ŞİİRLERLE, RESİMLERLE, ÇEŞİTLİ SEMBOLLERLE GİZLİ MESAJLAR VERMEK ESKİDEN BERİ SAPKIN İNANÇLARIN KULLANDIĞI BİR YÖNTEMDİR
Eskiden beri sapkın dinler, sapkın inançlar, gizli örgütler, gizli yapılanmalar taraftarlarıyla görüşürlerken ya sembolik şiirlerle konuşurlar, ya sembolik resimlerle konuşurlar yahut çeşitli tabloların içine gizlenmiş gizli işaretlerle konuşurlar. Bu eskiden beri bilinen bir gerçektir. Mesela gümüş bir ibrik vardır, bakarsın içinde bir şeytani sembol veyahut bir çay bardağının sapında, kulpunda bir şeytani sembol. Bu, insanların bilinçaltını sürekli gördüğü eşyayla etkilemek için yapılan bir yöntem. Mesela adamın dolmakalemi, dolmakalemine bir şeytani figür koyuyor. Adam her gördüğünde şeytanı hatırlamış oluyor. Mesela her gördüğünde din aleyhtarı bir ifadeyi görmüş oluyor. Mesela saray yaptırıyor, sarayda mimari tarzında kendi inancını ifade eden semboller kullanıyor.
Bunu halk bilmez. Halk bilmeyince münafıkun ve münafıkat, müşrikun ve müşrikat, kafirun ve kafirat, mücrimun ve mücrimat keyfe geliyor. Diyor “bak onlar anlayamıyor biz anlıyoruz. Çaktırmadan haberleşiyoruz, çaktırmadan kendi aramızda işaretleşiyoruz çünkü onların kafası çalışmıyor” diyorlar haşa, “bizim kafamız çalışıyor.” Şeytanlıkta kafa çalışsa ne olur çalışmasa ne olur? Yolun şeytanlık senin, yolun pislik yani. Ne olur? Cehennemin daha derinine düşersin onunla başka bir şey olmaz. Ve dünyada da Allah belanı verir ve daha da aşağılanırsın, daha haysiyetsiz, daha cibilliyetsiz hale gelirsin, daha nursuzlaşırsın. Seni dördüncü boyuttan izleyen var, değil mi? Bundan haberin var mı? “Yok” diyor. Zavallının zavallısısın sen o zaman. Sana onu yaptıran kim? Allah yaptırıyor. Niye yaptırıyor? Senin konumunu sana göstermek için yaptırıyor. Niye yaptırıyor? Müslümanların mücadele gücünü artırmak için yaptırıyor.
MÜMİN İÇİN MÜNAFIĞI YAKALAMAK BİR AKIL JİMNASTİĞİDİR
Münafığı yakalamak, münafığı takip etmek, her oyununu çözmek müminin aklını geliştirir. İbadetidir, cennetini genişletir, onurudur. Münafığın aşağılanması, rezil-rüsva olması cehenneminin derinleşmesi demektir.
MÜNAFIK, SİNSİ, ZÜPPE VE ASİDİR. AHLAKSIZLIK YAPMAK İÇİN FIRSAT ARAR
Her gürültüyü kendi aleyhine zanneder. İtaat münafığın kabul etmeyeceği bir şeydir. Saygı, münafığın kabul etmeyeceği bir şeydir. Ruhu böyle lağım gibi kaynar. “Acaba bugün ne pislik yapsam, ne ahlaksızlık yapsam, ne oyun yapsam?” diye kaynar.
MÜNAFIĞIN BİR YÖNÜ DE KENDİNİ MASUM GÖSTERMESİDİR
Münafık kendini çok iyi, suret-i Hak’tan, kaliteli, seçkin, en iyi göstermek ister. Her şeyin en iyisinin kendisinde olduğunu iddia eder münafık. Ama böyle lağım gibi de kaynayarak etrafını rahatsız etmek için ne yapacağını şaşırır. Bir günü normal geçmez münafığın, bir saati normal geçmez. Sürekli bir pislik, bir melanet, bir ahlaksızlık. Allah onu o haliyle sürekli ezer. O manevi gerilimden sürekli çöker, sürekli daha yaşlanır, daha bitap olur. Allah hem cehennemini genişletir, hem dünyasını mahveder. O yüzden hükümetin başına gelenler de, karşılaştığı olaylar da hep münafıklardan.
MÜNAFIK KİNDARDIR. HEP FİTNEYİ ARAR. FİTNECİLERLE İŞBİRLİĞİ YAPAR. NORMAL, DÜRÜST MÜSLÜMAN’DAN HOŞLANMAZ
Nerede böyle cinsi sapık, hayâsız, ahlaksız, it kopuk, karaktersiz insan varsa gider onları arar. Onlarla sırdaş olur, onlarla ahbap olur, onlarla hemhal olur. Onlara karşı çok yalakadır münafık. Küfre karşı çok yalakadır, çok uyumlu, saygılı ve itaatlidir. Müslümanlara karşı anarşist, azgın, küstah, kavgacı, fırsat kollayan ve kahpe bir yapısı vardır. İt karakterlidir, yani her türlü imkânı kullanmak ister. Mesela normal oturduğun halde sohbette, orada da pislik yapmak ister. Oturmasında, kalkmasında her hareketinde bir pislik ve melanet eğilimi olur. Yani içinde Rahmani bir duygu olmaz. Şeytani olduğu için adeta şeytanın Müslümanlar arasında dolaşması gibi olur.
MÜNAFIK MÜSLÜMAN’DAN HİÇ HOŞLANMAZ. EN DİNDARINA EN ÇOK NEFRET DUYAR, EN ÇOK ÇALIŞANINDAN EN ÇOK NEFRET EDER
En faydalı olanından en çok nefret eder. İslam’a en çok katkısı olana en çok öfkeyi duyar. Böyle kin dolu bir lağım torbası gibidir münafık. Sürekli Müslümanları gereksiz şeylerle meşgul etmek ister.
DARWİNİST, MATERYALİST, ATEİST, RUMİ, HOMOSEKSÜEL, SİNSİ, MÜSLÜMANLARA KARŞI KÜSTAH AMA KÜFRE KARŞI BOYUN EĞİCİ OLMAK MÜNAFIKLARIN ORTAK YÖNLERİNDENDİR
Bak, münafık ittifaklarına bakıyoruz hep aynı kafada; Darwinist, materyalist, ateist, Rumi, homoseksüel, çirkef, sinsi, gizli işaretler veren, gizli dil kullanan, gizli konuşmalar yapan, gizli yazılar yazan, sürekli gizlilikten hoşlanan, Müslümanlara zarar vermeye küfre de fayda vermeye gayret eden, Müslüman’a karşı küstah, küfre karşı boyun eğici, Müslüman’a karşı sinsi, küfre karşı açık, şeffaf, sırdaş. Mesela münafık asla Müslüman’ı sırdaş edinmez ama mesela bir ateist homoseksüeli çok koyu sırdaş edinebilir. Onunla dost olur. Her şeyini onunla paylaşır. Çünkü alçak olduğunu ve satılmış olduğunu ona gösterir. O adam mesela bakıyor ki ateist, dinsiz yahut din karşıtı. “Ya” diyor “bu bayağı kahpe, alçak, kendi dinini, kendi insanını düşman olarak görüyor. Satılmış, dönek ve azgın ve vefasız. O zaman” diyor “ben bunu dost edinebilirim, güvenebilirim. Çünkü bunun Müslümanlıkla hakikaten alakası yok” diyor. O yüzden münafığa çok güvenir böyle tipler. Ama aynı zamanda da tiksinir ve nefret ederler, çok aşağılık görürler. Ama kullanmak için de çok ideal görürler. Münafığın küfre ve ehl-i dalalete gösterdiği saygı ve hürmet tarif edilecek gibi değildir. En uç noktada hürmet eder. En uç noktada itaat eder, vefalıdır ve sadıktır şeytaniyete karşı. Ve hayrandır, boyun eğicidir. Müslüman’a karşı da sürekli anarşist, kargaşacı, kavgacı, fırsatçı ve alçak ruhludur ama onlar da olmasa cihadın heyecanı pek olmaz.
MÜNAFIĞIN OLMADIĞI BİR ORTAMDA MÜSLÜMAN CİHADIN LEZZETİNİ TAM TADAMAZ
Mücadelenin lezzetini tam tadamaz. Şeytanı yenmenin zevkini tam tadamaz. Onun için Müslüman şeytan avcısıdır, yani münafık avcısıdır. Münafığa, şeytana aman vermez. Küfür o kadar değildir, küfür daha açık, sarihtir. Yani küfürle mücadele açık, cehri olabilir. Ama münafık sinsi, gizli, oyuncu ve karanlık olduğu için onu yakalamak bir zekâ oyunudur, bir akıl çalışmasıdır. Derin akıl gerektirir. O da akıllı insana zevk verir. Yani münafıkla bir satranç maçı gibidir bu. Usta bir mücadeledir. Kâfirle öyle satranç maçı gibi mücadeleye gerek yoktur küfürle. Doğrudandır yani adam direkt zaten karşındadır, anlatırsın. Adam ikna olur veya olmaz. Ama münafık öyle değildir.
KÜFÜR DOĞRUDAN ÇİRKİNLİK SUNAR, MÜNAFIK İSE GÜZELLE ÇİRKİNİ KARIŞTIRARAK ORTAYA KOYAR
Münafığın günü, ayı, dakikayı, saniyeyi müthiş kullanma yeteneği vardır. O da şeytanın ne kadar dakik ve dikkatli olduğunu gösterir. Şeytan bir saniyeyi bile boşa harcamak istemez. Münafık da bir saniyesini bile boşa harcamak istemez. Yani mutlaka pislik yapmak ister. Ve iyinin yanına kötüyü de koyar münafık. Yani mesela güzel bir yemeğin yanına zehri de koyar. Güzel bir sözün yanına pislik bir sözü de koyar. Güzel bir cismin yanına pis bir cismi de koyar. Karışık yapar, yani münafığın özelliği doğrudan pisliği sunması değildir. Güzelle çirkini karıştırır. Pislikle temizi karıştırır, öyle yapar yani. O onun tuzağıdır, yemleme yöntemidir yani. Bilmeyen düşer. Ama küfürde öyle değildir. Küfürde çirkinlik doğrudan sunulur, küfür doğrudan sunar ve anlarsın, görürsün. Ama münafık öyle değildir yani onun maskesi çok yoğun, girift bir özellik gösterir. Yani o maskenin içinde onu sezmek özel yetenek, akıl gerektirir. Onun için Resulullah (s.a.v.) devrinde de münafıkların fark edilmesi çok zor oluyordu. Yani tespit edilmiş üç yüz münafık vardı. Dokuz yüz Müslüman’dan üç yüzü münafık. Yani akıl almaz bir güç.
MÜNAFIK UZLAŞMACI DEĞİLDİR. KAPAYICI, KİLİTLEYİCİ, AÇMAZA SOKUCU, NETİCEYİ ASLA KABUL ETMEYECEK BİR ÇİZGİDE OLUR
Yani her yeri çıkmaz sokaktır münafığın, uzlaşamazsın. Mesela “böyle” dersin; oradan kapatır, “öyle” dersin; oradan kapatır. “Yana” dersin; oradan kapatır. “Başka” dersin; kapatır, yani münafığın hoşnutluğu mümkün değildir. Her yerde bir pislik yapar. Mesela onun lehine yaptığın bir şeyden, oradan da bir pislik çıkarır. Onu düzeltse Müslüman, onu düzelttiği yerden de bir pislik çıkartır. Yani ruhunu şeytana sattığı için kesintisiz devam eder. Mesela Peygamber (s.a.v.)’le savaşa çıkacak. “Evim açıkta” diyor. Şimdi bak, açmaza soktu görüyor musun, kilitlemeci. “Tamam” diyor Peygamberimiz (s.a.v.). “Evinin halkını ben gereken şekilde ilgilenip halledeceğim.” “Savaşmayı bilmiyorum” diyor; bir tane daha. “Tamam” diyorlar. “Biz sana savaşmayı öğretelim. Gel, bak, şöyle tutacaksın, böyle yapacaksın öğretiyorlar. Hadi” diyorlar “Şimdi savaşa çıkalım” “Hava çok sıcak” diyor. Yani ahlaksızlık yapacak ya, kilitlemeci bak, sürekli kilitliyor. “O zaman akşama doğru yapalım” diyorsun, “serinlikte olsun.” “O zaman da hava soğuk” diyor. Ne istiyorsun yani? Belanı mı arıyorsun? Yani çok alçaktır münafık. Sürekli kilitler, sürekli kilitler. Onun için münafık olduğunda müminin sevabı çok yüce oluyor, çok yüksek olur.
Münafık şartçı, mesela diyor ki; “eğer ailemle ilgili konu hallolursa savaşa çıkarım” “Tamam” diyorsun. “Buyur” diyorsun. “Bana savaşmayı öğretirseniz savaşa çıkarım” diyor. “Tamam, öğretelim” diyorsun. Ama ahlaksız yani bilmediğinden değil; biliyor. Ailesiyle ilgili de sorun yok, sırf ahlaksızlık olsun. “Serin havada beni götürürseniz o zaman kabul ederim” diyor. Serin havada götürüyorsun. O zaman “üşüdüm” diyor. “Benim ısınmamı sağlarsanız o zaman yaparım” diyor. Şartçı ve kilitlemecidir.
MÜNAFIK MÜMİNE GIDADIR. MÜMİN DE MÜNAFIĞA ZEHİRDİR
Münafık olmadan ne olur? Tamam, daha sakin, meskenetli bir ortam olur. Sevap çok az olur. Münafıkta beyin gelişir, aktivite gelişir, meskenet kalkar, kalplere inşirah gelir, şevk gelir, müminin cesareti artar, gayreti artar, tedbir gücü artar, sanatçı gücü artar, savunma gücü artar. Sağlığı sıhhati artar, her şeyi artar. Münafık mümine gıdadır. Mümin de münafığa zehirdir. Yüzüne bakar, canı yanar. Zenginliğini görür, canı yanar ve çöker ama. “Canı yanar” derken çöker yani. Elbisesini görür, canı yanar. Konuşmalarını görür, canı yanar. İhtişamını, hâkimiyetini görür, canı yanar. Hayat ona zehir olur. Acayip acı çeker. İşte Allah diyor ya; “…öfkenizle ölün...” (Al-i İmran Suresi, 119) Yani onda yıkıcı, yakıcı, tahrip edici bir etki yapar. Müminde de dinçleşme, gençleşme, güçlenme olur, tam tersi etki yapar. Bu Allah’ın bir mucizesidir, hayret edecek bir şeydir bu yani, bir mucize.
TARTIŞMA, CEDEL VE KAVGA, KARIŞIKLIK ÇIKARTMAK MÜNAFIĞIN EN TEMEL ÖZELLİĞİDİR
Mesela bir ortam, oturuyorsun. Mutlaka karışıklık çıkartmak ister. Mutlaka kavga ve mutlaka cedel çıkartmak ister. Cevap vermek yeterli değildir münafığa. Şeytanın etkisinde olduğu için yeni bir konu daha çıkartır. Ona cevap verirsen yeni bir konu daha çıkarır, ona cevap verirsen yeni bir konu daha çıkarır. Yani o şeytanın sonsuzluğa açılan o kirli, karanlık, dipsiz derinliğinde, o gayya kuyusunda o sürekli ilerler. Her yaptığı yeni şart onu gayya kuyusunda biraz daha derine götürür. Her yaptığı ahlaksızlık mümini biraz daha yükseltir, onun gayya kuyusundaki derinliğe doğru akmasını biraz daha artırır. İtiraz etmek, anarşist ruhlu olmak, sorgulamak, yaygaracı olmak münafığın özelliğidir. Şeytanın özelliğine baktığımızda bunu görüyoruz.
MÜNAFIĞIN BÜYÜKLÜK İDDİASININ UCU, BUCAĞI YOKTUR VE ÇOK MÜNASEBETSİZ, MANTIKSIZ, ZIRVA İDDİALARLA BÜYÜKLÜĞÜNÜN PEŞİNDE KOŞAR
Mesela her hizmetini büyüklüğe göre yapar. Mesela bir şey yapmak isterse büyüklüğünü göstermek için yapar, yaranmak için yapar, yalakalık. Allah’ın rızası için yapmaz. Yani kendisine “büyük” denmesi için yapar, “yüce” denmesi için yapar. Bir insanın, mesela başka bir insanın “başarılı” olduğunu söylediğinde münafık buna dayanamaz. Bu ona çok ağır gelir, yani küfretmiş gibi gelir ona. Bir Müslüman’ın başarısından bahsedildiğinde o artık etine tuz basmış gibi acayip acı çeker. Kendisinin yüceltilmesini ister münafık, hastadır.
MÜNAFIK UKALA BİR DÜNYA GÖRÜŞÜNE SAHİPTİR. HER ŞEYDE MÜSLÜMANLARDAN AYRI OLMAK İSTER
Orijinal olmak mesela ne dense aksini yapmak, bir şey söylendiğinde hemen aksini söylemek, zıtlık münafığın temel özelliğidir. Mesela Allah “secde edeceksin” diyor. İllaki zıtlık yapacak, illaki ukalalık, züppelik yapacak, terslik yapacak. “Hayır” diyor. Niye? Beni ateşten yarattın diyor. Ben daha üstünüm, onu da çamurdan yarattın, o topraktan alelade diyor. İşte münafık ahmaklığını görüyor musun? Halbuki ikisini de yaratan Allah. Ayrıca ateşin üstünlüğü diye bir şey yok. Toprağın da sıradanlığı diye bir şey yok ama o münafık kafasına göre öyle. Ukalalık, terslik, cedel, tartışma, zıtlık, her şeye itiraz münafığın temel özelliğidir. Mümine de uysallık, itaatkarlık, sevecenlik, hoşnutluk, iç huzuru, Allah’a boyun eğicilik en mükemmel şekilde tezahür eder. Münafık her şeyde Müslümanlardan ayrı olmak istiyor, çünkü Müslümanları beğenmediği için yemesi, içmesi, kıyafeti, hedefleri, düşüncesiyle, her şeyiyle, hayat şekliyle Müslümanlardan farklı olmak ister şeytani bir içgüdüyle halbuki Müslümanlar ümmet karakteri gösteriyor, birbirlerine benziyor. Münafık şeytanidir yani iyi olan her şeyin zıttı vardır münafıkta.
MÜNAFIK BİR GÖREV İSTEDİĞİNDE PİSLİK YAPMAK İÇİN İSTER
Kargaşa çıkarmak için ister, çünkü bir hareketlenmeye ihtiyacı vardır ki adilik yapabilsin. Onun için münafığı Hz. Musa (a.s) pasifize ediyor. Diyor ki, “Sen ömrün boyunca bana dokunma diyeceksin” pasifize ediyor. Çünkü nereye gitse, ne yapsa ahlaksızlık, alçaklık yapar.
MÜNAFIKLAR MÜMİNLERİN HEP ALEYHİNEDİR. ASIL ÖFKELERİ İSE HAŞA ALLAH'A VE PEYGAMBEREDİR
Mesela münafık her ortamda Müslümanlara ağzından lağım gibi nefret kusar. Münafığın ağzından sürekli bir lağım akışı vardır, lağım gibi nefretini ve kinini gıybet şeklinde kusar. Sürekli Müslümanların aleyhindedir. Hepsine ayrı ayrı nefretlerini ifade eder, kinini ifade eder. Ama asıl nefreti haşa Allah'adır ve Peygamber (s.a.v.)'edir. Ama onu söyleyemez tabii. Onu söylediğinde münafık hükmünden çıkıp kafir hükmüne gireceği için, münafıklığı daha lezzetli bulduğu için; şeytani bir lezzet gördüğü için onu bırakmaz. Onu ancak dostlarıyla gizlice oluşturduğu ortamlarda yapar. Mesela harama helal der, helale haram der. Allah'ı inkar ettiğini, züppeliğini, dinsizliğini çok güvendiği münafıkların yanında söyler; Müslüman’ın yanında söylemez. Her gıybet ettiğinde şeytana daha yaklaşır, cehennemi daha derinleşir, her gıybet edilen müminin de yüzü parlar, aydınlanır, evinde oturduğu halde manevi makamı yükselir. Mesela münafık mümine gıybet ediyor, münafığın gıybetinden Müslüman’ın haberi olmuyor; hiçbir şey yapmadığı halde otursa bile manevi makamı yükseliyor. Sevabı acayip yükselir. Çünkü münafık battıkça ters orantılı, mümin yükseliyor. Allah öyle bir sistem kurmuş. Onun cehennemi derinleştikçe müminin de cenneti yükseliyor.
PEYGAMBERİMİZ (S.A.V.) AHİR ZAMAN MÜNAFIKLARININ EN AZGIN, EN ALÇAK MÜNAFIKLAR OLACAĞINI SÖYLÜYOR
Diyor ki, Abdullah Cafer-i Sadık (a.s) şöyle buyurdu; "Ve halkın en şirretleri -ahlaksızları- olduğunda, en soysuzları zuhur ettiğinde Mehdi (a.s)'nin zuhuru vuku bulacaktır." Mehdi (a.s) ortaya çıkacaktır, en karaktersizler çıktığında.
