Zoals men zich zal herinneren, werden in China in juli 2009 op een doelbewuste en georganiseerde manier praktijken van onrecht, vervolging en slachting uitgevoerd tegen de Oost-Turkestanse bevolking. Als gevolg van incidenten uitgelokt met behulp van diverse voorwendsels, werden duizenden Oeigoerse burgers op de straten afgeslacht voor de ogen van de mensen. Speciale beelden van deze slachtpartij werden gepubliceerd op onze website.
Op dit moment gebruikt China een andere kwestie als voorwendsel, die mogelijk kan zorgen voor nieuwe bloedbaden. Zoals we al eerder uitgelegd hebben, wordt Kashgar, de oude hoofdstad van Oost-Turkestan, waar voornamelijk Oeigoerse Turken leven, praktisch belegerd door Chinese troepen. De stad wordt platgewalst met bulldozers en de Oost-Turkestanse inwoners eruit gedwongen. Om deze sloop te rechtvaardigen, heeft de Chinese regering de moeilijk te geloven reden opgegeven, dat de stad Kashgar kan instorten als gevolg van aardbevingen. Maar de stad heeft een geschiedenis van 2500 jaar en talloze historische artefacten van meer dan 1000 jaar oud. Deze historische artefacten zijn eeuwenlang blootgesteld aan aardbevingen en natuurrampen, zonder enige schade te ondervinden. Daarom is het uiterst onlogisch om te verwijzen naar aardbevingen als een excuus voor het afbreken van deze historische schoonheden.
Als er bovendien inderdaad voorzorgsmaatregelen zouden genomen worden tegen aardbevingen, zouden de bestaande gebouwen en structuren versterkt moeten worden. Het vernietigen van alle historische artefacten van een stad als voorzorgsmaatregel tegen aardbevingen, is iets dat nooit eerder werd gezien en volstrekt onbegrijpelijk is. Dat de Oeigoerse bevolking met deze reden gedwongen wordt om het land van hun voorvaders te verlaten, valt helemaal niet goed te spreken.
Bijgevolg is het vrij duidelijk dat de Chinese regering deze reden gebruikt als een excuus. Het is evident dat de Chinese regering hiermee tracht om Kashgar te veranderen in een Chinese stad en de Oeigoerse Turken in het gebied en hun Turks-Islamitische cultuur uit te roeien. Als Chinezen er met hun eigen wil voor kiezen om te komen leven in Kashgar, hebben de Oeigoerse Turken daar geen bezwaar tegen. De Oeigoerse Turken die gematigd, warm, aanhankelijk, bescheiden en vriendelijk zijn, zoals de Koranische moraliteit vereist, hebben geen gevoel van vijandigheid tegen de Chinezen. Ze hebben er ook niets op tegen om samen te leven met hen en nabuurschapbetrekkingen te onderhouden. Maar wat hier aan de hand is, is dat de woningen van de Oeigoerse Turken gesloopt worden en dat ze door de Chinese overheid ertoe gedwongen worden hun land te verlaten, en dat andere mensen uit andere regio's van China gedwongen worden om naar daar te migreren. Een dergelijk beleid is duidelijk onverenigbaar met rechtvaardigheid, fundamentele mensenrechten en democratie. Dit is duidelijk een beleid van gedwongen immigratie en verbanning. Degenen die niet bereid zijn om hun huizen te verlaten, lijden onder vreselijke onderdrukking. Alle Europese landen en Amerika mogen deze onrechtvaardige politiek van verschrikking niet van ver toeschouwen, ze moeten dringend ingrijpen in deze kwestie. Een massareactie van het publiek zou laten zien dat China niet zomaar kan doen wat het wil en het beleid van onderdrukking in kwestie zou stopgezet worden, zonder heviger te worden. De Verenigde Naties, Europese Unie en alle belangrijke stichtingen, liefdadigheidsinstellingen en persoonlijkheden moeten dringend de nodige maatregelen nemen.
