“Bu işdə bizim üçün bir şey (xeyir) varmı?” - deyə Allaha qarşı haqsız yerə, cahiliyyətə xas olan zənlərə qapıldılar. (Ya Rəsulum!) Onlara de: “Əlbəttə, bütün işlər Allaha məxsusdur (Allahın əlindədir)”. Onlar (münafiqlər) sənə açıb bildirmədikləri şeyləri öz ürəklərində gizlədərək: “Əgər bu işdə bizim üçün bir şey (bir qələbə) olsaydı, elə buradaca öldürülməzdik”, - deyirlər. (Ya Rəsulum!) De: “Əgər siz evlərinizdə olsaydınız belə, alınlarına ölüm yazılmış kəslər yenə çıxıb əbədi yatacaqları (öləcəkləri) yerlərə gedərdilər ki, Allah (bununla) sizin ürəklərinizdə olanları (səmimiyyət və ikiüzlülüyü) yoxlayıb aşkara çıxartsın və qəlblərinizdə olanları (niyyətlərinizi) təmizləsin. Allah ürəklərdə olanları biləndir!” (Ali-İmran surəsi, 154)
Qurana məntiqlə deyil, cahiliyyət ağlıyla baxarlar. Quranı məntiqi öz ağlına görə Quranla mübarizə üçün istifadə edir. Onun üçün, hz. Əlidən gələn hədisdə, "Hz. Mehdi (ə.s)-ın işi çətindir, çünki münafiqlər Quranla qarşısında çıxacaqlar deyilir.
Mənfəətçi olduqları üçün "bu işdən bizə nə var" deyirlər. Bir mənfəətimiz yoxdur. "Ya həbs ediləcəyik, ya böhtana uğrayacağıq, bizim burada bir qazancımız olmaz" deyir.
Peyğəmbər (s.ə.v)-in üzünü görməyə dözə bilmirdilər, onun nuru onları yandırırdı. Hz. Mehdi (ə.s)-ın də nuru münafiqləri yandırar. Baxa bilməzlər, qaça bildikcə qaçarlar. Hz. Mehdi (ə.s)-dən mümkün qədər uzaq durarlar.