.jpg)
Voor een moslim is Ramadan de tijd van het jaar dat hij door een spirituele en innerlijke reiniging gaat, een tijd om na te denken over zijn reden van bestaan in deze wereld. Het is de tijd van het jaar wanneer hij boet voor zijn slechte daden, zichzelf verbeterd en naar God keert om dichter bij Hem te komen. Het is tijdens de maand van de Ramadan dat hij geniet van de innerlijke vreugde van het vasten, en degene helpt die minder bevoorrecht zijn, en ervaren de vreugde van het herkennen van God zijn zegeningen en het betonen van dankbaarheid jegens hem. Het is de tijd om alle spirituele zegeningen en vreugde dat de islam naar de menselijke ziel brengt te ervaren en om zichzelf nederig te onderwerpen aan God.
Echter is ramadan niet alleen een tijd van gebed, vasten en spirituele reflectie: het is ook een gecoördineerde poging om de vriendschap en broederschap onder de gelovigen te herstellen en een band van eenheid onder moslims te bewerkstelligen. De bezieling van de Ramadan is gebaseerd op liefde. Het is het ervaren van liefde voor iedereen, het benadrukken van het feit dat iedereen en iedere levend wezen een manifestatie is van God en alleen om deze reden, verdient iedereen liefde en compassie.
Heden ten dagen laat de islamitische wereld een beeld zien die ver weg staat van deze bezieling. Een grote meerderheid van de moslims zijn kunstmatig verdeeld vanwege sektarische of sub-sektarische verschillen. Sjiieten, wahhabisten, soennieten, alevieten leven allemaal in dezelfde regio, maar zijn van elkaar weggedreven en zijn in een open conflict verwikkeld.
Over de gehele wereld, van Irak tot Afghanistan, Palestina tot Myanmar, Syrië tot Oost Turkmenistan en Somalië, hebben moslims nog een ramadan dat bestaat uit conflicten, oorlogen, geschillen, verbanning, martelingen, misbruik en onrechtvaardigheid.
De islamitische landen vallen onder ‘s werelds door oorlog verscheurde landen. Geschat door het dodenaantal in de afgelopen jaren is Syrië gerangschikt tot het meest door oorlog verscheurde land. De crisis die in 2011 is gestart heeft een onvoorspelbare wending gekregen met 500,000 doden en twee miljoen gewonden als gevolg. Alleen in mei 2016 hebben 872 burgers het leven gekost en het dodenaantal is geleidelijk aan het stijgen. ’s Werelds ergste humanitaire crisis biedt geen hoop aan de vluchtelingen van Syrië, afgebeeld als de grootste groep die met de boot een gevaarlijke reis hebben afgelegd om asiel te vragen in Europa.
Het beeld in Irak wijkt niet af. Voor de tweede keer achtergelaten in een puinhoop na de invasie van de VS in 2003, leven de moslims in Irak een leven van armoede, ellende en angst bestaande uit zelfmoord- en terreuraanslagen.
Jemen is nog een verhaal van ellende. Desondanks Jemen niet zoals Syrië en Irak de hoofdrubrieken haalt, is er veel voortdurende geweld in Jemen dat opvallend is weergegeven in een rapport van het Rode Kruis: ‘’Jemen lijkt na vijf maanden hoe Syrië na vijf jaar eruit ziet’’
De ellende duurt voort in Oeigoeristan, dat het thuisland is van de Oeigoeren die moslim zijn, is nauwelijks bekend gemaakt omdat de Chinese overheid de media heeft gecensureerd. China arresteert, martelt en vermoordt onschuldige mensen in Oeigoeristan. Honderd duizenden Oeigoeren die de communistische autoriteiten hebben proberen te trotseren zijn geëxecuteerd. Sinds 1949, is er een gedwongen agrarisch beleid opgelegd aan het land en zijn er miljoenen mensen gestorven door uithongering. Veel mensen zijn gevlucht naar andere landen en honderd duizenden van hen zijn naar gedwongen werkkampen gestuurd. Terwijl dat deze vervolgingen voortduren zonder dat de rest van de wereld het opvalt, leiden de mensen van Oeigoeristan.
Wanneer mensen hun levens riskeren op risicovolle boten en uitvaren op verpakte schepen; kun je er zeker van zijn dat deze mensen met geen andere optie zijn gevlucht. Dit is het geval bij de Rohingya moslims, die bewoners zijn van de Rakhaing-Staat van Myanmar sinds de 16e eeuw. De verenigde naties noemt de Rohingya Moslims ‘’een van de meest vervolgde minderheden’’ in de wereld. In de zomer van 2015 kwam de toestand van deze moslim minderheid onder de aandacht in de wereld met foto’s van hen, gestrand op boten in de Andamanse Zee waren ze gevlucht van de horror door de overheid van Myanmar. Volgens Tomas OjeaQuintana, de rapporteur van Myanmar voor de VN, worden door Myanmar’s veiligheidsdiensten wijdverspreid en systematisch mensenrechten geschonden tegen de Rohingya moslims, en de overheid van Myanmar heeft officieel verklaart de druk die wordt uitgeoefend op te Rohingya moslim etnische minderheid niet te verlichten.
Ondertussen is er in een ander deel van de wereld in het continent van Afrika, een ander moslim land, Somalië, waar 1.1 miljoen mensen zijn verplaatst vanwege de conflicten die zich vele jaren afspelen. Somalië, een land dat ook is gekweld met natuurlijke rampen zoals hongersnood en droogte, zijn er een miljoen mensen die humanitaire hulp nodig hebben om te overleven. Elke dag, hoge scores van zuigelingen en kinderen verliezen hun leven vanwege honger. Sinds maart 2013, hebben duizenden moslims in de Centraal Afrikaanse Republiek hun levens verloren vanwege geweld dat is gerelateerd met etnische zuivering.
In andere Afrikaanse landen, waarvan de natuurlijke bronnen in beslag zijn genomen door westerse koloniale invloeden, bestaan nog steeds vervolging en moord op moslims. Ze zijn verhinderd om sterk te zijn door de onafgebroken aansporing op terrorisme, geweld, wanorde en instabiliteit.
Er zijn veel moslim landen en gemeenschappen die geconfronteerd worden met vervolging die we niet in dit artikel hebben beschreven. Palestina, Afghanistan, Pakistan, Libië, Filipijnen, Morea, Krim, Niger, Kashmir, Sudan, Patani en anderen. De maand van de Ramadan is een uitgebreide mogelijkheid voor elke moslim om na te denken over deze pijnlijke taferelen waarmee de islamitische wereld wordt geconfronteerd en inspanningen te leveren om deze situatie op te lossen. Moslims zouden deze tijd kunnen gebruiken om een sfeer van eenheid en solidariteit te creëren, het is een eis in de islam. We zouden de bezieling van de ramadan in onze gedachten moeten houden dat het de moslims bij elkaar brengt.
