Vijftien jaar geleden, viel op 20 maart 2003,een multinationale militaire coalitie onder leiding van de Verenigde Staten en Groot-Brittannië viel Irak binnen. Met als voornaamste reden de massavernietigingswapens te vernietigen die zogenaamd in het land zouden worden ontwikkeld.
Bovendien werd verklaard dat het omverwerpen van het dictatoriale regime van Saddam Hussein en de oprichting van democratie en mensenrechten een van de belangrijkste redenen waren voor de invasie. Om deze reden werd de operatie "Operation: Iraqi Freedom" opgestart.
Voorafgaand aan de operatie, presenteerde de Britse premier Tony Blair een inlichtingenrapport dat zou zijn ontleend aan MI6 aan de toenmalige Amerikaanse president George W. Bush om als casus belli tegen Irak te worden gebruikt.Het doel van dit document was om de VN en de coalitielanden te overtuigen van het vermeende bestaan van massavernietigingswapens in Irak.
Vervolgens probeerde de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties ertoe te bewegen om op 5 februari 2003 in actie te komen tegen Irak, door het vermeende bewijs dat hij 'onweerlegbaar en onbetwistbaar' noemde, aan de raad voor te leggen.
Ondanks het vermeende bewijs dat werd gepresenteerd door MI6, keurde de Veiligheidsraad de operatie niet goed, grotendeels op grond van onvoldoende en geldig bewijsmateriaal.
De invasie werd gelanceerd zonder een besluit van de VN-Veiligheidsraad en was een flagrante schending van het internationaal recht.
Tijdens de invasie en daaropvolgende bezetting, die negen jaar duurde, is er in Irak geen enkel massavernietigingswapen gevonden. In feite werd deze realiteit ook onthuld door het 12-delige Chilcot-rapport dat in de loop van zeven jaar werd samengesteld en op 6 juli 2016 werd gepubliceerd door de Iraq Inquiry Committee.
Misschien is de meest schadelijke conclusie van het Chilcot-rapport dat de inlichtingengemeenschap begon met de veronderstelling dat Irak massavernietigingswapens had.
Het rapport verwierp ook de bewering van Blair dat de chaos en sectaire conflicten die tot stand kwamen niet konden worden voorspeld.
Saddam was zonder twijfel een van de meest meedogenloze dictators in de moderne geschiedenis en tiranniseerde zijn volk genadeloos.Na de invasie werd de Iraakse bevolking in een ramp gedompeld die veel groter was dan die onder Saddam's heerschappij, met een gruwelijke onderdrukking, marteling en onrecht.
Irak, dat op drie na grootste oliereserves in de wereld bezit, is uitgegroeid tot een van de meest arme en ellendige samenlevingen op aarde.Het hele land is geteisterd door instabiliteit, wantrouwen, angst en terreur.
Wangedrag zoals corruptie, omkoping, verduistering en flagrante diefstal van staatsmiddelen bereikten enorme proporties. De rijkdom van miljarden dollars van het Iraakse volk vloeide door in de schatkist van de bezettende macht, en en een deel van hun lokale collaborateurs;en nog een groter deel is gewoon verdwenen,waaronder enkele miljarden dollars in contanten die nog nooit zijn gevonden.
In zijn artikel getiteld "Vijftien jaar geleden, America Destroyed My Country" in de New York Times, schreef een Iraakse auteur woonachtig in de VS, Sinan Atoon:"Ik had nooit gedacht dat Irak ooit erger zou kunnen zijn dan het was tijdens het bewind van Saddam,maar dat is wat de oorlog van Amerika heeft bereikt en nagelaten aan de Irakezen ".
Niemand kan tot op de dag van vandaag een nauwkeurige schatting geven van het aantal slachtoffers die zijn gevallen door de invasie en bezetting.
Volgens de meest realistische schattingen is het aantal meer dan een miljoen.Het Britse medische tijdschrift The Lancet,meldt dat het aantal burgerslachtoffers als gevolg van geweld tot juni 2006 600.000 bedroeg.
Het tijdperk van vernietiging en rampspoed dat begon met de invasie van Irak omhulde vervolgens de hele regio.Variërend van het Arabische schiereiland tot het hart van Afrika, er ontstond een zee van vuur en bloed, beladen met oorlogen, rellen en bloedbaden.
Terroristische groeperingen die werden gevormd tijdens de invasie,vergrootte het bereik van radicaal terrorisme tot een wereldwijd niveau.Kunstmatige conflicten en vijandelijkheden werden gecreëerd en burgeroorlogen werden aangewakkerd door het aanzetten van confessionele schisma's.
Deze atmosfeer was precies het klimaat dat werd gezocht met de invasie van Irak, een van de belangrijkste stappen in het ontwerp van het project "Het Grotere Midden-Oosten",een plan van de westerse machten en Israël om de kaart van het Midden-Oosten opnieuw te tekenen.
Uiteindelijk realiseerde men wederom dat het onmogelijk is om een vredesomgeving te creëren met democratie, rust en veiligheid en het terrorisme in het Midden-Oosten volledig te elimineren, door middel van oorlog,militaire invasie en volledige bezetting.
In landen zoals Afghanistan, Libië, Syrië en Jemen die geconfronteerd werden met een dergelijke interventie,was de uitkomst zelfs erger dan hoe ze er eerder aan toe waren.
De schadelijke gevolgen van dit geweld hadden ook een negatief effect op de bezettende landen.Volgens officiële cijfers, vielen er tijdens de invasie en bezetting van Irak, aan de kant van de VS meer dan 4000 militaire slachtoffers,duizenden anderen raakten gewond en tientallen soldaten werden tot depressie en zelfmoord gedreven na terugkeer in hun land.
De invasies van Irak en Afghanistan hebben de VS tot op heden een verbluffende zes triljoen dollar (RM23.22 biljoen) gekost.Die zes triljoen dollar bereikte niets anders dan dat het Midden-Oosten veranderde in een massakerkhof.
Als die zes triljoen dollar was gebruikt voor het opleiden van mensen en het vergroten van hun bewustzijn en economische ontwikkeling en vooruitgang,zouden we vandaag in een compleet andere wereld hebben geleefd.
Wat betreft de landen in het Midden-Oosten die om de een of andere reden constant zijn aangevallen door de westerse mogendheden, is het tijd voor reflectie en introspectie.
Het is tijd voor ons als moslims om onze weg terug te vinden naar het rechte pad van de islam door middel van onderwijs vanuit de Koran en de Sunnah.Er is geen andere optie.
Artikel van de heer Adnan Oktar in New Straits Times (Malaysia):
https://www.nst.com.my/opinion/columnists/2018/04/355815/six-trillion-dollar-grave
