Vorige week bespraken we de burgeroorlog van Turkije tegen de PKK en zagen hoe het probleem direct gerelateerd is aan de PYD in Syrië. De PYD (en haar gewapende vleugel, de YPG) werd opgericht door leden van de PKK in 2003.
Net als de PKK, is haar hoofdkantoor gevestigd in Kandil. De leider is de PKK-leider Abdullah Öcalan. Haar ideologie in termen van terroristische activiteiten en doelstellingen is dezelfde als die van de PKK.
De gesprekken in Genève begonnen vorige week. Turkije maakte bezwaar tegen de aanwezigheid van de PYD, zeggende: “We zullen niet aanwezig zijn als de PYD deelneemt.” Het is een serieus irrationele manier van handelen om een terreurorganisatie uit te nodigen om de toekomst van Syrië te bespreken. Deze woorden van Ankara zijn voor een groot deel een weerspiegeling van de feiten: “Als ze deelnemen aan de onderhandelingen, moeten ze dat doen aan de kant van het regime”. Het is geen geheim dat de PYD lange tijd het Syrische regime heeft gesteund.
Het bezwaar van Turkije werd aanvaard, en de PYD nam niet deel aan de gesprekken in Genève. Hoewel de besprekingen van Genève werden uitgesteld, werd de afwezigheid van de PYD beschouwd als een positieve stap richting de besprekingen. Tegelijkertijd blijkt echter uit de ontwikkelingen in de Koerdische regio van Syrië, dat de Amerikaanse en Europese geheime staatsapparaten in de praktijk heel anders handelden.
Toen de gesprekken in Genève begonnen zonder de PYD, brachten Britse en Franse diplomaten en een speciale vertegenwoordiger van president Obama in de coalitie opgericht om tegen Daesh te vechten, Brett McGurk, een verrassingsbezoek aan Kobani. Op datzelfde moment had plaatsvervangend Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Tony Blinken een ontmoeting met PYD-medevoorzitter Salih Muslim in Genève.
Terwijl McGurk beweert dat het bezoek van tevoren was gepland en dat de timing op louter toeval berust, is het niet moeilijk om te zien dat dit bezoek, op zo'n gevoelig moment, was bedoeld om een bepaalde boodschap aan Turkije af te geven. Naar aanleiding van het bezoek, zei een Koerdische bron: “Een hoge militaire delegatie van de internationale coalitie had een ontmoeting met hooggeplaatste leden van de PYD.” Het is duidelijk dat de alliantie tussen de Amerikaanse en Europese functionarissen en de terroristen aanhoudt, ondanks de bezwaren van Turkije.
Dit was de eerste keer dat Amerikaanse regeringsfunctionarissen naar Syrië zijn gestuurd. Terwijl Turkije voor de camera’s werd verteld: “Je bent een lid van de NAVO en onze bondgenoot”, waren achter hun rug om initiatieven, die tegen Turkije gericht zijn, in volle gang. Doen wat diplomatie vereist met een glimlach op je gezicht, en ondertussen een alliantie smeden met vijanden als het nodig is, is een prominent kenmerk van geheime staatsapparaten, is het niet?
De manier waarop McGurk poseerde voor de camera's met Polat Can, een van de hoogstgeplaatste figuren in Kandil, en zelfs het ontvangen van een onderscheiding van hem, is een detail die een grondig onderzoek vereist. Polat Can is een terrorist die tot voor kort in Kandil vocht voor de PKK in een PKK-uniform. De manier waarop hij een PYD-uniform droeg onderwijl lachend met McGurk voor de camera's, toont de omvang van de uitgevoerde tactiek. Tegelijkertijd bleek uit de serienummers van PKK-wapens, die door Turkije in beslag zijn genomen, dat deze aan de PYD zijn verstrekt door Amerika. De wapens in kwestie worden nu gebruikt tegen de Turkse troepen en politieagenten in Cizre, Silopi en Nusaybin. Hoewel Ankara een lijst van de serienummers van de wapens met de betrokken landen heeft gedeeld, lijkt de VS zich weinig van aan te trekken.
Laten we ook niet de onlangs bevestigde informatie vergeten, dat de VS een luchtmachtbasis in Syrië heeft gebouwd, om militaire steun aan de PYD te bieden. Dankzij deze luchthaven kunnen de VS nu wapens rechtstreeks naar de PYD sturen. Een ander interessant punt is de manier waarop de PYD, die volledig handelt in overleg met het Syrische regime, wordt gesteund door de VS, die zich verzet tegen dat regime. Syrische regeringstroepen hebben onlangs afgesproken om samen met de PYD te werken in een operatie tegen de oppositie die de luchtmachtbasis bij Minig bezet houdt.
De manier waarop de Verenigde Staten en verschillende Europese geheime diensten Daesh als een excuus gebruiken om een beleid van “iedere terrorist die zich tegen een terrorist verzet is een legale terrorist” na te streven, is in feite onderdeel van een grote list. Het is geen geheim dat het onmogelijk is geworden om Daesh op de grond te verslaan, vandaar dat de VS en Europa terughoudend zijn om deel te nemen aan een grondoperatie in de regio. De VS en de Europese landen weten heel goed dat ze niet in staat zijn om Daesh te verslaan als ze troepen naar Syrië sturen. Deze landen zijn zich er dus ook van bewust dat de PYD niet in staat is om significant succes in het grondoffensief tegen Daesh te boeken.
De beweringen van de VS dat de PYD hen heeft voorzien van belangrijke informatie in de regio, is ook niet erg geloofwaardig. De Amerikaanse inlichtingendienst beschikt in het gebied zeker over meer middelen dan de weinige militanten zonder infrastructuur. Wat we zien is een verlangen om geheime steun aan de PKK te geven, een stalinistische terreurorganisatie die zich bezighoudt met separatistische activiteiten in Turkije. Laten we ons herinneren dat de coalitietroepen Daesh nooit aanvielen totdat het de PYD aanviel. De geheime diensten in kwestie zijn niet in het minst geïnteresseerd met wat er in Irak en Syrië gebeurt. Hun enige wens is dat er geen schade aan de PKK ontstaat, die ernaar streeft om Turkije op te splitsen. Het is bekend dat geheime diensten Turkije al meer dan een eeuw uit elkaar willen breken en ze hebben totaal geen moeite om dit ter sprake te brengen met behulp van frauduleuze kaarten. Omdat het voor hen onmogelijk is om de PKK direct te steunen, die op hun eigen lijsten van terreurorganisaties staat en in staat van oorlog is met Turkije, een NAVO-bondgenoot, doen ze dit nu indirect door middel van de PYD in Syrië. Wapens die door deze geheime diensten zijn geleverd, worden nu gebruikt tegen de Turkse troepen en politieagenten. De raison d'être van de NAVO-alliantie is ingestort in het aanzicht van dit scenario. Het is onze verantwoordelijkheid om deze tragedie te beschrijven en de hypocrisie bloot te leggen.
Arab News & Jefferson Corner & News Rescue:
http://www.arabnews.com/columns/news/879761