Over de hele wereld betalen kinderen de hoogste prijs als volwassenen onverantwoordelijke keuzes maken.Zolang er de wil is om te helpen, is er vrijwel geen limiet aan wat er aan gedaan kan worden.
De wereld heeft ongetwijfeld geen probleem met het voldoen aan ieders behoeften van voedsel,onderdak en veiligheid. Er is echter sprake van meedogenloze ongelijkheid in de manier waarop de hulpbronnen van de wereld worden verdeeld; en degenen die hier het meest onder lijden zijn de kinderen. Waar we ook kijken, kinderen betalen de hoogste prijs vanwege de onverantwoordelijkheid van de volwassenen.Soms zijn het oorlogen; soms is het armoede; en soms schendingen van de mensenrechten.
Er overlijden bijvoorbeeld jaarlijks bijna 5,6 miljoen kinderen als gevolg van volledig te voorkomen of behandelbare ziekten,waaronder een miljoen baby's die bij hun geboorte al sterven. Het is duidelijk dat dit, met de geavanceerde stand van geneeskunde en technologie van vandaag, geen probleem zou mogen zijn.
Evenzo worden kinderen het hardst getroffen door armoede;volgens het Kinderfonds van de Verenigde Naties (UNICEF), leven 19,5 procent van de kinderen in de wereld,wat neerkomt op ongeveer 387 miljoen van hen, in extreme armoede; terwijl slechts 9,2 procent van de volwassenen in dezelfde omstandigheden leeft.
Interessant is dat in alle OECD-hogeloonlanden (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling), de armoedecijfers van kinderen hoger zijn dan die van volwassenen.Veel zorgwekkender is dat de jongste kinderen het slechter hebben.Bijna 20 procent van alle kinderen jonger dan vijf in de ontwikkelingslanden, kampt met extreme armoede, tegenover 15 procent van de 15 tot 17 jarigen.
Ziekten en armoede zijn niet de enige boosdoeners die de oorzaak zijn van al het leed van de kinderen.Veel delen van onze wereld zijn nu een plek van bijna constante conflicten,burgeroorlogen, complete oorlogen en, opnieuw, betalen kinderen de hoogste prijs.
Ze raken gewond en worden gedood door bommen en zijn het slachtoffer van chemische aanvallen en aggresieve, machete-wielding house-burning mobs.De meesten van hen die erin slagen om aan de dood te ontsnappen, hebben gruwelijke verwondingen, verliezen ledematen of worden geconfronteerd met psychische problemen, waar ze mogelijk de rest van hun leven last van blijven houden.
Bovendien, wanneer ze gewond raken of ziek worden,kunnen ze niet eens naar het ziekenhuis gaan om een goede medische behandeling te krijgen zoals de meeste mensen, omdat er meestal,geen echte ziekenhuizen, artsen, antibiotica of zelfs pijnstillers zijn op de plek waar ze wonen.
In Syrië bijvoorbeeld zijn kinderen na zoveel oorlogsjaren gewend geraakt aan het leven met bommen en een aanhoudend gebrek aan voedsel en onderdak.En wanneer hun families terecht kiezen om een toevlucht te zoeken in andere plaatsen van de wereld, is dat voor de meesten van hen het begin van een problematische tijd.
Velen van hen, meestal kinderen, sneuvelen onderweg. Wanneer ze hun bestemming bereiken, worden ze meestal afgewezen.Als ze op de een of andere manier erin slagen om in Europa te blijven, lopen ze het gevaar om meegenomen te worden door mensenhandelaren.
Volgens de politiedienst van de Europese Unie, Europol, zijn ten minste 10.000 vluchtelingenkinderen na hun aankomst in Europa vermist.Europol is van mening dat zij in handen kunnen zijn gevallen van criminele syndicaten,inclusief mensenhandelaars en criminele organisaties die handelen in menselijke organen.
De situatie is niet anders in andere delen van de wereld.Sinds 2013 heeft Boko Haram meer dan 1.000 kinderen in Nigeria ontvoerd.De onrust in de Centraal-Afrikaanse Republiek en de Democratische Republiek Congo heeft geleid tot de ontheemding van meer dan acht miljoen mensen, van wie de helft kinderen zijn.
In de Sahel lijden 5,4 miljoen kinderen aan ernstige acute ondervoeding,terwijl cholera-uitbraken worden gemeld in de regio, met 48.700 gevallen in 2017.
In Jemen worden sinds maart 2015 dagelijks gemiddeld vijf kinderen gedood of raken gewond;en "bijna elk kind in Jemen" heeft humanitaire hulp nodig, volgens het kinderagentschap van de Verenigde Naties.Het bureau meldde ook dat voortdurende onlusten hebben geleid tot de dood of letsel van 5.000 kinderen.
Bovendien zijn 1,8 miljoen kinderen onder de vijf jaar acuut ondervoed,terwijl 8,2 miljoen kinderen humanitaire hulp nodig hebben om toegang te krijgen tot veilig drinkwater en adequate sanitaire voorzieningen in het land.
Elke maand proberen duizenden kinderen in Centraal-Amerika, geplaagd door armoede en hoge misdaadcijfers, de VS te bereiken op zoek naar een beter, waardiger leven, maar velen raken onderweg gewond of gaan dood.Als ze de VS bereiken worden ze, net als hun leeftijdsgenoten in het Midden-Oosten, in veel delen van het land afgewezen
In Myanmar zet het leger zijn schaamteloze etnische genocide voort en als gevolg daarvan zijn duizenden Rohingya-kinderen ernsig gewond geraakt of gedood.Op dit moment hebben ongeveer 7,20.000 Rohingya-kinderen in Bangladesh en Myanmar dringend humanitaire hulp nodig.
Dit is slechts een korte samenvatting van de situatie in slechts enkele landen,als een representatief van de voortdurende ellende van de kinderen in de wereld.
Geen enkel probleem is echter onoplosbaar. Hoewel internationale instanties tot nu toe meestal tekort schoten in hun verantwoordelijkheden, kunnen ze campagnes starten om fondsen te werven voor elk land;en sancties toepassen tegen degenen die humanitaire doelen niet willen ondersteunen, op een manier die evenredig is met de economische draagkracht van het betreffende land.
Vluchtelingen van de wereld kunnen gelijk en eerlijk verdeeld worden tussen de naties van de wereld,met bijzondere nadruk op de rijkere landen.Mensen kunnen worden aangemoedigd om te doneren en de vluchtelingen te helpen via verschillende betalingsregelingen, zoals één dollar per maand op hun creditcard;wetten kunnen worden gewijzigd om ervoor te zorgen dat de vluchtelingen in een aantal lande humaan en met waardigheid worden behandeld.
Zolang er een wil is om te helpen, is er vrijwel geen limiet aan wat er gedaan kan worden.Laten we de beslissing nemen om de situatie te veranderen;om moraliteit te verkiezen boven materialistische doelen en alles in het werk te stellen om de kinderen, en alle anderen die onze hulp nodig hebben, te helpen.
Artikel van de heer Adnan Oktar in The Pioneer (India):
http://www.dailypioneer.com/columnists/oped/unending-ordeal-of-children.html
