Mescid-i Nebevi'nin kuzey kısmına sonradan eklenen Suffa isimli bölümde kalan, evlenmeyen, aşiret ve akrabaları olmayan, ticaretle uğraşmayan, tüm vakitlerini sadece Allah rızası için geçiren ve ömürlerini Peygamberimiz (sav)'den ilim almaya adayan sahabeye verilen isimdir. Tüm hayatlarını Allah yolunda vakfetmişlerdi. Ailelerinden uzak, dünya işleriyle ilgilenmeyen sürekli Kuran öğrenen ve Peygamberimiz (sav)'in derslerini dinleyerek yetişen bu mübarek insanlar, Müslüman olan kabilelere Kuran ve Sünnet’i öğretmek için gönderilirlerdi. Sayıları 400-500 kadardı. İrfan ordusu olarak bilinirlerdi.
Peygamberimiz (sav) onların eğitimiyle yakından ilgilenirdi.
Tam mânasıyla Allah yoluna kendilerini vakfetmişbulunan bu güzide Sahabîler, Peygamber Efendimiz (sav)'in hiç bir nasihatını, hiç bir hitabesini kaçırmazlardı. Daima orada hazır bulunur, irşad edilen hitabeleri ve öğütleri ezberleyip diğer Sahabîlere de naklederlerdi. Şu âyetin Ashab-ı suffa hakkında nâzil olduğu da rivâyet edilmiştir. (M.Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'an Dili 2/940)
"Sadakalar, kendilerini Allah yolunda hizmete adamışfakirler içindir ki, onlar yeryüzünde dolaşıp hayatlarını kazanmaya fırsat bulamazlar. Onların hallerini bilmeyen kimse, istemekten çekindikleri için, onları zengin sanır. Ey Habibim, sen onları yüzlerinden tanırsın. Yoksa onlar insanlardan ısrarla birşey istemezler. Ve siz her ne bağışta bulunursanız, şüphesiz Allah onu hakkıyla bilir." (Bakara Suresi, 273)
