İlkel varsayılan atmosfer ortamında canlılığı oluşturan amino asitlerin nasıl sentezlendiklerine dair ortaya atılan iddiaların tümü, evrimciler tarafından "kimyasal evrim" olarak adlandırılır. (bkz. İlkel atmosfer) Evrimciler açısından canlıların evrimi senaryolarından evvel, kuşkusuz canlılığın yapıtaşları olan DNA nükleotidleri ve amino asitlerin oluşumu açıklanmalıdır. Evrimcilerin hiçbir delile dayanmayan iddialarına göre deniz suyunda erimiş karbon, hidrojen, oksijen, nitrojen ve fosfor içeren basit bileşikler, ultraviyole ışınlar ve şimşeklerle sürekli bombardıman edilerek, değişik kombinasyonlar oluşturmuşlardır. Tesadüfen oluştuğu iddia edilen bu ufak moleküller daha sonra kimyasal olarak bağlanıp düzenlenerek denizdeki bu kombinasyonları giderek zenginleştirmişlerdir. Sonunda, denizin son derece bol ve bütün yeni molekül çeşitlerini içeren koyu bir çorbaya dönüştüğünü öne sürerek, "Yeterince uzun süre beklenirse en olanaksız reaksiyonlar gerçekleşebilir" denmiştir.28
Ancak bu varsayımlar hiçbir zaman bilimsel bulgularla desteklenemedi. Nitekim bunu "aslında, anlattıklarımız hiçbir zaman kanıtlanamayacak bir hipotez"29diyerek kendileri de kabul etmektedirler. Kaldı ki günümüz koşullarında, her türlü bilinçli müdahaleye rağmen ispatlanamayan bu iddiaların kendi kendilerine, tesadüf eseri gerçekleştiğini öne sürmenin mantık ve akıl ölçüleriyle bağdaşan bir yönü de yoktur. (bkz. Kimyasal çorba uydurması)
28. Mahlon B. Hoagland, Hayatın Kökleri, Tübitak, Ankara, 1998, ss. 39-40.
29. Mahlon B. Hoagland, Hayatın Kökleri, Tübitak, Ankara, 1998, s. 40.
