Er zijn universele waarheden die door iedereen onvoorwaardelijk geaccepteerd worden, door elk land, elke regering in de wereld. Een van die onbetwiste opvattingen is het feit dat ongeacht de doelen, methoden, locaties, actoren of doelwitten die er zijn, alle vormen van terrorisme onacceptabel zijn en door iedereen veroordeeld zouden moeten worden.
Er ligt echter een sinister gevaar op de loer bij dit op het oog consistente plaatje. Bepaalde beleidsmakers over de hele wereld proberen terrorisme te legitimeren door het gebruik van verscheidene voorwendselen in het belang van hun belangen, doelen en plannen. Het meest recente en tastbare voorbeeld van deze trend is de imagocampagne die wordt gevoerd om de naam te zuiveren van de stalinistische terroristische PKK, een separatistische beweging die in de afgelopen 40 jaar in Zuidoost Turkije verantwoordelijk is voor de marteldood van meer dan 40.000 mensen.
Belangrijker nog, deze witwassende campagne houdt aan ondanks dat het een alom bekend feit is dat de PKK het heeft gemunt op de broederschap, solidariteit, orde en vrede van de Turkse mensen en onschuldige burgers heeft aangevallen terwijl wetten, regels of morele ethiek al decennialang compleet worden genegeerd. Dit zijn tevens de redenen waarom de VS en de EU de PKK als terroristische organisatie hebben bestempeld.
Desondanks zijn bepaalde Westerse kringen tegenwoordig niet terughoudend met het bieden van openlijke en verborgen steun aan de PKK. Een aantal mediaorganisaties en denktanks hebben ook van hun steun aan de PKK bijna een officieel beleid gemaakt.
Deze kringen aarzelen niet om de militanten van de PKK te portretteren als vervolgde democratische helden en vrijheidsstrijders en misleiden de internationale gemeenschap op een systematische manier.
Hoewel de PKK bestempeld is als een terroristische organisatie door de EU, kunnen ze nog steeds gemakkelijk hoofdkwartieren openen op grondgebied van de EU, hun doelen propageren, TV-netwerken, kranten en tijdschriften exploiteren, nieuwe militanten rekruteren, geld inzamelen en relaties met regeringen en inlichtingenorganisaties opbouwen.
In de afgelopen zeven maanden heeft de PKK de bloederige aanvallen in Turkije aanzienlijk opgevoerd en veel soldaten, politieagenten en dorpswachten vermoord. Door gebruik te maken van het voordeel van de logistieke ondersteuning van gemeenten die gelinkt zijn aan de politieke takken van de PKK, hebben militanten van de PKK op afstand bedienbare bommen geplaatst onder wegen tussen steden en deze af laten gaan en zo tientallen soldaten en politieagenten als martelaar gedood, verwond en uitgeschakeld.
Door gebruik te maken van wapens hebben ze zogenaamde bevrijde gebieden uitgeroepen zoals Sur, Silvan, Nusaybin, Cizre en Silopi. Ze hebben tevens loopgraven aangelegd in deze gebieden en veiligheidstroepen aangevallen die erheen kwamen om in te grijpen. Als resultaat van deze laffe en verraderlijke aanvallen werden, alleen al in de laatste zeven maanden, 269 veiligheidsofficieren martelaren.
Omdat de PKK burgers gebruikt als menselijke schilden in de gebieden die ze bezet hebben, duurden de militaire operaties maanden, terwijl ze gemakkelijk in enkele uren voltooid hadden kunnen worden. De enige reden was het feit dat de veiligheidstroepen met de grootste zorg werkten om burgers geen schade te berokkenen in deze zogenaamde bevrijde gebieden.
Helaas heeft een groep van met de PKK sympathiserende academici geprobeerd deze rechtmatige en gerechtvaardigde actie om de veiligheid van de natie te beschermen, af te schilderen als een operatie tegen de burgers en een schending van de mensenrechten.
Interessant is dat zich onder de 1.128 ondertekenaars van deze verklaring veel bekende marxistische filosofen, schrijvers en politici bevinden. Het is belangrijk om hier een cruciaal punt te benadrukken. Vrijheid van meningsuiting is zonder twijfel een belangrijke waarde en het is cruciaal dat Turkije een aanzienlijke hoeveelheid aandacht besteedt aan vrijheden. Echter, als het om terrorisme gaat (zoals het geval is met Turkije op het moment), als het land wordt geconfronteerd met de dreiging verdeeld te worden door stalinistische, anarchistische groepen, vormt niet alleen elke poging om verdedigende acties van de staat weer te geven als tirannie een misdaad, het vormt ook een poging de integriteit van het land te schaden.
De staat is een krachtig systeem en geen enkel geciviliseerd en ontwikkeld land kan pogingen om deze te verzwakken, accepteren. Vooral als de dreiging van terrorisme serieus wordt, is het zeer redelijk en noodzakelijk voor de staatsorganen om uitgebreide maatregelen tegen het probleem te nemen. Daarom, in deze zeer beladen periode waar Turkije zich in bevindt, waarin solidariteit meer dan ooit nodig is, is het gebruik van taal die terrorisme ondersteunt, niets meer dan een aanval tegen de integriteit van ons land. Veel mensen die de verklaring hebben ondertekend, hebben later inderdaad gezegd dat ze zich niet bewust waren van haar inhoud.
Terug naar de buitenlandse ondersteuning die gegeven wordt aan de terroristische organisatie PKK, het is nu een bewezen feit dat veel van de munitie en wapens, waaronder zelfs drones, verstrekt aan de PYD door landen als de VS, Duitsland en Rusland onder het voorwendsel om te vechten tegen de militante groep Islamitische Staat (IS), later zijn overgedragen aan de PKK (PYD is de Syrische tak van de PKK).
De respectievelijke landen waren gewaarschuwd met betrekking tot deze wapens, waarvan de herkomst en serienummers geïdentificeerd zijn. Het is bekend dat veel strijders, sluipschutters, militaire trainers en inlichtingenofficieren uit de VS, Canada en Europa vechten aan de zijde van de PKK.
Bovendien is er een in het oog springende tegenstrijdigheid: westerse kringen, diep verbonden met de PKK en deze steunend, nemen een totaal andere houding aan als het terrorisme zijn wapens richt op westerse landen. Elke terroristische actie tegen deze landen is plotseling het Nummer 1 probleem van de wereld terwijl westerse overheden absoluut geen terughoudendheid betrachten in het toepassen van de zwaarste, meest strikte sancties, straffen, beperkingen en schendingen van het recht. Soms nemen ze maatregelen die vrijheden intrekken, ze zetten zelfs geen vraagteken bij censuurpraktijken, roepen maandenlang de noodtoestand uit, verrichten ontelbare arrestaties, detenties en zetten actoren op de zwarte lijst en dit allemaal routinematig.
Het is hoog tijd dat de westerse wereld deze dubbele standaard loslaat, deze staat gelijk aan het zeggen dat “elke aanval tegen westerse landen is een terroristische aanval, maar elke aanval tegen jou wordt beschouwd als een democratische strijd voor vrijheid. Iedereen die ons aanvalt wordt verdronken in zijn bloed en terrorisme wordt gebruikt voor onze doeleinden”. In plaats hiervan zouden ze een eerlijke, oprechte en humane benadering moeten aannemen.
Gulf Times & Riyadh Vision:
http://www.gulf-times.com/story/479230/Is-it-terror-only-when-the-target-is-the-West
http://www.riyadhvision.com.sa/2016/02/14/is-it-terror-only-when-the-target-is-the-west/