Elke persoon heeft gemiddeld 100 triljoen cellen, waarvan elke cel een DNA molecule bevat. Elk afzonderlijke cel bevat informatie betreffende 3 biljoen verschillende onderwerpen, genoeg informatie om ongeveer 1000 delen van boeken, elk boek met 1 miljoen pagina’s, te vullen. Als we deze pagina’s naast elkaar zouden plaatsen, dan zou dit van de Noordpool tot aan de evenaar reiken. Als we het 24 uur per dag zouden lezen dan zouden we er 100 jaar over doen om het af te krijgen. Deze glorieuze informatie gaat over een enkele DNA monecule, die overal in ons lichaam voorkomt, zoals in een enkel vingernagel of haartje.
Hoe kan zo’n ongelooflijke bibliotheek in een minuscuul haartje, zo klein dat het niet met het blote oog zichtbaar is, geperst zijn? Hoe kan het daar in al die cellen verpakt zijn van dat haar, en in al die andere cellen die onze lichaam vormen? Hoe kan zoveel informatie, die wij onmogelijk zelf kunnen hebben, 100 triljoen keer geïnstalleerd zijn in ons lichaam? Zou het mogelijk zijn dat mensen dit zelf gedaan zouden hebben? Kan enig bekend technologie zoiets verbazingwekkends bereiken? Kan deze glorieuze informatie door toeval in de cellen aanwezig zijn?
Het is duidelijk dat het onmogelijk is dat willekeurige gebeurtenissen, mensen en technologie zo’n verbazingwekkend werk kunnen produceren. Dit feit is wetenschappelijk bewezen. Dit verbazingwekkende werk in ons lichaam behoort toe aan Allah, Hij heeft de Macht om alles te maken wat Hij wil.
Wij hebben de mens geschapen uit een gemengde druppel om hem te beproeven. Daarop gaven Wij hem het gehoor en gezichtsvermogen. (Soerah Al-Insan, 2-3)
