İnkar Edenlerin Ölüm Anında Yaşayacakları

Allah Kuran’da ölümle ilgili ayetlerde, ölüm anında sadece ölecek kişi tarafından görülen fakat diğer insanlar tarafından görülmeyen birtakım olayların varlığını bizlere haber verir.

Vakıa Suresi'nde "Hele can boğaza gelip dayandığında, Ki o sırada siz (sadece) bakıp, durursunuz, Biz ona sizden daha yakınız; ancak görmezsiniz." (Vakıa Suresi, 83-85)
diye bildirmektedir.

Başka bir ayette de, ölüm anında çevredeki kişiler tarafından görülmeyen olayların inkarcılar için bir “zorluk anı” olduğu belirtilir:


"Onların malları ve evlatları seni imrendirmesin; Allah bunlarla, ancak onları dünyada azaplandırmak ve canlarının onlar inkar içindeyken zorluk içinde çıkmasını istiyor." (Tevbe Suresi, 85)

Müminlerin ölümü ise güzellikle olur:

"Ki melekler, güzellikle canlarını aldıklarında: 'Selam size' derler. 'Yaptıklarınıza karşılık olmak üzere cennete girin.'" (Nahl Suresi, 32)



Yukarıdaki bu ayetlerle şöyle bir sonuca varıyoruz:

Ölüm anında, ölen kişinin yaşadıklarıyla dışarıda onu izleyen kişilerin gördükleri olaylar çok farklı seyretmektedir. Yani bedenin tıbbi ölümü ile, Kuran’da tarif edilen ölüm gerçekte çok farklı olaylardır.

Mesela hayatı boyunca Allah’ı inkar etmiş, kötü ahlak göstermiş, haram fiilleri işlemekten sakınmamış kişiler uykularında, son derece rahat bir şekilde canını vermiş gibi görünse de, başka bir boyuta geçen ruhu Kuran’a göre o anda bizim bilmediğimiz, göremediğimiz, büyük acılar içinde ölümü yaşamaktadır. Ya da tam aksine, acı çektiği sanılan bir müminin ruhu, ayette de bildirildiği gibi, aslında hiç acı çekmeden, melekler tarafından bedeninden güzellikle alınmaktadır.
Yani ölüm inkarcılar için büyük bir azap, müminler içinse büyük bir nimet ve güzellik olmaktadır.



Küfrün ölümü:

1- Ölüm anında inkarcının sırtına ve yüzüne vurularak canının alınmaktadır.

Öyleyse melekler, yüzlerine ve arkalarına vura vura canlarını aldıkları zaman nasıl olacak? İşte böyle; çünkü gerçekten onlar, Allah’ı gazablandıran şeye uydular ve O’nu razı edecek şeyleri çirkin karşıladılar; bundan dolayı (Allah,) amellerini boşa çıkardı. (Muhammed Suresi, 27-28)

2- Ölümün ‘şiddetli sarsıntı’larını yaşarken, melekler inkarcıya ölüm anında, ebedi ve alçaltıcı azaplarını müjdeler:

... Sen bu zalimleri, ölümün ‘şiddetli sarsıntıları’ sırasında meleklerin ellerini uzatarak onlara: “Canlarınızı (bu kıskıvrak yakalanıştan) çıkarın, bugün Allah’a karşı haksız olanı söylediğiniz ve O’nun ayetlerinden büyüklenerek (yüz çevirmeniz) dolayısıyla alçaltıcı bir azabla karşılık göreceksiniz” (dediklerinde) bir görsen... (Enam Suresi, 93-94)

3- Melekler inkarcıların yüzlerine ve arkalarına vurarak canlarını alıyor:

Melekleri, onların yüzlerine ve arkalarına vurarak: “Yakıcı azabı tadın” diye o inkar edenlerin canlarını alırken görmelisin. Bu, ellerinizin önceden takdim ettiği işler yüzündendir. Yoksa şüphesiz Allah kullara zulmedici değildir. (Enfal Suresi, 50-51)

4- İnkarcı ölüm anında gerçekleri kesin gözle gördüğü için ruhu bedeninden daha ayrılmadan önce başına gelecekleri anlar. Can köprücük kemiğine dayandığında ölüm korkusundan ayakları birbirine dolaşır:

O gün, öyle yüzler vardır ki kararmış-ekşimiştir.

Kendisine, beli büken işlerin yapılacağını anlamaktadır.

Hayır; can, köprücük kemiğine gelip dayandığı zaman,

"Son müdahaleyi yapacak kim" denir.

Artık gerçekten, kendisi de bir ayrılık olduğunu anlamıştır.

 (Ölüm korkusundan) Ayaklar birbirine dolaştığında;

O gün sevk, yalnızca Rabbinedir. (Kıyamet Suresi, 24-30)

Bu ayetlerden inkar eden bir kişinin ölümü dışarıdan bakıldığında rahat içinde gibi görünse de kendisinin büyük bir dehşet yaşadığı, azapla karşılaştığı anlaşılmaktadır. Ölüm melekleri acı vererek ve aşağılayarak onların canını bedeninden çıkarırlar. Kuran’da bu meleklerin, inkarcıların canlarını bedenlerinden, “ta en derinden acıyla sökerek çıkaranlar” (Naziat Suresi, 1) aldıkları da tarif. Ölümün gerçeği budur ama Kuran’ı bilmeyen, ölen kişinin yanında olan insanlar yalnızca tıbbi ölümü bilirler; hayati fonksiyonları sona ermek üzere olan bir beden görürler. Ne onun yüzüne ve sırtına vurulduğunu, ne ayaklarının dolaştığını, ne de canının köprücük kemiğine dayandığını görürler.