ADNAN OKTAR: Şeytan’dan Allah’a sığınırım. Ahzab Suresi, 13. “Onlardan bir grup da hani şöyle demişti: “Ey (Medine) halkı” mesela şu anda Medine, İstanbul olur,“artık sizin için (burada) kalacak yer yok, şu halde dönün.” Mesela Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in zamanına bakan bir ayet, şimdi asrımıza bakarsak ”Artık sizin için burda kalacak yer yok” Çok tehlikeli artık, izleniyorsunuz, karşıtlarınız var, düşmanlarınız var, yobazlar karşınızda, it kopuk karşınızda, uyuşturucu müptelaları, mafyası her türlü çakalı karşınızda. “Kalacak yer yok.” Yani herhangi yerde barınmanız mümkün değil, bir evde kalamazsınız, bir mahallede kalamazsınız. “Şu halde dönün.” Davanızdan vazgeçin, bırakın artık diyor. “Onlardan bir topluluk da: “Gerçekten evlerimiz açıktır diye, Peygamberden izin istiyordu.” İşte münafıklar da böyle duyunca, o Müslüman topluluğu içerisindeki münafıklar; “doğru gerçekten evlerimiz hakikaten açık” diyorlar. “Biz bir gidelim” diyorlar. “Annemiz, babamız bizi bekliyor, ailemiz bizi bekliyor, istikbalimiz bizi bekliyor” diyor. “Biz neden akıl edemedik” diyorlar. “Doğru hakikaten tehlike de var etrafımızda adamlar da toplanmış. Madem öyle biz güvenli bir yere” artık domuzun ilgili yerine gidip oraya yapışıyor. ”Peygamberden izin istiyordu. Oysa onların evleri açık değildi.” Öyle bir sorun yoktu. Öyle bir konu yoktu. “Onlar yalnızca kaçmak istiyorlardı” diyor Allah.
