Iedereen bekijkt het leven met een bepaalde zienswijze. Sinds de kindertijd geven de opleiding die men geniet, de karaktereigenschappen van de ouders, de belevenissen en de cultuur, vorm aan deze zienswijze. Bij de menselijke interpretatie van de gebeurtenissen is deze zienswijze zo belangrijk dat soms twee verschillende personen dezelfde zaak helemaal tegengesteld kunnen opvatten.
Wanneer de mens bijvoorbeeld een situatie meemaakt, waaruit hij geen uitwegen vindt, of waarbij hij het zeer moeilijk heeft, denkt hij soms te maken te hebben met een zeer groot probleem. Maar soms is er eigenlijk helemaal geen sprake van een situatie zoals hij zich voorstelt. Of soms is de oplossing van dit zeer overschat probleem, eigenlijk slechts het veranderen van de zienswijze op de zaak. Door slechts de zienswijze te veranderen, krijgt de mens de mogelijkheid om de gebeurtenissen op een heel andere manier te interpreteren.
Net zoals dat er een verschil bestaat tussen iemands uitzicht wanneer hij in het midden van de straat staat en om zich heen kijkt, en wanneer hij die straat bekijkt vanuit een wolkenkrabber op dezelfde plaats in dezelfde straat; ontstaat er een verschil wanneer iemand een gebeurtenis bekijkt en opvat vanuit twee verschillende perspectieven.
Het effect van verschillende perspectieven is ook te bezichtigen wanneer er een probleem is tussen twee personen en ze de gebeurtenissen elk anders vertellen. De situatie waarin beide partijen zich bevinden, hun rechtvaardigingen, argumenten, verkeerd opgevatte zaken, vooroordelen en verwachtingen, beïnvloeden hun zienswijze op die gebeurtenis. Uiteindelijk ontstaan er twee verschillende zienswijzen.
Het is heel belangrijk dat de mens bij het benaderen van alle zaken denkt aan dit feit. Want soms is het mogelijk dat de mens, enkel omdat hij een verkeerde zienswijze heeft, voor tal van zaken geen oplossing vindt. En weer enkel door zijn verkeerde zienswijze te veranderen, kan hij op een groot aantal terreinen vooruitgang boeken.
Dit is een levensbelangrijke informatie die de mens kan helpen bij het verstandiger en juister handelen in de meegemaakte situaties, het beter begrijpen van de tegenpartij bij sociale relaties en het beter inzien en wegwerken van eigen gebreken.
Een mens kan bijvoorbeeld alle woorden en daden van iemand verkeerd opvatten, omdat hij hem vanuit een ander perspectief beoordeelt. Hij kan de goedbedoelde daden van de tegenpartij net andersom en helemaal anders opvatten. Of hij kan denken dat de alledaagse en natuurlijke houding van die persoon kwaadwilligheden bevat en daar helemaal verschillende conclusies uit trekken. Hij kan eveneens onder invloed van zijn verkeerde zienswijze een persoon die bij hem is, beschouwen als iemand met veel betere kwaliteiten en morele waarden. Omdat hij hem steeds het voordeel van de twijfel geeft, kan het zijn dat hij de kwaadwilligheden, kwade bedoelingen of gebreken, die erachter schuilen, niet inziet.
Wat de mens moet doen tegen zulke mogelijkheden, is ‘zijn zienswijze slechts vormgeven volgens de Koran’ en ‘daar geen eigen bespiegelingen invoegen’.
Allah heeft in de Koran geopenbaard aan de mensen wie ze in welke situatie, waarom en in welk geval moeten benaderen met wat voor een zienswijze. Dit is voor de mens een absoluut en onwankelbaar criterium. Men moet bijvoorbeeld een gelovige en betrouwbare moslim die met al zijn daden oprecht de Koranische moraliteit nastreeft en daar in geen geval toegevingen over doet, benaderen met een zeer positieve zienswijze die steunt op het veronderstellen van het goede. Zelfs als die persoon verkeerd lijkende dingen doet of zegt, moet men kijken naar de achterliggende gunsten en wijsheden, die positief opvatten en de situatie zo voordelig mogelijk interpreteren voor die persoon. Als een moslim een probleem heeft met een andere gelovige, moet hij het zeker als mogelijk beschouwen dat zijn eigen zienswijze verkeerd kan zijn en proberen om die te veranderen. Want het moet volkomen gemakkelijk zijn dat twee mensen die volgens de Koran handelen, om het even welke onenigheid tussen beide oplossen. Dus als er sprake is van een moeizaamheid, kan het probleem liggen bij de zienswijze van beide partijen.
Bijgevolg kan een verkeerde zienswijze op het eigen leven, de belevenissen en de mogelijke ontwikkelingen van de zaken, ertoe leiden dat de mens denkt te maken te hebben met een zeer groot probleem en het onnodig benauwd krijgt. Omdat hij handelt met bepaalde redeneringen die onverenigbaar zijn met de Koran en op onwetendheid steunen, maakt hij zich mogelijk druk over onmogelijkheden. Daarom moet een moslim die in een situatie zit, waarmee hij het, ook van binnen, moeilijk heeft, betwijfelen dat hij de zaken met een juiste zienswijze benadert en trachten om de zaak vanuit een ander perspectief te bekijken.
Zolang een gelovige alles wat hij meemaakt, benadert met de moraliteit van de Koran en alles beoordeelt met de Koran als criterium, zal hij -met de toestemming en hulp van Allah- een begrip verworven hebben, waarmee hij alles -wat hij als een probleem aanziet- kan oplossen.
In de Koran wordt dit feit als volgt geopenbaard:
Voorzeker, hierin (in de Koran) ligt een boodschap (of een echte uitweg) voor mensen die God dienen. (Soera el-Anbiyaa, 106)
... voor hem die Allah vreest, zal Hij een uitweg bereiden; (Soera at-Talaaq, 2)
... degenen die Allah vrezen, zal Hij van het nodige voorzien door Zijn gebod. (Soera at-Talaaq, 4)
