De laatste 5 jaar is het vluchtelingenprobleem in de wereld sterk gestegen. De meeste vluchtelingen komen uit de omgeving van Turkije. De Arabische lente en het harde optreden tegen de bevolking die in opstand kwam, heeft voor deze ontwikkeling gezorgd. Jemen, Libië, Irak, Afghanistan, Eritrea en miljoenen burgers hebben als gevolg van de burgeroorlog in Syrië hun land, hun huizen, hun eigen familie, hun vrienden, en hun goederen achter moeten laten en hebben hun toevlucht gezocht in het buitenland.
Ondanks het koude weer, regen en modder zijn sommige van deze onschuldige mensen, halsoverkop gevlucht om hun leven te redden. Sommigen hebben zelfs niets meegenomen. Ze zijn gevlucht met de kleding die ze aan hadden. Ze stapten in een boot en gingen op weg naar het onbekende. Volgens de vaststelling van Het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR) is het totale aantal vluchtelingen in de wereld aan het einde van 2014, 60 miljoen geworden.(!)
Deze 60 miljoen mensen hebben hun eigen vaderland moeten verlaten, waar ze zijn geboren en opgegroeid, en alles achtergelaten waar ze aan gehecht waren. Uit dwang moesten ze migreren. Als we het vandaag over de vluchtelingen hebben, dan denken we zonder enige twijfel aan de burgeroorlog die ongeveer vijf jaar lang onverminderd door gaat en de 4 miljoen mensen die geëmigreerd zijn vanuit Syrië. 75% van deze cijfers bestaat uit vrouwen en kinderen. Ze hebben hun huizen achtergelaten door naar een andere stad te moeten emigreren. Anders gezegd als we meer dan 7 miljoen Syriërs moeten overwegen die als vluchtelingen in hun eigen land leven, zijn bijna 22 miljoen inwoners van het land door de oorlog onderworpen aan gedwongen migratie. Deze situatie brengt Syrië als hoofdrolspeler in de grootste vluchtelingencrisis in de wereld.
Een ander volk die als gevolg van de burgeroorlog en hongersnood hun thuis land hebben moeten verlaten zijn de Somaliërs. Het aantal Somalische vluchtelingen die verspreid zijn over verschillende landen overschrijdt meer dan een miljoen. Het aantal Afghaanse vluchtelingen die door de oorlog gevlucht zijn en naar verschillende landen hun toevlucht hebben genomen is 2.4 miljoen mensen.
1,5 miljoen Rohingya moslims zijn aan wreedheden onderworpen toen ze in het gebied Arakan in Myanmar leefden. In Bangladesh zitten ze op de grens van de hongersnood, ze vechten hier om te kunnen overleven. Meer dan 240000 Rohingya moslims vallen in hun eigen land, zoals de miljoenen Syriërs, onder de positie van vluchtelingen. Op de grens van Thailand zijn er 12000 vluchtelingen. In Pakistan, Saoudi-Arabië, Maleisië, Thailand en sommige Europese landen leven 100000 Rohingya als vluchteling.
Van het vluchtelingenprobleem in Syrië, Afghanistan, Somalië, Myanmar buiten Irak, Soedan, Yemen en andere landen weet men dat het steeds toeneemt. Door wreedheid, onderdrukking en geweld hebben miljoenen mensen die gedwongen waren om een reis te maken met een onbekende bestemming, hun leven verloren tijdens de reis. Een klein aantal vluchtelingen die hun bestemming hebben bereikt, kwamen een onmenselijke behandeling tegen die ze niet verdienden. Terwijl men strijdt tegen de zeegolven, worden hun boten met speren geboord. Midden in de nacht leven de baby’s en kleine kinderen in angst in de koude wateren en hun kleine lichamen worden aangespoeld aan de kust.
Wegens de oorlogen in het Midden-Oosten proberen 100000 vluchtelingen te vluchten. Via de Middellandse en Egeïsche Zee proberen ze de EU te bereiken. Tijdens de reis verliezen duizenden hun leven. Volgens officiële cijfers van 2015 hebben 3601 vluchtelingen hun leven verloren door verdrinking in de Middellandse Zee. In werkelijkheid is het aantal overledenen hoger dan deze cijfers. De EU landen moeten meer verantwoordelijkheid nemen inzake het vluchtelingenprobleem. Nog voordat de crisis ernstig werd heeft de EU het besluit van het Europese Hof van Justitie over de vluchtelingen die gevangen werden afgewezen. Met de Frontex operaties hebben ze de vluchtelingen naar landen zoals Noord-Libië gestuurd waar de oorlog nog gaande is. Door de Frontex operaties bekeek de EU in die beleidsperiode om een nieuwe Berlijnse muur voor de veiligheid te bouwen. Tot op heden kwam men tot de conclusie dat deze maatregelen niet werken. Op wettelijke middelen zijn de asielaanvragen van de vluchtelingen geblokkeerd, omdat ze te veel kosten. Als gevolg van de hulp van mensen smokkelaars om over de Middellandse Zee over te steken zien we dat er tragediën zijn ontstaan, en deze situatie verandert is in een menselijke en morele crisis.
Terwijl ongeacht religie, sekte, oorsprong, om welke reden dan ook is het een menselijke verplichting om de zwakkeren te beschermen en te helpen. Eveneens moet men meehelpen om de wreedheid in de wereld te beeindigen. Het enigste wat men moet doen is de onschuldige mensen die vrezen voor hun leven, en op zoek zijn naar een veilige schuilplaats, met liefde en mededogen omarmen en alle beschikbare mogelijkheden met hun delen. Als het om de veiligheid van iemands leven gaat is het belangrijk dat men zijn comfort, vrijheid en redding nog belangrijker vindt dan van zichzelf. Want dit is een voorwaarde van deugdzaamheid. Bovendien moet men niet alleen de grenzen openen voor de vluchtelingen, maar de gasten ook ontvangen en comfort bieden om ze zich thuis te laten voelen. Dit is een verantwoordelijkheid van onze kant die hoort bij de islamitische en morele waarden.
Op dit punt ligt er een grote taak voor zowel de overheden en maatschappelijke organisaties, als de mediawereld. Wanneer men het vluchtelingenprobleem als een menselijke kwestie bekijkt zien we dat deze mensen noodgedwongen hun thuisland, eigen huizen, families, goederen en onroerende goederen hebben achter moeten laten. Wanneer men deze arme mensen met liefde en mededogen benadert dan zullen de problemen ongetwijfeld opgelost worden. We moeten niet vergeten dat de liefde de oplossing is voor alle problemen. Wereldwijd een campagne starten van hulp en liefde zal het mededogen doen herleven, en het zal een belangrijke stap zijn om het vluchtelingenprobleem op te lossen.
De realiteit is dat we niet in een periode leven waar men stilzwijgend geweld en onrechtvaardigheid accepteert en doet alsof er niks aan de hand is, terwijl er miljoenen mensen onder wreedheid moeten leven. Zo is het vluchtelingenprobleem ook een kwestie waar men nooit over mag stilzwijgen.
Men moet niet vergeten dat wreedheid toelaten, in feite een wreedheid is. Iedereen met een geweten, moet zijn taak volbrengen om onze arme broeders die vluchten te redden.
