Evrimciler doğadaki canlılar arasında bir çatışma olduğunu, sadece güçlü olanların hayatta kaldığını savunurlar. Canlılar arasındaki fedakarlık örnekleri evrimcilerin bu iddiasını temelden geçersiz kılar. Örneğin dişi ve erkek karıncalar üreyebilmek için ayrı ayrı fedakarlıkları göze alırlar. Çiftleşme uçuşundan kısa bir süre sonra kanatlı erkek karınca ölür. Dişi karınca ise kendine uygun bir yuva arar ve bulduğunda buraya girerek ilk iş olarak kanatlarını koparır. Daha sonra girişi kapatarak haftalarca, bazen aylarca yiyeceksiz ve yalnız başına kalıp, kraliçe karınca olarak ilk yumurtalarını bırakır. Bu zaman içinde kanatlarını yiyerek yaşar. İlk yumurtadan çıkan larvaları kendi salyasıyla besler. Bu, kraliçe karıncanın tek başına özveride bulunarak geçirdiği bir dönemdir. Allah'ın ilhamıyla hareket eden kraliçe karınca bu şekilde kolonisini kurmaya başlar.