Een beleid van compromis is de sleutel in Oekraïne

Na de val van de Sovjet-Unie in 1991 verklaarde Oekraïne zich onafhankelijk en het land is sindsdien lid van de CIS. Maar we kunnen niet zeggen dat Oekraïne echt onafhankelijk is. In werkelijkheid is Oekraïne erg afhankelijk van Rusland, vooral op het gebied van energie. De meeste export van het land gaat naar Rusland en het blijkt dat Rusland het land is waar de meerderheid van de kredietbehoeftes vandaan komen. Net als veel andere Europese landen, haalt Oekraïne gas uit Rusland en er zijn zelfs nieuwe projecten gelanceerd om nog meer gas te kopen.

De ‘Kiev administration’ zoekt naar manieren om verlost te worden van de financiële crisis: Zojuist is bekend geworden dat Oekraïne nog maar drie maanden aan valutareserves heeft en dat dit probleem zo snel mogelijk opgelost moet worden om een tekort te voorkomen.

Om dit op te lossen zullen Rusland en Oekraïne hun vriendschappelijke banden moeten behouden en hun samenwerking voortzetten, terwijl Oekraïne verder zal moeten gaan met het ondertekenen van het vrijhandelsakkoord met de Europese Unie om zo dichterbij Europa te komen.

Hoewel het van groot belang is dat Kiev garandeert aan Moskou dat de banden met Rusland en andere CIS landen hierdoor geen negatieve gevolgen zullen krijgen.

Oekraïne zou zich niet alleen moeten richten op de integratie met Europa, maar één van de landen worden die met een breder beleid de Oost-West integratie zal bevorderen.

Turkije is het perfecte voorbeeld van een succesvol Oost-West integratie. Het land accepteerde de criteria van Kopenhagen voor toetreding tot de Europese Unie en doorliep vervolgens een ontwerp van overgangs wetten; hoewel dit Turkije niet verhindert heeft in het ontwikkelen van vriendschappelijke banden en economische, culturele en sociale contacten met andere landen.

Met andere woorden, nauwe banden met Europa is geen reden om terug te deinzen voor Oost-West integratie. Er is geen reden waarom Oekraïne niet hetzelfde pad zou moeten volgen.

Het is al erg laat en inmiddels hoog tijd om het bipolaire wereldbeeld uit het verleden opzij te zetten.

Landen zullen zich moeten verenigen en een beleid aannemen die gebaseerd is op liefde en vrede; het bipolaire wereldbeeld is een ouderwetse relikwie uit de 20^ste eeuw, gebaseerd op valse begrippen ‘’het Oosten’’ en ‘’het Westen”.

Oekraïne moet een verenigend beleid volgen en vermijden slachtoffer te worden van de vernietigende bijproducten van verdeling. Wantrouwen en achterdocht zijn geen weg vooruit, begrip en gemeenschappelijke samenwerking zijn de enige weg vooruit.