Atınca asayı Musa (as), yaratılan yılan idi,
Denizi yaran asa değil, Kudret-i Rahman idi.
Nuh (as)’a kendisinde delilik bulunan bir adam dediler,
Amacı makam, sizin benzeriniz bir beşer dediler,
Ne amaç makam, ne bulunan delilik, ücret yalnız O’nun Katında.
Onlara açıklayan bir elçi geldi, onlar yüz çevirdiler,
Koşunca taşlar, bu büyücüdür dediler,
Taş ney! Haykırıyor alem bir bak!
Al-i Beytin gül kokusu geliyor medineden,
Resul’ün müjdesi açıyor, ayağa kalk!
Hak geldi, batıl yok oldu,
Aslan çıkınca, kaçtı yaban eşekleri,
Rüyalar dahi umutla doldu,
Uyan ey Ümmet-i Muhammed, gör müjdeleri,
Nehir yok, yıldız çok, kurak yok, yağmur çok.
Yan yana geliverse iki güneş,
Allah nidalarıyla titrese dünya,
Hep biriz, Türk, Kürt, Laz, Çerkez…
Yiğitler öncüsüyüz, Adnan Hoca en başta,
Aşığız Allah’a, canımız feda yoluna.
RAMAZAN CANBOLAT