مسلمانان بایستی مملو از عشق به یکدیگر باشند. آنها بایستی مراقب یکدیگر بوده و جویای کوشای احوال یکدیگر باشند. تمامی گروهها ، انجمن ها و اجتماعات اسلامی می بایستی این موضوع را ترغیب کرده و به پیش ببرند. منظور من این است که جدایی ها ، تفکیک ها و گروه گروه شدن ها باید از میان برود. برخی از گروههای اسلامی هستند که فاصله بسیاری با دیگر مسلمانان دارند و میان آنها و سایر مسلمین هیچ دیالوگ و ارتباطی وجود ندارد. این معضل بایستی برطرف شود. به دیگر بیان اگر شما اتحاد و یگانگی میان مسلمانان را قبول ندارید، حداقل عاشق بودن نسبت به سایر مسلمین را بپذیرید. اگر شما دیگر مسلمانان را قبول نداشته باشید، چگونه می توانید انتظار داشته باشید که جایگاهتان در وسط بهشت باشد؟! شما چگونه می توانید این با این موضوع کنار بیایید؟ بهشت مملو است از مسلمانان. آیا شما هم می خواهید که یکی از آنان باشید؟ آیا در بهشت هم دنبال این خواهید بود که برای خود گروه و فرقه ای درست کنید؟ درست است؟ اما از آنجایی که مسلمانان بهشت گروه گروه و متفرق نیستند؛ از آنجایی که در آنجا مسلمین تحت یک امت واحده در حیات به سر می برند ، پس نتیجه می گیریم که ایده آل ترین حالت پذیرفته شده توسط خدا همین شکل است، و این شیوه ای است که خداوند آن را تصویب کرده است ، و این است مدل بهشتی. تمام مسلمین یک گروه و یک ملت هستند، گروهی متشکل از برادران و خواهرانی که به یکدیگر عشق می ورزند. و هر کسی دیگری را به خوبی می شناسد. آنها به میزبانی یکدیگر می روند، با یکدیگر به گفتگو و همنشینی می پردازند و با یکدیگر دوست و برادر هستند. بنابراین ما نیز باید در این دنیا چنین فضایی را ایجاد کنیم. مسلمانان بایستی به شدت به یکدیگر گرایش داشته و همدیگر را دوست بدارند. آنها بایستی جویای صحت و سلامتی یکدیگر باشند. حال این مسلمان می خواهد اهل پاکستان باشد و یا هندوستان، فرقی نمی کند. آنها می توانند اهل مراکش باشند ، تونس و یا الجزایر. انشاالله که مردمی باشیم که دائما با یکدیگر در ارتباط باشیم.
