De Waarheid over het Materialisme

De Waarheid over het Materialisme  

Onlangs heeft een belangrijke ontdekking de wetenschappelijke wereld veroverd als een wervelwind. Kranten kwamen met de mededeling over hoe een onderzoek bij het CERN-laboratorium in Zwitserland heeft aangetoond dat volgens de bekende natuurwetten, het universum niet zou moeten bestaan.

In een studie dat gepubliceerd werd in Nature slaagde een team van wetenschappers, onder leiding van Christian Smorra, erin een dieper inzicht te krijgen in de antimaterie. Het onderzoek concludeerde dat materie en antimaterie in principe dezelfde fysieke eigenschappen hebben, de enige uitzondering is hun elektrische lading. Deze conclusie wees op een uiterst belangrijk feit: Het universum had nooit hebben mogen bestaan.

De moderne natuurkunde vertelt ons dat ons universum door een explosie tot stand is gekomen, genaamd de Bing Bang. Materie en antimaterie werden in gelijke hoeveelheden gecreëerd op het eerste moment van de explosie, waarbij materie en antimaterie, die dezelfde fysische eigenschappen hebben, elkaar eigenlijk volledig moeten hebben vernietigd, met niets anders dan een achtergelaten lichtflits. Met andere woorden, het universum waarin we leven zou eigenlijk nooit bestaan moeten hebben.

De 20e eeuw was een periode die gekenmerkt werd door een overheersend materialistisch wereldbeeld. De wereld van de wetenschap van toen vertelde de mensheid dat het universum functioneerde door oorzaak en gevolg, en in werking was volgens de gedefinieerde wetten van de natuurkunde. De technologische vooruitgang begon echter de wetten van de natuurkunde, die eerder onbetwist waren, te betwisten.

Als eerste begonnen wetenschappelijke tijdschriften het ene na het andere artikel te publiceren over de ontdekkingen die aantoonden dat de bekende wetten van de natuurkunde niet van toepassing waren voor de nano wereld.

De kwantumwereld, die materie op een subatomair deeltjesniveau onderzoekt, bleek anders te werken dan de wereld die zichtbaar is voor het blote oog. In de kwantumwereld kunnen subatomaire deeltjes tegelijkertijd op twee plaatsen bestaan, en ze gedragen zich soms als materie terwijl ze op andere momenten als licht zijn, waardoor ze door muurbarrières kunnen gaan.

Tegenwoordig zijn wetenschappers het steeds meer over eens dat de wetten van de natuurkunde die tot nu toe bekend waren, niet van toepassing zijn op het kwantumniveau. Jim al Khalili, een professor in de theoretische fysica aan de Universiteit van Surrey, verklaart dit feit als volgt:

"... in de microscopische kwantumwereld, kunnen deeltjes zich op deze vreemde manier gedragen, zoals het doen van twee dingen tegelijk, door muren heen gaan of spookachtige connecties hebben, alleen wanneer niemand kijkt. "

We komen deze zelfde vreemde eigenschappen van de kwantumwereld tegen als we ook de macro-kosmos bekijken. Astrofysici hebben onlangs twee belangrijke concepten in de wetenschappelijke wereld vastgelegd: "Donkere Materie" en "Donkere Energie."Donkere materie is een term die wordt gebruikt om een soort materie te noemen die nooit fysiek is waargenomen, maar toch moet bestaan volgens de wetten van de natuurkunde die tot nu toe bekend zijn. Donkere energie is de naam die gegeven wordt aan een type energie dat ergens in het universum verborgen moet zijn, maar op geen enkele manier waar te nemen is. Met andere woorden, de effecten van zowel donkere materie als donkere energie zijn zichtbaar, maar ze ontglippen visuele waarneming.

Toen astronomen een schatting maakten van de hoeveelheden donkere energie en donkere materie, waren de uiteindelijke resultaten zelfs nog verbazingwekkender. De natuurwetten die algemeen sinds Einstein zijn aanvaard dicteert dat 68 procent van het universum uit donkere energie zou moeten bestaan, terwijl 27 procent uit donkere materie bestaat; het waarneembare universum, bestaande uit planeten, sterren en melkwegstelsels, vormt de resterende 5 procent.

Met andere woorden, volgens de laatste wetenschappelijke bevindingen, is 95 procent van het universum gevuld met een materie die we nooit zouden kunnen zien, maar toch is bewezen te bestaan en is iets waar we geen kennis van hebben.

De wetten van de zwaartekracht die Einstein naar voren bracht, konden de 95 procent van het universum niet verklaren, waardoor er een enorme gat in zijn theorie was. Deze situatie leidde tot een discussie tussen wetenschappers over de geldigheid van de natuurwetten die tot nu toe bekend zijn.

De genoemde ontdekkingen, die op gespannen voet staan met de wetten van de bekende natuurkunde, bracht de wetenschappelijke wereld ertoe dat wat we weten over materie ter discussie moet worden gesteld. Elon Musk, de oprichter van SpaceX, met name van Tesla Motors, begonnen samen met vele wetenschappers, zich af te vragen of materie bestaat op de manier die bekend is.

Volgens Musk is de kans dat het universum waarin we leven feitelijk reëel is, een op een miljard. De redacteur van de Scientific American, Michael Moyer, stelt dat we een tweedimensionale wereld als driedimensionaal ervaren. Tegelijkertijd, stelt de bekende filosoof en directeur van de Universiteit van Oxford University Future of Humanity Institute, Nick Bostrom, dat het universum niets meer is dan een valse illusie.

Het idee dat we in een denkbeeldig universum leven, dat momenteel wordt besproken door wetenschappers, was eigenlijk een herhaaldelijk besproken onderwerp door de geschiedenis heen. De 17de-eeuwse filosoof Descartes behoort in de wetenschappelijke wereld tot de pioniers van dit onderwerp.

Zowel op het kwantumniveau als in de macrokosmos, hebben wetenschappelijke bevindingen allang het bestaan van een Schepper aangegeven. Beiden trotseren de bekende natuurwetten, die zijn gebouwd op het absolute bestaan van materie.

Dit feit accepteren zou echter de moribunditeit van de oorzaak-gevolg relatie betekenen, de basis van het materialisme, dus het wegnemen van de gehele fundering onder de materialistische wetenschappers. Deze blinde toewijding aan het materialisme zorgt er echter voor dat sommige kringen de verbazingwekkende waarheden negeren die door quantum worden onthuld.

De Koran stemt tot nadenken over de oorzaak-gevolg relatie: Zie jij niet hoe jouw Heer de schaduwen verlengt? En als Hij het had gewild, had Hij die zeker kunnen doen stilstaan. Toen hebben Wij de zon tot een wijzer gemaakt. (Qur’an, 25:45)

God zegt dat Hij de schaduwen heeft geschapen en vervolgens de Zon heeft aangesteld als aanwijzer voor hen. Met andere woorden, Gods scheppingskunst volgt een omgekeerde oorzaak en gevolg relatie. Eerst komt het effect tot stand, en dan wordt de oorzaak gecreëerd. Dit punt dat vandaag ook door de wetenschap wordt beweerd, werd 1400 jaar geleden in de Koran bevestigd.

Er zal in de toekomst een moment komen dat de wetenschappelijke wereld haar materialistische wereldvisie ter discussie zal moeten stellen. Als de veronderstelling dat "Materie absoluut is en het universum wordt bestuurd door oorzaken en wetten" eenmaal is verwijderd, zal de wetenschap, die in cirkels rond fundamentele kwesties heen draait, onvermijdelijk een gigantische sprong voorwaarts maken.

http://nationalpost.com/news/world/scientists-still-have-no-idea-why-the-universe-exists

https://www.amazon.com/Life-Edge-Coming-Quantum-Biology/dp/0307986829/ref=asap_bc?ie=UTF8

https://science.nasa.gov/astrophysics/focus-areas/what-is-dark-energy

https://www.quantamagazine.org/erik-verlindes-gravity-minus-dark-matter-20161129/

https://www.theguardian.com/technology/2016/oct/11/simulated-world-elon-musk-the-matrix

http://www.crystalinks.com/holographic.html

https://www.space.com/30124-is-our-universe-a-fake.html

Artikel van de heer Adnan Oktar in in BERNAMA (Malaysia):

http://www.bernama.com/bernama/v8/fe/newsfeatures.php?id=1419127