In samenlevingen zonder echte rechtvaardigheid is de ongelijkheid tussen man en vrouw heel duidelijk te zien. Deze ongelijkheid vormt in de wereld een uiterst belangrijk probleem. Vrouwen worden in een groot aantal landen dikwijls als tweederangsburgers behandeld en gediscrimineerd. Omdat verondersteld wordt dat ze zwak en weerloos zijn, worden ze veelal onderdrukt en minacht. Om dezelfde redenen worden de ideeën van vrouwen ook niet erg gewaardeerd.
In maatschappijen waar deze opvatting heerst, wordt het vreemd gevonden als een vrouw een bepaalde positie bereikt in de bedrijfswereld en haar intellectuele capaciteiten bewezen heeft. Wereldwijd bestaat het beeld van de onzelfzekere, onhandige, trillerige, mentaal niet erg ontwikkelde vrouw. Als gevolg van deze misvatting over het "vrouwenkarakter", worden fouten gemaakt door vrouwen niet gezien als menselijke gebreken, maar toegeschreven aan hun vrouwelijkheid.
In de samenlevingen in kwestie wordt, indien een keuze gemaakt moet worden tussen een mannelijke en vrouwelijke sollicitant, die dezelfde opleidingsniveau, intelligentie en vaardigheden hebben, in het algemeen voor de man gekozen. Daarom worden vrouwen slechts een beperkt aantal opdrachten toegekend.
Naast het heersen van deze opvatting, heeft het merendeel van de vrouwen zichzelf geavaleerd op grond van deze misvatting. Als resultaat van deze acceptatie zien vrouwen in veel maatschappijen er niets verkeerds in om op de achtergrond te blijven.
In de meeste ontwikkelingslanden bereikt de ongelijkheid tussen man en vrouw een heel andere niveau. In deze landen krijgen vrouwen zelfs geen principiële rechten zoals, kiezen, verkozen worden en werken. Ze hebben zelfs niet het recht om te kiezen met wie ze trouwen, of hun mening te uiten over een onderwerp. Vrouwen mogen niets beslissen over zichzelf. Hun vader of echtgenoot beslist alles voor hen.
Men zoekt al jaren oplossingen voor deze foutieve opvattingen, waarvan we hier slechts enkele opgesomd hebben. Verenigingen ter verdediging van de rechten van de vrouwen, het publiek debat over begrippen zoals vrijheid, gelijkheid en feminisme, en het organiseren van verschillende projecten en conferenties, zijn enkele van de pogingen tot het vinden van de oplossing. Ondanks deze inspanningen en moeite, wordt begrepen dat de in de tijd gevonden oplossingen, in feite vol impassen zijn. Dit resultaat is heel natuurlijk. Want de echte oplossing staat, net zoals in het geval van alle andere problemen, in de Koran.
Binnen een samenleving die de morele waarden van de Koran nastreeft, is er helemaal geen discriminatie tussen individuen. Het maakt niet uit of iemand een vrouw, een man, rijk, arm, oud, jong, of een kind is. Het belangrijke is niet hun geslacht, positie, fortuin of een andere eigenschap, maar hun goede daden en nabijheid tot en vrees voor Allah. Allah heeft dit geopenbaard in het vers "En rust je uit met het nodige, maar de beste uitrusting is godsvrucht." (Soera el-Baqarah, 197). Daarnaast wordt er in de Koran gesproken van de gelovigen als vrouwen en mannen die oprechte daden verrichten. Ik de Koran wordt de aandacht niet gevestigd op het geslacht van gelovigen, maar op het belang van het nastreven van de moraliteit bevolen door Allah. Enkele van de verzen over het onderwerp zijn:
En de gelovigen, mannen en vrouwen, zijn vrienden van elkander. Zij sporen aan tot het goede en verbieden het kwade en houden het gebed en betalen de Zakaat en gehoorzamen Allah en Zijn boodschapper. Dezen zijn het, wie Allah barmhartigheid zal betonen. Voorzeker, Allah is Almachtig, Alwijs. Allah heeft de gelovigen, mannen en vrouwen tuinen beloofd waar doorheen rivieren stromen, heerlijke woonplaatsen in tuinen der eeuwigheid. En het behagen van Allah is het grootste. Dit is de grootste zegepraal. (Soera at-Tauba, 71-72)
Voorwaar, de Moslims en de Moslima's en de gelovige mannen en vrouwen, de gehoorzame mannen en vrouwen, de waarachtige mannen en vrouwen, de standvastige mannen en vrouwen, de mannen en de vrouwen die nederig zijn, de mannen en de vrouwen die aalmoezen geven, de mannen en de vrouwen die vasten, de mannen en de vrouwen die hun kuisheid bewaren, de mannen en de vrouwen die Allah vaak gedenken - voor zulken heeft Allah vergiffenis en een grote beloning bereid. (Soera al-Ahzaab, 35)
Maar, wie goede werken verricht, hetzij man of vrouw, en gelovig is, zal de Hemel binnengaan en hem zal niet het geringste onrecht worden aangedaan. (Soera an-Nisa, 124)
Het Lijden van de Vrouw in het Maatschappelijk Leven
Een van de grootste problemen van vrouwen in samenlevingen die verwijderd zijn van de godsdienst, zijn de moeilijkheden na een echtscheiding. Vrouwen die tijdens het huwelijk niet mogen werken van hun echtgenoot en daardoor economisch afhankelijk van hen worden, kunnen grote moeilijkheden meemaken na het scheiden.
Wereldwijd hebben gescheiden vrouwen het moeilijk, sommige omdat ze geen beroep hebben, sommige doordat ze niet kunnen werken vanwege hun gevorderde leeftijd, en sommige omdat hen geen andere sociale rechten worden toegekend. Bovendien vergroot dit probleem en vermeerderen geschilpunten doordat na een echtscheiding beide partijen eigen eisen hebben, en enkel aan hun eigen belangen denken.
Maar in een samenleving waarin de morele waarden van de Koran nagestreefd worden, doen zulke problemen zich niet voor. Omdat evenals het trouwen, het scheiden ook met de instemming van het hart gebeurt, wordt het respect en de liefde tussen de partners die er was bij het trouwen, behouden tijdens het scheiden. Want beide partijen beoordelen elkaar niet als man en vrouw, maar als gelovigen, en volgens hun vrees voor Allah.
Daarnaast zijn er in de Koran tal van maatregelen genomen opdat vrouwen na het scheiden geen moeilijkheden zullen meemaken. Zo krijgen vrouwen bijvoorbeeld een duidelijke garantie op financieel gebied. De financiële hulp die bepaald wordt nadat beide partijen overeen gekomen zijn, en hoe scheidende vrouwen behandeld moeten worden, wordt in de verzen als volgt verteld:
En er moet voor de gescheiden vrouwen een billijke voorziening zijn, dit is een verplichting voor de godvruchtigen. (Soera el-Baqarah, 241)
… maakt een voorziening voor haar, de rijke naar zijn middelen en de arme naar zijn middelen, een gebruikelijke voorziening - dit is een verplichting voor de deugdzamen. En indien je van haar scheidt, voor je haar hebt benaderd maar haar een bruidsschat hebt toegekend, (geeft) dan de helft van hetgeen je hebt vastgesteld, tenzij zij het je kwijtschelden, of degene, die de huwelijksband in handen heeft het je zou kwijtschelden. En, indien je kwijtscheldt is dit dichter bij de godsvrucht. En vergeet niet, elkander goed te doen. Voorzeker, Allah ziet, wat je doet. (Soera el-Baqarah, 236-237)
Laat hij die overvloed heeft geven uit zijn overvloed. En laat hij wiens middelen beperkt zijn, geven overeenkomstig hetgeen Allah hem heeft gegeven. Allah belast geen ziel boven hetgeen Hij haar heeft gegeven. Allah zal weldra verlichting verlenen na ongemak. (Soera at-Talaaq, 7)
Ook is het in verzen meegedeeld dat goederen die aan de vrouw gegeven werden tijdens het huwelijk, niet teruggenomen worden na het scheiden. Andere zaken waar de aandacht op gevestigd wordt in de Koran, is dat gescheiden vrouwen een leefruimte moeten krijgen, en dat niemand een vrouw mag dwingen om haar erfgenaam te worden.
Zoals blijkt uit wat tot hier beschreven werd, is ook voor dit probleem de oplossing het verspreiden van de morele waarden van de Koran. In een samenleving waarin deze waarden nagestreefd wordt, worden net als alle maatschappelijke problemen, ook het leed en de onderdrukking van de vrouw opgelost.
