15 juli begon als een normale vrijdag avond in Turkije, maar is nu uitgedraaid op een overwinning voor de democratie in Turkije. Het begon met de verspreiding van mededelingen in de sociale media rond 10 uur in de avond, geruchten over een staatsgreep door de bezetting van de Bosporus brug door militairen met tanks werden in zeer korte tijd werkelijkheid door invasies en verschrikkelijke gebeurtenissen. Men verwachtte dat de poging tot staatsgreep zou slagen, die door een klein aantal soldaten binnen het Turkse leger werd gepleegd, die de trots van Turkije zijn. Echter, het succes wat door de coupplegers werd verwacht bleef echter uit. De Turkse politie en het publiek heeft deze verschrikkelijke poging met een bewonderenswaardige moed die avond een halt toegeroepen. Als gevolg van deze coup vulden de straten zich met mensen in de avond ondanks de avondklok die ingesteld was door de junta. In de nasleep van de couppoging bleef het Turkse volk tot in de avond in de straten, totdat elk gedeelte van Turkije vrij was van pro-coup soldaten en tanks. Dit was waarschijnlijk de eerste keer in de geschiedenis van de wereld dat een grootschalige coup was neergeslagen door de grote inzet en steun van burgers.
We hopen dat deze civiele beweging door burgers van de Turkse Republiek een eind zal maken aan de geschiedenis van pogingen tot staatsgrepen in het Midden Oosten die gedurende een eeuw aan de gang zijn. Door in de straten in verzet te komen, hebben onze mensen duidelijk laten zien dat Turkije niet langer kwetsbaar is voor een staatsgreep. Het is mogelijk dat Turkije nog meer moeilijkheden moet overwinnen op haar weg om de meest moderne maatschappij in de wereld te worden. De Turkse natie heeft echter duidelijk laten zien dat zij niet onder het juk van de junta willen leven. Deze militaire junta gebruikte de wapens, die door de staat aan hen werden toevertrouwd, op haar eigen bevolking. Ze maken misbruik van deze nobele charge. In de avond van 15 juli, werden kogels afgevuurd op onbewapende burgers, niet alleen met wapens maar ook vanuit tanks en helikopters. De pro-coup soldaten reden over de burgers heen en verpletterden ze. Het is onmogelijk om deze blinde woede te proberen uit te leggen. Elke coup die in Turkije ooit heeft plaatsgevonden was gruwelijk en beangstigend, maar geen één bereikte zo’n mate van wreedheid dat de eigen bevolking werd gedood.
De avond van 15 juli was een avond dat soldaten van het hoofdkwartier en onbevreesde politie in de straten en in de officiële gebouwen moedig vochten. Het grootste verschil tussen de avond van 15 juli en andere miltaire staatsgrepen in de wereld was tot nu dat de mensen hun harten als één verenigden en de straat op gingen, hun leven riskerend om onze dappere politie te steunen. De reden dat ze de straat opgingen was niet alleen om te protesteren maar ook om de coupplegers tegen te houden. En dat deden ze; veel van de plekken die de coupplegers hadden bezet werden door de buitengewone moedigheid van de Turkse bevolking herwonnen. Die avond ging de Turkse natie de straat op, verenigd met Turkse, Koerdische, Cherkese, Albanische en Arabische mensen als één. In het gehele land werd er tegen de coup geprotesteerd, in alle steden en districten. Die avond was iedereen op straat, zelfs degenen met een andere mening, visie en geloof, samen vechtend voor rechtvaardigheid.
Een Chinese man die een colonne tanks de weg versperde in het Tiananmenplein in China, of President Yeltsin die zijn volk toesprak bovenop een tank heeft voor vele jaren als een anti-coup symbool gefungeerd. In de avond van 15 juni, lagen duizenden mensen in de straten van de Turkse Republiek voor de tanks, en werden onder schot genomen door de soldaten van de coupplegers. In de vliegtuig bases die werden bezet door pro-coup soldaten, streden de mensen om te voorkomen dat de F-16 opstegen. Het grootste aantal slachtoffers vielen hier als gevolg van deze strijd. Maar onze natie was herwonnen.
Honderdduizenden mensen protesteerden in de straten tegen de coup terwijl ze tegelijkertijd hun eigen verdedigings technieken ontwikkelden. Om de tanks te stoppen, werden de straten geblokkeerd door auto’s en vrachtwagens. Zware constructiewerktuigen, stratenvegers, vuilniswagens en meer werden allemaal voor de reguliere leger eenheid geplaatst. Een sorteermedewerker blokkeerde de uitrit van een van de belangrijkste snelwegen met zijn eigen voertuig in Istanbul. Toen hij weigerde om zijn voertuig weg te halen bij de uitrit, werd hij door de pro-coup soldaten gedood en stierf als martelaar. De mensen plaatsten grote rotsen en ijzeren staven die ze langs de weg vonden en versperden daarmee de weg voor de tanks. Ze benaderden pro-coup soldaten door verrijdbare afval containers als schild te gebruiken. Om te voorkomen dat de coup vliegtuigen opstegen plaatsten ze brandweerwagens, bulldozers en straten besproeiers op het vliegveld.
Dit was de manier van de mensen om de coup te stoppen. Toen ze geen andere optie hadden, onthield hen dit niet om zichzelf als schild te gebruiken. In de ochtend was het gevolg van de verschrikkelijke strijd; 246 martelaren, maar de pro-coup soldaten was een halt toegeroepen. Momenteel, uitgezonderd een paar bezette plekken, zijn er alleen Turkse burgers in de straten omwille van de democratie; jongeren, ouderen, zowel mannen als vrouwen. Dit wacht houden is op dit moment nog gaande.
Dit is een karakteristiek van de Turkse bevolking. Deze gebeurtenis voegde nog een moedige daad toe aan onze geschiedenis. Zoals President Yildirim zei tijdens zijn historische speech, vanuit het Parlements gebouw samen met vier politieke partij leden aan zijn zijde; we zijn allemaal trots om als individu deel uit te maken van zo’n moedige natie.
De gebeurtenis is een grote overwinning voor de democratie, voor de soldaten en politie tegen de coup plegers en ook voor de burger bevolking. De Turkse bevolking mag trots zijn op deze opoffering. De burger gemeenschap heeft haar recht opgeëist tegen de wapens. De mensen gaven het niet op voor de mogelijkheid om als martelaar te sterven.
Elk land en instituut die coup regimes ondersteunen en zelfs degenen die coups organiseren moeten deze woorden in acht nemen. Een coup is een daad die alleen door verraderlijke en wrede mensen wordt uitgevoerd doordat ze van nature kwaadaardig en verraderlijk zijn. Dit soort mensen, zoals we op de avond van 15 juli konden zien, kunnen zonder te aarzelen in koelen bloede hun eigen bevolking vermoorden. Voor hen hebben de doden die zijn gevallen in de strijd, en de lichamen die werden verpletterd onder de tanks geen enkele waarde of belang. Ze willen slechts leider worden van een onderdrukkend regime door de democratie te doden en gruweldaden uit te voeren op de burgers. Deze gruwelijke gedachtegang heeft de democratie en de natie altijd geschaadt. Met in het achterhoofd wat de gruwelijke gevolgen kunnen zijn van een coup heeft de Turkse natie geschiedenis geschreven op de avond van 15 juli, hun leven riskerend. Geen enkele intimidatie heeft de kracht om de democratie van ons af te nemen die God ons heeft geschonken.
Voor de burgers, de politie officieren, patriotistische soldaten, journalisten en politici die een belangrijke rol hebben gespeeld om de coup poging neer te slaan; moge jullie heilige oorlog gezegend zijn. Moge God’s barmhartigheid en genade op onze martelaren zijn en zorgen voor het spoedige herstel voor de gewonden.
