigenlijk bij hun moeders en vaders moeten zijn…
Sommigen proberen een auto te repareren, sommigen ingraveren meubels ,en anderen proberen te verkopen. Er zijn er zelfs bij die in velden werken met een schoffel in hun hand, en sommigen zijn zelfs gedwongen om in mijnen te werken.
De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) zegt dat er 168 miljoen kinderen kinderarbeid verrichten, waarvan 85 miljoen gevaarlijk werk doen. Azië en het Stille Oceaangebied, en het zuiden van de Sahara in Afrika heeft het hoogste aantal kinderen die werken. De sector waar de meeste kinderen aan het werk zijn is de landbouw. (1)
Kinderarbeid is niet alleen een probleem van de onderontwikkelde landen zoals vele mensen denken. Er is zelfs kinderarbeid in de VS en Europa. Echter, meestal zijn deze kinderen verantwoordelijk voor triviale taken in het familiebedrijf die hun ouders voor een tijdelijke periode helpen. Ze hebben meestal een eenvoudige baan om wat zakgeld te verdienen gedurende hun vakantie. Experts denken dat zulke banen positief bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen, en waarbij ze verscheidene vaardigheden en ervaringen ontwikkelen.
Echter, dit is niet het geval voor kinderen die in naaiateliers, op het veld, of in mijnen werken om in hun levensonderhoud en die van hun familie te voorzien. Integendeel, zo’n omgeving weerhoudt kinderen ervan om een leven te leiden die ze verdienen; te beantwoorden aan de vereisten die geheel niet geschikt voor hen is, en hen het plezier van hun jeugdjaren ontneemt en naar school te gaan. Deze leefomstandigheden ondermijnen volgens experts het potentieel van de kinderen, en schaden hun fysieke en mentale ontwikkeling. Deze kinderen groeien op met een gebrek aan genegenheid aangezien ze voor een lange tijd weg van hun ouders zijn; bovendien is hun sociale ontwikkeling incompleet omdat ze niet de basisopleiding krijgen die hun leven in de toekomst gemakkelijker maakt.
Onderzoek wijst uit dat de belangrijkste reden waarom kinderen werken is om bij te dragen aan het levensonderhoud van het gezin. Echter, het aantal kinderen dat werkt om schulden af te lossen van de familie is ook heel hoog. Er zijn gevallen waarbij kinderen door hun familie verkocht worden als hedendaagse slavenarbeiders. Deze kinderen moeten voor een heel klein bedrag – voorzover dat al het geval is – onder zeer moeilijke omstandigheden werken.
Het grootste gevaar voor kinderen is prostitutie en drugs. In Oost-Azië en India worden kinderen of direct verkocht voor prostitutie of worden gebruikt in de produktie van pornografische publicaties. Wederom in Oost- Azië, Latijn-Amerika en sommige gebieden in Afrika worden kinderen als arbeiders in de produktie van illegale drugs gebruikt of als koeriers van de distributie daarvan.
Een ander activiteits gebied waar kinderen niet mee geassocieerd dienen te worden is oorlog en militaire diensten. Er worden aan ongeveer 250.000 meisjes en jongens wapens gegeven en op oorlogspad gestuurd. In het midden van een oorlogsgebied worden deze kinderen blootgesteld aan seksuele intimidatie en verkrachting, of worden tijdens de strijd gedood. De kinderen worden gedwongen om zowel in rebellengroepen als in regeringstroepen wapens te gebruiken. Volgens een rapport van de Verenigde Naties worden bij vele gewapende groeperingen kinderen gebruikt om te vechten. Volgens het rapport zijn Afganistan, Irak, Syrië, Yemen, Somalië, Zuid-Soedan, de Centraal Afrikaanse Republiek, Nigeria, Mali, en de Democratische Republiek Congo de landen waar de meeste kindsoldaten worden gebruikt.
Het rapport maakt ook melding van andere landen; Libië, Palestina, Colombia, de Filipijnen en Myanmar. De meest interessante naam die in het rapport genoemd wordt is Duitsland. Duitsland staat in het rapport omdat ze 1.515 zeventienjarige kinderen voor militaire diensten rekruteerden in 2015. Wat interessant hierbij is, is dat Duitsland betoogd dat kinderen onder de 18 jaar niet voor militaire diensten gekruteerd dienen te worden in Myanmar en Colombia. (2)
Alhoewel de ILO melding maakt van een significante afname van het wereldwijde totale aantal kinderen die werken, worden honderden miljoenen kinderen nog steeds gedwongen om te werken in banen die ongeschikt zijn voor hun fysieke en mentale ontwikkeling.
Weliswaar is de reden dat kinderarbeid in trek is niet het gebrek aan manskracht. Het arbeidsloon van kinderen is zeer laag en het is heel onwaarschijnlijk dat ze sociaal verzekerd zijn, een aanklacht indienen of verhaal halen tegen de zware arbeidsomstandigheden. Kinderen worden aan allerlei dwangmiddelen en misbruik blootgesteld vanwege hun kwetsbaarheid.
Als we al deze problemen overwegen, hoe kunnen we voorkomen dat kinderen tot werk worden gedwongen die uiteindelijk schadelijk voor hen is?
Het eerste wat men moet doen is om zoveel mogelijk landen het Internationale Verdrag van de VN ter voorkoming van kinderarbeid te laten ondertekenen. Tegelijkertijd moet de VN de landen die dit verdrag overtreden in de betreffende landen opsporen.
Gezinnen voorzien van noodzakelijke financiële ondersteuning zodat er niet van de kinderen verwacht wordt om te werken en bij te dragen aan het inkomen van het gezin. Sociale ondersteuning die huisvesting, gezondheid en voeding biedt, kan gevestigd worden op plekken waar kinderen als seizoensarbeiders in de landbouw werken. Daarbij kunnen scholen en leraren de verantwoordelijkheid nemen om kinderen die werken te achterhalen. De communicatie tussen leraren en instanties die betrokken zijn bij het voorkomen van kinderarbeid kunnen verbeterd worden.
Echter, gezien het feit dat het kinderarbeids probleem over het algemeen wijdverspreid is in arme landen of landen waar een burgeroorlog heerst, is het waarschijnlijk moeilijk om dit probleem geheel te voorkomen zelfs als er voldoende middelen worden ingezet en al de nodige maatregelen worden genomen. Er wordt meer verantwoordelijkheid verwacht van internationale organisaties zoals UNESCO en de ILO als oplossing van dit probleem.
Een andere manier is om speciale regelingen in de wetgeving in te voeren om kinderarbeid te voorkomen, en de overtreders strenger te straffen.
Het is heel belangrijk om alle nodige maatregelen te nemen om van de wereld een plek te maken waar kinderen niet gedwongen worden om te werken. In een wereld waar oorlog heerst en het systeem van uitbuiting voortduurt , zullen kinderen altijd de meest uitgebuite groep zijn. Om dit te voorkomen, is het belangrijk om eerst de ideologische oorsprong van oorlog en uitbuiting te begrijpen, en dan een serieuze ideologische inspanning te verrichten om deze ideologieën te elimineren. Dan kunnen de mensen zien dat liefde en vrede mogelijk zijn, en dat er plaats is voor iedereen in de wereld. Tot die tijd is ieder land, iedere instantie en elke persoon verantwoordelijk om de nodige maatregelen te treffen om deze uitbuiting te stoppen.
Referanslar:
Adnan Oktar's artikel dat in Cape Argus & The Star & Pretoria News is geplubiceerd